เจ้ากาเหว่าดงหลงป่าน่าสงสาร เจอะนายพรานในกรุงมุ่งหมายฆ่า เขาวางเหยื่อเพื่อติดบ่วงภาพลวงตา เจ้าถลาโฉบกินสิ้นเสรี กินอยู่ดีเกาะคอนนอนกรงใหญ่ รอผู้ให้ราคางามตามควรที่ หากขยันขันก้องร้องเสียงดี ตัวเลขนี้หลักแสนตอบมอบนายพราน เจ้าของใหม่ใหลหลงตรงความใหม่ เนิ่นนานไปไม่เหลือเยื่อสงสาร ส่งเสียงร้องก้องก่นว่าน่ารำคาญ จับส่งร้านชำแหละฆ่าเพื่อพล่ายำ โอกาสเจ้าจะโบยบินกลับถิ่นป่า หมดเวลาส่งเสียงแจ้วแล้วเช้าค่ำ ที่อยู่ใหม่ในถ้วยหรูผู้ใจดำ อาหารล้ำรสเลิศปากซากนกไพร.
15 มีนาคม 2552 19:35 น. - comment id 963384
เจ้านกเอ๋ย เคยเป็น เช่นเพื่อนป่า อนิจจา มาสิ้น ถิ่นมนุษย์ เจ้าเป็นสัตว์ ยังนับว่ามีคุณ ยามอรุณส่งเสียง เรียกตื่นนอน .........น่าเศร้าใจมากนะนางฟ้า
15 มีนาคม 2552 19:43 น. - comment id 963389
...สงสารเจ้ากาเหว่าที่เฝ้าร้อง ในกรงทองใช่สุขทุกข์ทั้งสิ้น อยู่ป่าไพรในพงคงโบยบิน เสรีใจในถิ่นแผ่นดินทอง ใจมนุษย์สุดหยั่งจะรั้งได้ ศีลธรรมขาดไปใจหม่นหมอง อย่าว่าแต่นกน้อยในกรงทอง คนยังต้องระวังคนแทบจนใจ.... มาทักทายยามค่ำ... มาร่วมรักษ์สัตว์ด้วยค่ะ.....
15 มีนาคม 2552 20:17 น. - comment id 963413
ค่ะคุณลุงแทน.....ทำไงได้ล่ะคะ...สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมค่ะ...
15 มีนาคม 2552 20:18 น. - comment id 963415
ขอบคุณค่ะคุณกิตติกานต์..
16 มีนาคม 2552 11:31 น. - comment id 963713
สวัสดีค่ะ ความเป็นจริงจากอีกมุมหนึ่งของสังคม ที่ช่างน่าเศร้าจริงๆ ค่ะ
16 มีนาคม 2552 17:23 น. - comment id 963884
ค่ะคุณ somebody ...สังคมที่ถอยคุณธรรม