หนึ่งคำลาจากปากเธอ คงไม่ได้เผลอพูดด้วยอารมณ์ที่หวั่นไหว ล้านคำขอโทษที่บอกว่าออกมาจากข้างใน มันชดใช้ความรู้สึกที่สูญไปไม่ได้เลย หากจะทดแทนความผิดในวันนี้ ด้วยคำพูดแสนดีที่เธอพร่ำเอ่ย จะปลอบโยนให้ฉันกลับมาเหมือนอย่างเคย ในเมื่อเธอเองเป็นฝ่ายที่ละเลยจากฉันไป อย่ากลับมาเพราะคิดว่ายังสงสาร จะทรมานให้ฉันเจ็บไปถึงใหน คำขอโทษเป็นล้านคำที่กลั่นออกมาจากหัวใจ มันทดแทนสิ่งที่เธอทำร้ายไม่ได้เลย
17 เมษายน 2545 14:35 น. - comment id 45767
ถ้าเธอคิดว่า..มาเพราะสงสาร จำให้ขึ้นใจว่าไม่ต้องการ เชิญกลับไปได้ แม้เธอจะเจตนาดี และห่วงใย แต่ฉันไม่อยากเป็นคนที่น่าเห็นใจ ไม่อยากให้ใคร..ใครคอยเวทนา ต้องการความรักความจริงใจมะช่ายความสงสารเนาะพี่คะน้า....
17 เมษายน 2545 21:53 น. - comment id 45825
เศร้าจังคะน้า ไม่รู้ว่าจะพอเป็นกำลังใจให้ได้มั้ย ก็มัน...กินใจมากเลย อยากเป็นกำลังใจให้นะ
17 เมษายน 2545 22:05 น. - comment id 45832
เห็นด้วยค่ะ ไม่ว่าจะกี่ล้านคำขอโทษก็คงไม่สามารถชดเชยกับความรู้สึกของเราที่เสียไปหรอกแน่นอน เทียบกันไม่ได้เลยจริง ๆ
18 เมษายน 2545 01:59 น. - comment id 45901
ขอโทษเป็นล้านครั้ง ก็ยังไม่ชดเชยความเสียหาย ยอมให้เธอฆ่าเสียให้ตาย ดีกว่ารู้สึกว่าทำร้ายคนที่หัวใจรักตลอดมา
18 เมษายน 2545 03:51 น. - comment id 45929
นั่นสิ.....มันทดแทนกันไม่ได้เลย เพราะจังจ้ะ
18 เมษายน 2545 13:15 น. - comment id 46009
มันทดแทนสิ่งที่ทำร้ายไม่ได้เลย ในเมื่อใจเธอไม่เคยจะรักฉัน รู้เต็มอกว่าเธอหลอกว่ารักกัน แต่ก็ยังเชื่อมันว่าสักวันเธอจะเปลี่ยนใจ