โอ้ล่ะหนอ...ไม่เข้าใจในชีวิต ว่าจะถูกหรือผิดคิดไฉน มันจะโขกจะสับกันมากไป ฉันสะใภ้ใช่คนใช้ที่ก้นครัว ปากก็ด่าและแดกไปพร้อมกัน ใช้ส้นตีนชี้สั่งโอ้แม่...ผัว พองอลหน่อยมันก็ด่าจนฉันกลัว หน้าหงิกหน่อยจะฟ้องผัวกูลูกเดียว เป็นสะใภ้ต้องมีใจแสนอดทน แม่ผัวบ่นสับด่าจนหน้าเขียว อยากจะแช่งให้มันตายไวๆเชียว อยากจะเยี่ยวใส่ข้าวให้มันกิน ผัวก็หนอเข้าข้างแม่ทุกวันวี่ หม่อมแม่ชี้จิ้งจกบอกเป็นหิน อีคุณผัวก็ว่าหินเป็นอาจิณ อกสะใภ้จะแตกดิ้นไม่สนใจ จวบจนวันแม่ผัวใกล้ตายจาก ใจฉันนั้นเบิกบานจะหาไหน ก่อนจะซี้มันยังยื่นจดหมายให้ แล้วก็ไม่บอกอะไรจนจากจร ในจดหมาย.....ได้เขียนเอาไว้ว่า... "เธอคงเกลียดฉันหนักหนาประดุจหนอน แต่ลูกเอย....ที่แม่ทำดั่งตัดรอน ก็เพื่อสอนให้เจ้าได้อดทน ปากที่ด่า...นั้นด่าให้ดีได้ ปากที่แดก...นี่เพื่อดันอย่าสับสน ตีนที่ชี้แทนมือก็ตีนคน ชี้ให้เธอนั้นอดทนจนเคยชิน" มาวันนี้ฉันจึงได้เข้าใจ ความเกลียดหายจากใจไปหมดสิ้น คลานเข้าไปกราบศพซบประทิน "เคยเยี่ยวใส่แกง...ให้แม่กิน...หนูขออภัย"....
เหนือสุญตา 7 ก.ย. 2552 19:29 น. - ID 128978 
2475
3
0
7 กันยายน 2552 20:27 น. - comment id 1036035
วรรคจบนี่ไม่อยากจินตนาการว่าเกิดขึ้นจริงหรือเปล่านะคะ แต่เรื่องราวน่าอ่านตั้งแต่ต้นไปจนจบค่ะ ขอให้
7 กันยายน 2552 20:31 น. - comment id 1036039
สงสัยเค็มไปหน่อยขอน้ำตาลนิดนึง อิ อิ
8 กันยายน 2552 10:52 น. - comment id 1036179
แซ่บมากเลยค่ะ
9 กันยายน 2552 07:13 น. - comment id 1036506
ถ้าไม่นับบาทสุดท้าย ต้องขอคาราวะเลยค่ะ
26 กันยายน 2552 19:23 น. - comment id 1043164
22 ตุลาคม 2554 05:41 น. - comment id 1211881
ฟังคล้ายลูกสะใภ้จะดุกว่าแม่ผัวนะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
