ไม่เคยคิดเติมหวังวาดปรารถนา ด้วยรู้ว่าสิ้นไร้ไกลเกินหวัง ที่พบผ่านพ้นไปไม่จีรัง จึงยับยั้งรั้งรอขอทำใจ ไม่อยากพบแผลพิษฤทธิ์รักร้าว ไม่อยากหนาวเหน็บขวัญร้อยหวั่นไหว ไม่อยากห่มหล่มน้ำตาถักอาลัย ไม่อยากได้ใยสวาทพาดริ้วรอย ไม่เพราะกลัวการเจ็บเหน็บปวดปร่า ไม่เพราะว่ากลัวซึมเศร้าโศกเหงาหงอย ไม่เพราะกลัวทรมานทนการคอย ไม่เพราะปล่อยกลัวไหวหวาดวาดระแวง ไม่คงเป็นข้ออ้างสร้างเกราะกั้น เพื่อขีดคั่นกันใจให้กล้าแกร่ง แท้คือใจไหวอ่อนซ่อนเคลือบแคลง แล้วเสแสร้งสรรค์สร้างพรางความจริง.
25 เมษายน 2552 13:46 น. - comment id 977074
สวัสดีงามๆยามบ่ายเจ้า นางฟ้าคนสวย เอ! เป็นคำอ้างหรือเปล่า ก็บ่รู้เหมือนกันนะเจ้า แต่ สำหรับขะเจ้า ไม่เคยลืมนางฟ้าคนสวยเลยเจ้า
25 เมษายน 2552 16:26 น. - comment id 977110
ขอบคุณในกำลังใจมากนะคะคุณม่านดอย
25 เมษายน 2552 18:12 น. - comment id 977174
สวัสดีค่ะ คิดว่าไม่ใช่ข้ออ้างหรอกค่ะ เป็นเหตุผลที่มีที่มาและมีที่ไป เพียงแค่ครองตัวเองให้มั่น เท่านั้นก็เพียงพอ ดีนะคะที่ยังรู้ตัวเองดีอยู่ สักวันต้องดีกว่าเก่าแน่นอนค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
25 เมษายน 2552 23:11 น. - comment id 977252
แต่งกลอนเก่ง ครับ งามและต่อเนื่อง ดี ครับ