ฉันมิใช่บุษบานารีนาถ งามผุดผาดดั่งจินตะหรามารศรี หรือละเวงวัลลายอดนารี น้องบัวคลี่บ้านป่าผู้อาภัพ ฉันมิใช่พิมพิลาไลยผู้ใจอ่อน แพ้ออดอ้อนคมคำดั่งลำหับ ใช่นวลนางเมรีมีความลับ และตกอับดั่งสีดาจากสามี เป็นผู้หญิงธรรมดาไม่ก๋ากั่น แจ้วจำนรรจ์ปันน้ำใจให้ล้นปรี่ มากอารมณ์ชมชอบชังทั้งเลวดี ก็แค่นี้นี่ตัวฉันนั่นความจริง.
23 มีนาคม 2552 18:17 น. - comment id 966516
มีทั้งดีและไม่ดีที่ผสม ทุกคนมีเหมือนกันทั้งสองอย่าง เอกลักษ์บุรุษ-สตรีนาง ทั้งสองมากน้อยแค่นั้นเอง เนาะ Salukphi
23 มีนาคม 2552 18:45 น. - comment id 966527
ใช่ค่ะคุณลุงแทน..
24 มีนาคม 2552 09:00 น. - comment id 966675
เพียงพลิ้วเป็นนางละเวงค่ะ อิอิ
24 มีนาคม 2552 12:35 น. - comment id 966701
นางละเวงก็ต้องแย่งชิงพระอภัยมณีซีคะคุณเพียงพลิ้ว........ว้าสู้รบปรบมือไหวรึคะ???
24 มีนาคม 2552 15:01 น. - comment id 966744
สวัสดีค่ะ ถูกต้องค่ะ เป็นตัวของตัวเองดีที่สุดแล้วนะ มั่นคงไว้ค่ะ ปรับเปลี่ยนได้ตามสถานการณ์ แต่ไม่ค้านความรู้สึกของตัวเองค่ะ
25 มีนาคม 2552 08:37 น. - comment id 966891
ขอบคุณในกำลังใจที่มีมอบให้หนูนางฟ้านะคะคุณsomebody ...