อย่าถือโกรธโทษคนเขลาเบาปัญญา อย่าถือสาบัวที่เฉาเน่าน้ำ ปล่อยกระบือมิล้อมคอกมาบอกความ อย่าเต้นตามกระต่ายตื่นมิชื่นชม นั่งนิ่งนิ่งสิ่งใดที่ไม่รู้ ก็ไม่สู่บอกเล่าเฝ้าประสม ให้เรื่องยุ่งฟุ้งไปตามสายลม คนนี้อมคนนั้นบ้วนจนป่วนเมือง อยากจะงามใช่งามหน้าให้ทาแป้ง ใช่เสแสร้งใส่สีผีหน้าเหลือง หน้าอาจหนาขึ้นทุกวันมิคายเครือง มิรู้เรื่องรู้สาเพราะหนาทน
30 ธันวาคม 2553 11:07 น. - comment id 1177007
เพียงพลิ้วปากจัดบ้างค่ะ เอ หรือว่าเสมอก็ไม่รู้นะคะ อิอิ
30 ธันวาคม 2553 11:58 น. - comment id 1177031
แล้วแต่อารมณ์และสถานการณ์ค่ะ ปากจัดก็เป็นบ้างในบางครั้ง ตอนนี้ค่อนข้างปล่อยวางค่ะ ไม่เก็บมาให้หนักหรือรกหัวใจ คิดแต่ในสิ่งที่ทำให้สบายใจ ใครไม่รักไม่ชอบก็จะไม่เข้าไปยุ่งด้วย ขี้เกียจง้อและเอาใจค่ะ แต่ถ้าใครดีด้วยก็ดีตอบ ใครรักเราก็รักตอบค่ะ
30 ธันวาคม 2553 12:20 น. - comment id 1177042
อันที่จริงก็ไม่คิดมากแล้วครับแต่ ระบายออกมาเป็นวรรณศิลป์ได้ เลยไม่ต้องไปบรรดาลโทษะกับใครที่ใจคับแคบ อย่างไรหละครับ เป็นวิธีทุเราอารมณ์โกรธที่ดีไปอีกทางหนึ่งนะครับ