เธอสองคนเคยเข้าใจความรู้สึก - - ของฉันไหม ความรู้สึกของหัวใจที่ถูกพวกเธอ - - ทำเมินเฉย ความรู้สึกที่พวกเธอไม่พยายามจะรับรู้ - - สักนิดเลย ว่าเพื่อนสนิทคุ้นเคย ต้องฝืนทนปวดร้าว - - สักเพียงใด ถ้าเพียงเธอจะหันมอง - - สนใจฉันอีกนิด ด้วยความใกล้ชิด - - คงได้เห็นสายตาที่ฟ้อง - - ความสั่นไหว หรือเป็นเพราะเธอทั้งสองกำลังหลงลืม - - เพื่อนคนนี้ไป ไม่เป็นไร - - เพราะว่าฉันรับรู้และเข้าใจความรู้สึกของเธอดี ขอเวลาอีกสักหน่อย - - แล้วฉันคนนี้จะกลับมา มองภาพเธอทั้งสองให้เต็มตามากกว่าที่ - - เป็นอยู่นี้ แต่คงต้องรบกวนเพื่อนรักทั้งสอง - - อีกสักที เวลานี้ - - ช่วยไปรักกันให้ไกล ไกล - - จากฉันได้มั้ยเธอ
27 มีนาคม 2545 03:08 น. - comment id 42800
ทำไมวันนี้กลอนเศร้า แนวนี้ล่ะ ใครทำให้เล่เจ็บช้ำน้ำใจได้ลงคอกันจ้ะ มาหาจอยมามะ o^_^o
27 มีนาคม 2545 04:08 น. - comment id 42805
แอแอแอคุยกันทางไอซีคิวแป๊บเดียวพี่ปล้องก็มาเศร้าเสียแล้วใครทำหนอบอกน้องเอ๋สิ
27 มีนาคม 2545 04:40 น. - comment id 42822
ไม่เป็นไรนะแข็มแข็งใว้นะคนดี ไม่มีใครยังมีพี่นะ
27 มีนาคม 2545 08:49 น. - comment id 42836
น้อยใจเพื่อนหรือเนี่ย
27 มีนาคม 2545 10:15 น. - comment id 42845
เล่...ปอนด์เข้าใจแล้ว ว่าเล่เป็นไร เมื่อวานทำไมไม่คุยกับปอนด์อะ คิดถึงเล่จัง
27 มีนาคม 2545 11:39 น. - comment id 42852
ชอบกลอนนี้มากเลยพี่ เล่ แต่เอ๊ะ....ความรู้สึกนี้ออกมาจากใจ หรือว่าเป็นแค่บทกลอนกันน๊า อยากรู้จัง........จะเป็นอะไรก็ช่าง พี่เล่เข้มแข็งไว้แล้วกันนะคะ เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ มาเป็นกำลังใจให้แล้วค่ะ
27 มีนาคม 2545 15:59 น. - comment id 42886
โอ้โห ดุเดือดจังเลยพี่เล่
27 มีนาคม 2545 16:21 น. - comment id 42902
อ่านะ ดีๆๆ ฆ่ามานน
27 มีนาคม 2545 17:17 น. - comment id 42914
ไม่ชอบกลอนบทนี้ของเล่เลย
28 มีนาคม 2545 00:41 น. - comment id 42966
เล่เปงอารายไปแย้ว... มะเข้าใจจิงๆ...