แล้วฉันก็เป็นผู้ชนะ... เมื่อจบคำร่ำลา...ครั้งสุดท้าย นั่นเป็นบทเรียนที่เธอต้องจำไปจนตาย อย่าหักหลังคนที่รักเธอหมดใจ..เหมือนที่แล้วมา อยากจะสอนให้เธอรู้ว่าฉันมีหัวใจ ที่พร้อมจะรู้สึกกับสิ่งใดใด...ที่อยู่ตรงหน้า อยากให้เธอรู้ว่าในขณะที่ต้องเสียน้ำตา หัวใจมันเจ็บ มันชา สักเท่าใด เมื่อฉันได้เป็นผู้ชนะ... หันหลังจากมา...ภาพเบื้องหน้าก็เริ่มพร่าไหว รางวัลของคนชนะที่มีแต่ความปวดใจ กับศักดิ์ศรีที่เอาไปทำอะไรก็ไม่ได้ เท่านั้นเอง อย่าให้โอกาส กับคนที่ไม่เคยมองเห็นคุณค่าของโอกาส
25 มีนาคม 2545 23:10 น. - comment id 42630
อืม -- งั้นก็ควรให้โอกาสกับคนที่เห็นคุณค่างั้นสิ ชะม่ะ คุงเจมิไนน์ {. .*}~~
25 มีนาคม 2545 23:27 น. - comment id 42632
เห็นด้วยค่ะ โอกาสดีดีควรมีให้กับคนที่รู้ค่าเท่านั้น
25 มีนาคม 2545 23:59 น. - comment id 42633
เหงด้วยกะคุงข้าวปล้องเลยจ้าคุงเจมิไนน์... ฮี่ๆๆๆ ตะแง้ว... ตะแง้ว..
26 มีนาคม 2545 00:07 น. - comment id 42635
^-^พี่เจทส์น่ารัก
26 มีนาคม 2545 01:14 น. - comment id 42648
ช่ายแล้วจ้าาา...โอกาสมีไว้ให้กับคนที่รู้ค่าของคำว่าโอกาส
26 มีนาคม 2545 09:08 น. - comment id 42674
บางคนไขว้คว้าหาโอกาสมาตลอดชีวิต บางคนพรหมลิขิตให้ชีวิตไม่มีโอกาส สำหรับฉัน...โอกาสผ่านพ้นไปเป็นแล้วเป็นพียงภาพวาด ฉันได้แต่ใช้ไม่กวาดกอบโกยภาพวาด...มารวมเป็นโอกาส - - อีกสักครั้ง แต่งไปงั้นแหละ ออกมาเอง นึกนึกไปก็จิง
26 มีนาคม 2545 09:54 น. - comment id 42686
ลึกซึ้งมากค่ะพี่เจทท์ ชอบจังเลย พี่ปอนด์ ก็แต่งเพราะนะคะ หุหุ.............
26 มีนาคม 2545 15:19 น. - comment id 42712
ความรักของเรามีค่ามากกว่านั้นเก็บไว้ให้กับคนที่รู้ค่าดีกว่านะ
26 มีนาคม 2545 15:40 น. - comment id 42715
ไม่อยากชนะไม่อยากเสียใจ
27 มีนาคม 2545 15:26 น. - comment id 42881
"รางวัลของคนชนะที่มีแต่ความปวดใจ กับศักดิ์ศรีที่เอาไปทำอะไรก็ไม่ได้ เท่านั้นเอง"