..ไปซะ..

คมดาบนารี

..ที่เธอทนหน้าด้านกลับมาหา..
..คิดเหรอว่าฉันจะอภัยให้..
..ความเลวที่เธอทำ ฉันเจ็บช้ำเพียงใด..
..ปวดร้าวเกินกว่าจะเอื้อมมือออกไป..รับเธอกลับมา..
..และที่ยังทนฝืนอยู่ตรงนี้..
..ใช่ว่ารอวันที่กลับมาหา..
..มันก็เรื่องของฉัน จะอยู่ไหนก็เจ็บเหมือนกัน..ที่เธอลา..
..พอใกล้จะหายดันกลับมา..
                          .. ฉันไม่โง่แล้วนะ..บ้าหรือไง..
..เมื่อเธอเคยเห็นว่าฉันดีไม่พอ..
..แต่วันนี้กลับจะขอคบกันใหม่..
..โปรดรู้ด้วยว่า ต่อให้นานถึงชาติหน้า ก็ไม่มีใจ..
..โทษทีนะ ที่ต้องพูดออกไป.. 
                         ..ก็คนอย่างฉันมันโกหกใคร..ไม่เป็น..
..หมดชีวิต หมดใจ เคยให้แล้วนี่..
..แต่เธอก็ช่างแสนดี..
                         ..ตอบแทนผู้หญิงคนนี้ ด้วยการรักเล่น ๆ ..
..วันนี้ซมซานกลับมา คงลืมไปสินะ..ว่าเคยเลือดเย็น..
..สะใจเหมือนกันที่ได้เห็น..
                         ..คนเก่งกลายเป็นแค่เศษเดนของใคร..
..กลับไปซะเถอะ พ่อคนดี..
..ผู้หญิงธรรมดา ๆ คนนี้ ไม่มีความเมตตาเหลือให้..
..ความเจ็บช้ำที่เคยทำร้ายใจ..
..ไม่คู่ควรกับคำว่าให้อภัยจากฉันเลย..