ครวญคราสุริยาจะลาลับ

ปาณาดี

รอน รอน อ่อนแสงสุริยศรี
ห้วงฤดีก็จวนเจียนจะสลาย
เศร้าโศกอาลัย บ่เว้นวาย
เดียวดาย ด้วยฟ้า บ่ปราณี
ยามใดน้ำตาจะแห้งเหือด
หรือจนเลือดหมดกายจึงคลายที่-
พิษรักกระจายฝังทั้งฤดี
จนมิมีอันใด จะใฝ่ปอง
ค่ำคืนโถมมาเวลานี้
มืดมิดไปทุกทีที่เศร้าหมอง
ชาติหน้าฉันใดขอครอบครอง
หมายปองเป็นเจ้าของหัวใจเธอ
ครวญคราสุริยาจะลาลับ
แม้แสงดับลับตาให้มาเพ้อ
เพียงฝันข้ามภพบรรจบเจอ
ฉันรักเธอเสมอ ...นิรันดร				
comments powered by Disqus
  • ประทาน

    20 กุมภาพันธ์ 2553 03:13 น. - comment id 1102309

    ธรรมชาติ..วาดไว้..คล้ายกำกับ
    
    ให้ยอมรับ..ความจริง..ทุกสิ่งสรรค์
    
    เมื่อสิ้นแสง..เรืองรอง..ของตาวัน
    
    ราตรีนั้น..ปกคลุม..อุ้มชูแทน.
    
         ดุจน้ำใจ..คนรัก..สลักจิต
    
    แนบสนิท..ชิดทรวง..สุดหวงแหน
    
    ก็ยังพราก..จากไป..คล้ายดูแคลน
    
    จะแนบแน่น..เพียงไร..ยังคลายคลอน.
    
    
    แวะมาอ่านครับ
  • กิ่งโศก

    20 กุมภาพันธ์ 2553 14:56 น. - comment id 1102465

    เข้ามาชมผลงานครับ
  • ปรางทิพย์

    20 กุมภาพันธ์ 2553 19:13 น. - comment id 1102577

    โอ้...ความรัก...
    แวะมาชมค่ะ
    36.gif36.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน