เก้าอี้กับที่รัก

ศักดิ์ระพี ผาเมือง

ใช้เก้าอี้เป็นที่นอน ไม่มีหมอน ที่หนุนนุ่ม
ขาวม้า แทนผ้าห่ม  พอหายหนาว ในคราวฝัน
เท่านี้ก็สุขยิ่ง กับอุ่นไอ ที่ให้กัน
ขอเพียงเธอกับฉัน รักนิรันดร์ มั่นต่อใจ
หลับตา ลงสักพัก แต่ใจรัก มิพักผ่อน
คิดถึงแต่งามงอน ทุกห้วงใจ ไม่ห่างเธอ
ถึงฝันบนเก้าอี้ แต่ใจนี้ รักเสมอ
ฝันได้ หอมแก้มเธอ  ในทุกครา เวลานอน
เก้าอี้ที่ฉันรัก ขอเอนพัก หน่อยได้ไหม
โปรดเถิด อย่าร้างไกล  ไร้อาลัยตัดไมตรี
เพราะหลับบนเก้าอี้ แล้วฝันดีอยู่มิหาย
ถ้าเก้าอี้เห็นใจ เราขอใช้พักสายตา				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน