นิทานไม่รู้จบ 6

สุรศรี

สุรศรี 
             นิทานไม่รู้จบ 
          นิทานเรื่องนี้ยังไม่จบครับ
         ช่วยกันหน่อยครับ ใครที่มาต่อนิทาน
          เรื่องนี้ชีวิตจะพบแต่เรื่องสนุก ๆ ดี  ๆ ครับ 
    กาลครั้งหนึ่งซึ่งไม่นานผ่านมานนี้
แถวนี้มีชาย "มา"อยู่อาศัย
กับ "ดีด้า"หมาน้อยคู่ดวงใจ
และ"เรไร"สุดสวยอยู่ด้วยกัน
                                  สุรศรี
  
        เมื่อไม่นานมานี้มีไฟไหม้
ไม่มีใครรอดตายกายมอดมั่น
หมาก็ร่างเกรียมไฟหนีไม่ทัน
บัดนี้ควันเริ่มจางทุกอย่างจบ 
             Khuad Kao 
   
     กล่าวถึงพระฤๅษีผู้วิเศษ
เรียนพระเวทย์ทั่วไปในพิภพ
มีวิชาแก่กล้าผ่านมาพบ
ยังไม่จบเปิดแผ่นสองต้องติดตาม 
                   สุรศรี 
    พระฤาษีเป่าคาถามหาประลัย
ชุบชีวิตขึ้นใหม่ได้ทั้งสาม
พากันไปใช้ชีวิตในอาราม
คอยติดตามฤาษีผู้มีคุณ 
                เสมอจุก 
     นายมาเปลี่ยนชื่อใหม่เป็นไชย่า
ภรรยาทำผมใหม่เป็นวัยรุ่น
"อิสซาเบล..ไลล่า" หน้าละมุล
ส่วนจอมจุ้นดีด้า หมาเหมือนเดิม 
                   สุรศรี 
จะมาแต่งต่อสักหน่อย
เจอสระ เ-ิม เลยอ่านเฉยๆดีกว่า   อิอิ 
                กิตติกานต์ 
   เธอเดินมาท่าระหงส์ดูทรงเด่น
หน้าตาทะเล้นเล่นพิลึกฮึกเหิม
ทั้งแยกเขี้ยวเลี้ยวครางทำอย่างเดิม
เหลือเพียงเริ่มตบหน้าเวลานอน (ละเมอ)  อิอิ
                กวีน้อยเจ้าสำราญครับ  
              สองวันก่อนไชย่าไปล่าเป็ด
มาแกงเผ็ดพริกไทยไฟอ่อนอ่อน
กลิ่นหอมฉุยมาแต่ไกล.. ให้บังอร
ไลล่านอนกลางวันไม่ทันลุก
         เสียง บ็อก  บ็อกดีด้าหมามันเห่า
เห็นเพียงเงามาแต่ไกลไอ ขลุกขลุก
รีบไปบอกทรามวัยใยไม่ลุก
ถึงจะปลุกเท่าไรไม่ไหวติง.........
          แย่แล้วละครับเธอเป็นอะไรไม่รู้ครับ
          เรียก 1669  ดีไหมนี่
                       สุรศรี 
แล้วใยไม่พาเธอไปหาหมอ
หรือจะรอพาสยบพบฤาษี
ปฐมพยาบาลเบื้องต้นคงพ้นพลี
หรือไชย่าไม่มีวิธีพยาบาล
                        วันสุข 
แล้วใยไม่พาเธอไปหาหมอ
หรือจะรอให้ฤาษีเป่าทุกสิ่ง
ไชย่านี่นะแย่จริงจริง
ไม่ดูแลแม่ยอดหญิงให้ดีดี
           ยังไม่ฟื้นนะคะ
                   วันสุข 
โทรเรียกหว๋อหมอตรวจสำรวจผล
ฤาหน้ามลก่นล่าคราไล่วิ่ง
แล้วจึงจุกลุกยากลำบากจริง
อย่าปล่อยทิ้งติงบอกออกจากใจ
อิอิ....กว่าจะหาที่ลงได้ น้อง ๆ เนี่ย....
ช่างสรรหานะคะ
                            ปรางทิพย์ 
ฤๅว่าเป็นไข้หวัดสองพันเก้า
หรือเมียเราแพ้ท้องไม่รู้ได้
คุณหมอครับช่วยด้วยช่วยไวไว
ค่ารักษาเท่าไรไม่ว่ากัน 
                           สุรศรี  
     ไม่เป็นไรมากหรอกจะบอกให้
แค่เป็นไข้มีน้องท้องแค่นั้น
สามเดือนแล้วยอดแก้วดวงชีวัน
อย่าขยันจงพักผ่อนนอนให้พอ 
                      เสมอจุก 
เกิดไฟไหม้อีกแล้วที่แถวนี้
เผาทุกอย่างที่นี่ไม่เหลือหลอ
ทั้งคน,หมาเกรียมไหม้ไฟเคลียคลอ
ฤาษีก็ถูกย่างทุกอย่างจบ 
                       ขวดเก่า 
กี่วันแล้วไชย่าคิดผ่าเหล่า
ผัดขี้เมาให้บังอรกลับนอนนิ่ง
เจ้าดีด้ามาเห่าเหมือนเป่าลิง
เหมือนจะยิ่งทำไชย่าหาสูตรลอง
*จึงโทรฯถามร้านอาหารชื่อ (จานด่วน)
คล้ายจะป่วนกุ๊ก-กุ๊ก จุกสมอง  (คิดมะออก อิอิ)
ผัดสูตรไหนให้บังอรมาย้อนมอง
กุ๊กเลยต้องบอกสูตรใหม่ให้ผัดส้นตรีน (อิอิ แรงไปไหม  555+)
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ 
  
โขลกกระเทียมพริกสดพอให้แหลก
ตั้งไฟแรกตั้งน้ำมันคั่วให้สิ้น
เหยาะน้ำปลาซอสน้ำตาลเหลืองน่ากิน
ผัดอุ้งตีนพริกไทยอ่อนร้อนเต็มจาน
     ตักข้าวสวยสีนวลขาวมีสาวเสิร์ฟ
มันน่าเปิบเป็นกับแกล้มรสแสบซ่าน
มีเหล้าขาวสักขวดดวดสำราญ
ร่ำกวีกับเราท่านมันน่าลอง
                               สุรศรี 
  ขอเป็นคนอ่านก็แล้วกันนะคะ
จบตรงเหล้าขาวนี่กระมังคะ
                       เพียงพลิ้ว 
ตักข้าวสวยสีนวลขาวมีสาวเสิร์ฟ
มันน่าเปิบเป็นกับแกล้มรสแสบซ่าน
มีเหล้าขาวสักขวดดวดสำราญ
ร่ำกวีกับเราท่านมันน่าลอง
                               สุรศรี
โถ..มัวมองสาวสวยและหมวยอึ๋ม
เมียนั่งซึมหน้างอคอยรอถอง
ถีบผีวจอมเจ้าชู้ลงไปกอง
แล้วเรียกน้อง....หิ้วปีกไป..ใส่ท้ายรถ..
                             ป้าปลา 
มองเหล้าขาวสาวเสิร์ฟมิเลิฟพี่
วิสกี้ดีหน่อยค่อยฉลอง
สั่งมิกเซอร์เธอหน่อยดั่งคอยจอง
ชวนพวกพ้องลองแจมกับแกล้มไทย
                      ปรางทิพย์ 
*เป็นนิทานหลายบทหลากรสชาติ
แต่ว่าขาดเงินมาเลยหน้าหมอง
ได้แต่กลืนน้ำลายหมายลิ้มลอง
แต่เจ้าของยกจานหนีไม่ฟรีเลย
  *สุรศรีตักข้าวราวหิวโหย
เราจะโวยร้องไปได้แค่ เหวย
นี่น้ำใจไม่ชวนกันกระนั้นเลย
ล่ะโธ่เอ๋ยของแซ่บหลาย...เราจ่ายตังค์ อิอิ
ลง งงๆๆ  บทแรกบอกไม่มีเงิน บทสองบอก เราจ่ายตังค์ 
เห้ออ มุขไม่ฮา พาเพื่อนเซ็ง อิอิ
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ 
  
    ไลล่าก่อนมาอยู่ที่ป่านี้
เคยเป็นสาวออฟฟิศที่มีความหลัง
มาเที่ยวป่าเกิดพลัดหลงคงพะวัง
ตอนนั้นยังเป็นสาวสวยนวยเงินทอง
      ไชย่าพบประสบพักตร์รักจนหลง
ในป่าดงกลางป่าสองต่อสอง
จนได้เสียเป็นเมียมาครอบครอง
จนนวลน้องตั้งท้องตามที่กล่าวมา
      ญาติตามหาปานว่าพลิกแผ่นดิน
ข่าวลงเหน็ตทีวีสิ้นจจนทั่วหน้า
จ้างนายพรานติดตามทุกเวลา
เดี๋ยวนี้ใกล้เจอหน้าไลส่าแล้ว 
                            สุรศรี 
  เรื่องยาวที่น่าติดตามนะคะ สนุกดีค่ะ
                               เพียงพลิ้ว 
เพียงพลิ้วพัดผ่านพ้น         พุดไป
สุรศรีแทบหัวใจ                ขาดดิ้น
กวีน้อยฯเจ้าอยู่ไส             เงียบฉี่
โคล่อนก็หายสิ้น               หลบหน้าไปอยู่ไส
เพียงพลิ้วครับ กลับมาต่อนิทานให้หน่อยครับ
นะ นะ คนสวยได้โปรดเถอะ 
                                      สุรศรี 
คิดหลบหนีปีเดือนไร้เรือนหอ
นวลละออขอมอบตอบความฝัน
ด้วยเพราะรักภักดิ์อยู่รู้ใจกัน
แม้มิหวั่นขวัญท้องต้องหยุดที
อิอิ....ท้องแล้วนี่คะจะพาไลล่าหนีหลุน ๆ
มิได้แล้วนะ
                  ปรางทิพย์ 
มาวันหนึ่งไชย่าหลับตาฝัน
เห็นดวงจันทร์ครึ่งซีกเที่ยวหลีกหนี
ด้นดั้นเมฆตรงมาหน้าพอดี
ตกลงที่กระท่อมหน้ากลางป่าลึก
    สะดุ้งตื่นตกใจเหงื่อใหลอาบ
ยังไม่ทราบดีร้ายให้รู้สึก
ปลุกเมียรักให้ตื่นฝืนระทึก
ตอนกลางดึกทำนายฝันให้ฉันที 
                            สุรศรี 
 
  
 *เมื่อไชย่าตื่นแล้วอกแก้วขวัญ
เริ่มหวาดหวั่นสั่นตัวกลัวลุกหนี
จากฝันร้ายกลายกลับจับฤดี
จนป่านนี้ไม่รู้ผลหรือกลใด
*เปิดหนังสือตำราว่าทายฝัน
ความรู้นั้นพลันสว่างกระจ่างไข
คลายขุ่นข้องหมองหมางสู่ทางใจ
แต่นี้ไปไชย่ามีภรรยารอง อิอิ
  กวีน้อยเจ้าสำราญครับ 
 
 ตามตำราว่าไว้ให้ทายทัก
หว่างความรักหักล่มระทมเหลือ
ต้องบำเพ็ญเน้นศีลดั่งนีลเจือ
ทำใจเผื่อเพื่อรับกับความจริง
อีกตำราคราหนึ่งซึ่งทายฝัน
ลูกจอมขวัญพลันบอกออกเป็นหญิง
นางจุติพลิเกิดเทิดประวิง
น่ารักยิ่งสิ่งนี้วจีตรอง
ปรางทิพย์ 
 
ไลล่าดีใจไปฝากท้อง
หมอรับรองลูกแข็งแรงแกร่งมหันต์
อีกสามเดือนต่อมาน่าอัศจรรย์
ได้รับขวัญลูกน้อยกลอยฤทัย
        เป็นผู้ชายน่ารักเป็นหนักหนา
ให้ชื่อว่า" ไพรวัลย์"ทันสมัย
ไชย่ามอบธำมรงค์รูปธงไทย
คราที่ไปตลาดนัดจัดเตรียมมา
       มาจะกล่าวบทไปถึงไชย่า
ตั้งแต่เลี้ยงลูกมาปีที่สอง
รักถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงประคอง
รักแต่น้อง ไพรวัลย์ กันร่ำไป
       อยากจะซื้อมอไซด์ให้เจ้าขี่
อยากพาไปดูหมีที่เชียงใหม่
อยากไปเที่ยวสุดหล้าขอบฟ้าไกล
อยากจะไปบิ๊กซีที่โลตัส
                       สุรศรี				
comments powered by Disqus
  • ก้าวที่...กล้า

    1 ธันวาคม 2552 12:36 น. - comment id 1069609

    ไพรวัลย์น้อยบุญหนักเป็นนักหนา
    พ่อไชย่าใจดีไม่มีขัด
    ทุกวันพร้อมมุ่งฤดีไปที่วัด
    เพื่อเตรียมจัดสำรับสำหรับพระ  11.gif36.gif
  • เฌอมาลย์

    1 ธันวาคม 2552 17:09 น. - comment id 1069662

    17.gif23.gif68.gif68.gif69.gif69.gif
  • ตัวเม

    26 มกราคม 2553 16:40 น. - comment id 1091397

    ปวดดดดท้องงงงง 51.gif
  • ตั ว เ ล็ ก

    26 มกราคม 2553 16:41 น. - comment id 1091399

    ขอโทษทีค่ะ
    ไม่ได้ตั้งใจเสียมารยาทนะคะ
    
    สวัสดีค่ะพี่สุรศรี
    
    59.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน