พลิ้วแพรปีกไพพรรณพรายเพลินพิศ แวววิจิตรวิบวับรับรษา พริ้มลำเพาเคล้าคลอช่อบุษปา ลิ้มมธุเกสราเรณูละออง ลออรัชรงค์ละลานลิ่ว เผยผกายปรายปลิวริ้วลมล่อง ศุกลสายอังศูรย์สาดแสงทอง ผจงต้องยะยิบแผ้วแพรวพะงา งามแท้งามเอยเจ้าเนยบิน ใช่งามสิ้นแค่ร้อยสีที่ปีกผ้า เจ้างามคุณหนุนดำรงค์พงษศ์ผกา งามชีวิต รจิตธรา รจีละไม อนิจจา เจ้าจิตรางค์สอางสวย ถูกมองด้วยตาหยาบอย่างหลงไหล เพียงตาเห็นแค่ภายนอกว่าวิไล แด่ดวงใจบอกมืดไม่เห็นคุณ จึงถูกฉวยจับจองเป็นเจ้าของ ถูกครอบรองซื้อขายให้วายวุ่น กี่ชีวิตถูกปลิดแลกราคาทุน กี่สมดุลค่อยค่อยกร่อนรอนทำลาย กระหยับปีกยังไม่ทันพ้นทิวหญ้า ต้องถูกคร่าพริบตาหลับก็ลับหาย ฝาบ้าน คือสุสานโศกเดียวดาย ของผีเสื้อที่แห้งตายในกรอบโชว์ ศพผีเสื้อแห้งตายในกรอบโชว์
อักษกร 17 ก.ค. 2552 21:07 น. - ID 127728 
1297
3
0
18 กรกฎาคม 2552 21:09 น. - comment id 1010723
หวัดดี เจ้าโบว์...ใช่นะ อิอิ เล่นคำได้ยอดเยี่ยมอะ...
18 กรกฎาคม 2552 13:12 น. - comment id 1016072
ร่วมไว้อาลัยค่ะ ผีเสื้อหลายชีวิต กับความสุขของใครบางคน
19 กรกฎาคม 2552 20:58 น. - comment id 1016440
ขอบคุณ คุณประทีปดาว และตาคำที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
19 กรกฎาคม 2552 22:15 น. - comment id 1016519
ลึกซึ้งจังเลยนะคะ ได้ทั้งสองผีเสื้อเลย บทกลอนของคุณช่างดงามจังเลยค่ะ
19 กรกฎาคม 2552 22:19 น. - comment id 1016526
ยังมีชีวิตสัตว์อีกมากที่ต้องตายโดยไม่มีความยุติธรรมค่ะ
20 กรกฎาคม 2552 23:04 น. - comment id 1017080
ขอบคุณคุณนรสิริและคุณภัทราภามากค่ะที่แวะมาเยี่ยมชม
1 ตุลาคม 2552 17:48 น. - comment id 1045969
คำงดงามมากน้องโบ มีลูกเล่นดี
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
