เคยคิดหวังรักนิรันดร์มิผันแปร เคยคิดหวังเจอรักแท้ไม่ห่างหาย เคยคิดหวังรักชั่วฟ้าตราบวันตาย เคยคิดหมายว่าเธอ..นำค้ำชีวี แต่เมื่อถึงทางแยกแบ่งเป็นสอง น้ำตานองก็ต้องยอมตรอมใจนี้ พรหมลิขิตให้สองเราเศร้าฤดี รักทั้งทีแค่ชั่วคราว มาผ่าวใจ นับแต่นี้นับนาทีไม่มีเขา นับแต่นี้เหลือเพียงเงาแค่เคยใช่ นับแต่นี้คงไม่เหลือแล้วเยื่อใย นับแต่นี้คงทำใจไปอีกนาน คงจะกลายเป็นอดีตที่ผิดพลาด คงเลิกวาดวิมานรักอันแสนหวาน คงเหลือเพียงริ้วรอยทรมาน กว่าจะข้ามสะพานแขวนแฟนร้างลา ฉันจะข้ามสะพานดาวก้าวล่วงพ้น ฉันจะทนเดียวดายไปภายหน้า ฉันจะร้องเพื่อผ่อนขมตรมอุรา เมื่อมันมาถึงทางแยก..แหลกเหลวเอย
7 มิถุนายน 2552 15:27 น. - comment id 996241
เพื่อนจะข้ามไปได้จ๊ะ..สู้ๆๆ..
7 มิถุนายน 2552 15:40 น. - comment id 996245
มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ... รักน๊า...... Spicecomments.com - I Love You Comments
7 มิถุนายน 2552 18:25 น. - comment id 996273
มาร้องไห้เป็นเพื่อนน้องพิม เวลาแยกทางกับคนที่เรารัก มันเศร้าจริงๆนะคะ
7 มิถุนายน 2552 18:58 น. - comment id 996284
พิมญดาขา ภาสุรีย์มาเยี่ยมค่ะ มาเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
7 มิถุนายน 2552 19:24 น. - comment id 996307
มาให้กำลังใจน้องสาวพิมญดาจ๊ะ เข้มแข็งไว้นะน้อง ทางข้างหน้ายังสวยงาม มีเพื่อน พี่และน้อง เป็นห่วงจ๊ะ
7 มิถุนายน 2552 19:29 น. - comment id 996315
มาให้กำลังใจ มอบดอกไม้พิมญดา ห่วงใยเสมอมา อย่าคิดมากลำบากใจ คุณพิมญดาจ๋า มีอะไรให้ทานบ้าง หิวแล้วค่ะ
7 มิถุนายน 2552 19:42 น. - comment id 996329
ชีวิต เริ่มต้นใหม่ ให้แสนงามได้เสมอ นะหลานพิม ลุง มาเป็นกำลังใจ ให้เสมอ ครับ
7 มิถุนายน 2552 19:45 น. - comment id 996332
ดูภาพเศร้า แต่สวยเนาะ เพลงก็ไพเราะ ขอบคุณที่นำลงมาให้อ่าน ฟังและดู...ครับ
7 มิถุนายน 2552 19:45 น. - comment id 996333
สู้สิน้องแก้วพี่รู้ว่าน้องลุกขึ้นผงาดเป็นนางพญาได้ เมื่อถึงเวลาจงมั่นคงและอย่าหวั่นไหว น้องไม่ได้เกิดมาพร้อมเขา หรอกนะคะ รกเกิดกับเรายังตัดทิ้งได้นับประสาอะไรกับผู้ชายคนเดียว
7 มิถุนายน 2552 20:06 น. - comment id 996353
ทุกคนในบ้านกลอนเป็นกำลังใจให้อยู่แล้ว จริงๆแล้วก็มั่นใจว่าคุณพิมจังเป็นคน เข็มแข็งกล้าท้าอุปสรรค ผมเชื่อเช่นนั้น เดี๋ยวไปบอกครูพิมให้มาอยู่เป็นเพื่อนนะคับ
7 มิถุนายน 2552 20:20 น. - comment id 996361
มาเป็นกำลังใจให้พี่สาวค่ะ สู้ๆนะคะพี่ เอิงอยู่ข้างๆพี่เสมอ อย่าคิดมากนะคะ ด้วยรักเป็นห่วงค่ะ
7 มิถุนายน 2552 21:17 น. - comment id 996406
แม้นไม่มีเขาแต่เรายังมีกัน ขอฝ่าฟันไปด้วยกันไม่หวั่นไหว จับมือฉันพร้อมเดินก้าวหน้าไป ไม่ต้องกลัวคนไกล..ยังมีฉัน เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
7 มิถุนายน 2552 21:48 น. - comment id 996425
..... ช่างเศร้านะคะพี่พิม แยกทางต่างน้ำตา เหมือนใครบางคนตอนนี้เลย เฮ้อออออ
7 มิถุนายน 2552 22:00 น. - comment id 996439
หยุดร้องไห้หยุดหม่นหมองเถิดน้องรัก จงรีบหักห้ามใจอาลัยหา รักฤๅจักงดงามด้วยน้ำตา เถิดหันหน้าเข้าวัดฝึกหัดธรรม(ทำใจน่ะ) เศร้ามาเชียว
7 มิถุนายน 2552 22:21 น. - comment id 996466
เศร้าอีกแล้วเพื่อนเรา เศร้าให้พอ เศร้าให้อิ่ม จะได้ไม่เศร้าอีก เห็นเพื่อนเศร้าก็พลอยเศร้าไปด้วย สู้นะเพื่อนรัก.....เราจะเป็นกำลังใจให้
7 มิถุนายน 2552 22:50 น. - comment id 996499
ทุกคนต่างอยากเจอความรักที่สวยงามค่ะ ไม่ผิดเลยที่เราฝัน แต่เมื่อผิดหวังก็ควรต้องยอมรับมันให้ได้ ดีแล้วค่ะที่คิดแบบนี้ขอให้เดินข้ามสะพานสู่ความสำเร็จค่ะ
8 มิถุนายน 2552 08:22 น. - comment id 996545
เศร้าจัง แวะเอากำลังใจมาฝากค่ะ
8 มิถุนายน 2552 12:29 น. - comment id 996614
ไม่อยากให้ใครแยกทางกัน..เพราะไม่อยากให้เธอคนนั้น..มีน้ำตา.. เข้ามาให้กำลังใจครับ
8 มิถุนายน 2552 16:58 น. - comment id 996683
เก็บน้ำตาเอาไว้อย่าให้หลั่ง อย่าสิ้นหวังชีวิตจนจิตหมอง อย่าพันผูกรอยแผลแค่พุพอง ฟ้าเรืองรองสว่างทางอำไพ โอ้เพื่อนเอ่ยจางเศร้าในคราวนี้ บ่มฤดีชมชื่นรื่นสดใส เก็บความช้ำเป็นพลังก้าวต่อไป อย่าหวั่นไหวใครเคลื่อนจงเลือนลืม
8 มิถุนายน 2552 17:12 น. - comment id 996697
ไม่มีเขา แต่เรายังมีเพื่อนค่ะ รักนะคนดี
8 มิถุนายน 2552 19:22 น. - comment id 996759
ตั้งความหวัง ปีนขึ้นไปสูง เมื่อพลาดตกลงมาย่อมเจ็บหนัก แต่คนที่อยู่สูงเท่านั้นจะเห็นว่าความสวยงามของวิวรอบๆนั้นสวยกว่าข้างล่างเป็นอย่างไร เอาน่านะ พลาดมา ร้องไห้ เสียใจ สักพักก็หาย ผมจะอยู่ข้างๆเป็นกำลังใจให้นะครับ
8 มิถุนายน 2552 19:31 น. - comment id 996763
ขอบคุณทุกคอมเม้นที่ให้กำลังใจพิมคะ กระทู้นี้พิมขอตอบรรวมนะ ใจอาจจะอ่อนแอ แต่พิมไม่แพ้นานหรอกนะคะ ขอพิมใช้กลอนบำบัดสักพักพิมญดาจะกลับมาเป้นคนเดิมให้ได้คะ.สู้ๆๆๆๆๆๆ
8 มิถุนายน 2552 20:56 น. - comment id 996848
เป็นกำลังใจให้ค่ะ หายเศร้าเร็วๆๆน๊า
8 มิถุนายน 2552 21:17 น. - comment id 996864
...สรวลสันต์จิตร่วมสร้าง....ขึ้นใหม่ เราบ่จนรักในใจ........แค่นั้น จักปลูกใส่ปุ๋ยใบ.....ผลกิ่ง..ก้านกาน จงเช็ดน้ำตาคั้น......เริ่มยิ้ม..พิมใจ ..พี่กิ่งกัอมั่วๆ โคลงอะ..ปลอบจ้า ปลอบ
8 มิถุนายน 2552 23:59 น. - comment id 996968
บ่ายหน้าหนีจากนี้ไปคงไร้หลัก ลาก่อนรักเคยซึ้งไม่ถึงฝัน นิ่งเสียเถิดน้ำตาก่อนลากัน ลืมผูกพันแล้วแยกทางต่างน้ำตา "พรหมลิขิตให้เราได้แค่รักชั่วคราว" เข้าใจค่ะ เพราะเราอาจจะอยู่ชมรมเดียวกัน ชมรมคนมีรัก...คุด ยิ้มสู้โลกค่ะ เดี๋ยวมันคงจะดีขึ้นเอง เอาใจช่วยนะคะ
9 มิถุนายน 2552 09:53 น. - comment id 997037
สวัสดีค่ะ หากคิดรักเพียงเหลือใจไว้สักครึ่ง กับคนหนึ่งทุ่มเทได้สักแค่ไหน เอาเหตุผลมาวัดด้วยหัวใจ ปล่อยเป็นไปเรียนรู้กันและกัน อันความรักเป็นสิ่งที่งามงด และหมดจดมีค่าน่าใฝ่ฝัน รักก่อเกิดมาจากความผูกพัน แต่ละวันมากขึ้นและพอกพูน อาจจะมีบางทีที่ต้องเจ็บ ยังเหลือเก็บใจไว้ไม่สิ้นสูญ ใช้หัวใจที่เหลืออยู่มาเกื้อกูล และเป็นทุนรักษาแผลในใจ หากความรักดำเนินไปไม่สิ้นสุด ไม่มีจุดที่ความรักนั้นหวั่นไหว ก็ต้องปล่อยให้ความรักนั้นเป็นไป อีกครึ่งใจเผื่อไว้ใช้ยามจำเป็น .................... เป็นกำลังใจให้นะคะ เคยเจ็บและช้ำมา และเคยเดินคนละเส้นทาง กับคนที่ดีและที่รักมาเหมือนกันค่ะ ก็ทำให้คิดได้แบบนี้
9 มิถุนายน 2552 10:53 น. - comment id 997079
มาอยู่เป็นกำลังใจให้ค่ะ อย่าอ่อนแอน๊า
11 มิถุนายน 2552 12:16 น. - comment id 998107
สวัสดีค่ะ แต่งกลอนเพราะมากเรยค่ะและขอบคุนความคิดเห็นดีๆด้วยนะคะ อยากแต่งได้เพราะงี้บ้างจัง