. . . เหมือนจะเงียบหายไปนาน ข่าวเชียงใหม่เมื่อวาน ว่ามีฝน ไม่มีก็แต่ข่าวของคนจน คิดถึงก็พร่ำบ่น เอ๊ะยังไง ด้วยความคิดถึง ยามเงียบหาย ยังเป็นสุขสบายดีอยู่ไหม เฝ้าเป็นห่วงทุกเรื่อง จากเมืองไทย พกสัญชาติอะไร เล่ายามนี้ เลิกเผาบ้านเผาเมือง แล้วรึยัง แลร่ำรวยสตุ้งสตัง หรือเป็นหนี้ เมื่อไหร่จะกลับมาเสียที คนทางนี้คิดถึง รำพึงรำพัน ยังใส่เสื้อสีแดงอยู่หรือเปล่า ยังโกหกเหมือนเก่า รึเปล่านั่น ทวิทเตอร์เฟสบุ๊ค คลิ๊กทุกวัน ไม่เห็นออกมาคุยกัน คิดถึงนะ .................................. โดยคำ ลานเทวา
27 สิงหาคม 2553 11:56 น. - comment id 1153208
อืมม์ .......หากท่านป่วยคงใกล้ม้วยมรณา แบบที่ว่าแทบกระอักเป็นโลหิต เหมือนจิวยี่ที่ต้องจบชีวิต เพราะอับจนในความคิดและหนทาง. เห็นใจจริง ๆ .......เห็นใจจริง ๆ....... เขาก็ได้พยายามเต็มที่แล้วเน๊าะ......
27 สิงหาคม 2553 13:07 น. - comment id 1153216
จดหมายรักเรา ที่ส่งให้เจ้ายาหยี เมื่อแรมเดือนสามพอดี ไม่ตอบสักที ใจพี่ปั่นป่วน... ..มาแนวเพลง ของเพลินพรมแดน ขอรับท่าน หุหุ.. ๐ ชีพเอยจักเอ่ยอ้าง.......โอมพรหม ลิขิตแฮ อยู่เพื่อปลดเปลื้องปม.......ชดใช้ กรรมเก่ายอกย้อนคม......คืนค่า บาปหนักจักถ่ายให้.......ทุกข์ท้อทรมาน..
27 สิงหาคม 2553 20:44 น. - comment id 1153283
คิดว่าคงป่วยหนัก และรักษาอย่างเต็มที่...แต่ไม่มีใครหนีพ้นวันที่เขากำหนดมาได้ ..ทำบุญและทำใจให้หลุดพ้นจากกรรมเถิด จิตสว่าง ใจสว่าง จะได้ไปสู่สุคติ
28 สิงหาคม 2553 21:05 น. - comment id 1153370
สวัสดีขอรับ...ท่านคนลานเทวา... ส่งไปไหนล่ะท่าน....
29 สิงหาคม 2553 15:49 น. - comment id 1153477
ขอคารวะในความกล้าครับ
17 มีนาคม 2555 10:44 น. - comment id 1225546
โชคลาภวาสนาฟ้ากำหนด ให้รันทดเร่งรีบไปเกินใฝ่คว้า เอื้อมสุดเอื้อมเกินไปในมรรคา จึงเกือบม้วยมรณาเพราะกรรมมัง