ผมนั้นมันเป็นเด็กเล็กนัก ไม่กล้าหาญหักไปสั่งสอน ก็เลยอยากจะฝากเป็นบทกลอน โปรดขอวอนช่วยอ่านสักหน่อยนึง อันเรียกว่า ผู้ชาย ที่หาญกล้า ไม่อยากมามองหน้าหญิงขี้หึง อยู่ด้วยกัน ก็ทำหน้า ถมึงทึง ขอถามซักนิดนึง เป็นอะไร เธอบอกมาว่าเธอโกรธ นี่...ขอโทษ (นะ) ฉันไปทำเธอตอนไหน พูดหยอกนิด สะกิดหน่อยไม่พอใจ เธอจะเอายังไงก็ว่ามา ถ้าไม่ชอบฉันที่ทำตัวแบบนี้ อันตัวฉันก็ไม่อยากมีปัญหา ฉันยอมนะ ถ้าเธอมาบอกลา ก็เพราะว่า ฉันก็เบื่อ เธอเหมือนกัน ชอบโกรธโดยไม่มีเหตุผล ก็เธอแหละเป็นคนที่หุนหัน พูดหยอกเล่นนิดหน่อย..กระแทกกระทั้น ถ้าไม่รักกัน ฉันก็คงไม่หยอกเธอ ความจริงก็ไม่อยากง้อหรอกนะ แต่เสียดายอดีตน่ะ ที่เคยเผลอ เคยมอบใจไว้ให้ คนอย่างเธอ เคยละเมอ เพ้อรัก ให้หนักใจ จำไว้นะคนดี ตั้งแต่ วันนี้ ยามหลับไหล ในความฝัน อย่าให้มี ฉันต่อไป เพราะยังไง ฉันก็ไม่สนใจ กับคนที่ไม่ฟังอะไรง่ายๆ อย่างเธอ !
วรรณวราภรณ์_เมย์ 23 ก.พ. 2552 15:05 น. - ID 123531 
1650
2
0
23 กุมภาพันธ์ 2552 15:33 น. - comment id 954664
ตรงดีค่ะแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ ดีกว่าการเงียบไปด้วยความไม่เข้าใจ แบบนี้แหละเคลียร์ดี
23 กุมภาพันธ์ 2552 17:51 น. - comment id 954742
กลอนสะอาดดี พูดได้ตรงๆ ใสๆ อ่านแล้วไม่ต้องตีความ ทราบถึงความรู้สึกนะตอนนั้นเลยครับ
24 กุมภาพันธ์ 2552 07:30 น. - comment id 955004
หวัดดีคับ....วรรณวราภรณ์_เมย์ น้องชายคุณวรรณฯ อีกหน่อยจะ...ไม่ธรรมดา...นะ.....ชื่นชอบๆ...
24 กุมภาพันธ์ 2552 08:44 น. - comment id 955031
แล้วน้องสาวคนนั้นอายุเท่าไหร่แล้วครับ แบบนี้ต้องตีหัวแล้วค่อยลูบหลังนะครับ
24 กุมภาพันธ์ 2552 10:45 น. - comment id 955112
มีแวว..รุ่งโรนจ์
24 กุมภาพันธ์ 2552 13:05 น. - comment id 955167
แหะๆ ขอบคุณครับทุกคน ขอบคุณที่ชื่นชอบผมนะครับ ผมจะฝึกฝนต่อไป สู้ๆ แต่ก่อนอื่น ต้องสมัครสมาชิกบ้านกลอนก่อน อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
