มาออดอ้อนวอนหวานขานจ๊ะจ๋า แท้คิดฆ่าพร่าผลาญประหารฉัน เถอะถอยไปไกลห่างร้างผูกพัน อย่าแสร้งสรรกิริยามาหลอกลวง ไม่ตลกหรอกหนาวาจาเกี้ยว คนลดเลี้ยวชีกอล่อบาศบ่วง แค่คิดก็แขยงแหนงหน่ายควง เหมือนตัวด้วงในสาคูดูน่ากลัว ขอโบกมือบ๊ายบายเชิญป้ายหน้า ไปเทียบท่าที่ใหม่ไกลสุดขั้ว อย่าพานพบจบร้างห่างพันพัว บุญท่วมหัวอย่าประสบพบอีกเลย.
10 มีนาคม 2552 10:21 น. - comment id 960871
กลัวแทนเลยใช่ไหมคะ กลัวแทนเด็กน้อย
10 มีนาคม 2552 13:03 น. - comment id 960960
ป้ายหน้า ไม่ลงค่ะ ขอเป็นคนถัดไป เอ๊ย ป้ายต่อไปแทน อิอิ
10 มีนาคม 2552 14:43 น. - comment id 961017
สวัสดีค่ะ แวะทักทายตอนบ่ายคะ เชื่อว่า ใครทำสิ่งใดไว้ ย่อมได้รับสิ่งนั้นคะ หากไม่สายเกินไปเค้าคงคิดและปรับปรุงตัวได้
10 มีนาคม 2552 17:47 น. - comment id 961092
ข้อหาพรากผู้เยาว์ เดี๋ยวนี้หลายปีนะคะ...
10 มีนาคม 2552 18:05 น. - comment id 961113
"เหมือนตัวด้วงในสาคูดูน่ากลัว" บ๊ะ...คิดได้ไง!!!..
14 มีนาคม 2552 09:03 น. - comment id 962800
ใช่ค่ะคุณหนูเพียงพลิ้ว...
14 มีนาคม 2552 09:04 น. - comment id 962801
เอางั้นเลยรึคะคุณเฌอมาลย์
14 มีนาคม 2552 09:06 น. - comment id 962803
ก็ได้แต่หวังค่ะคุณsomebody
14 มีนาคม 2552 09:07 น. - comment id 962804
ใช่ค่ะคุณwhite rose
14 มีนาคม 2552 09:09 น. - comment id 962805
ก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะคุณกานท์ กานต์ ...มือเขียนไป...ตาม.... คิดมังคะ...