ใจของฉันนั้นรู้ดีมีคำตอบ รัก เกลียด ชอบเบื่อหน่ายเร้นกายหนี รู้พันผูกปลูกสมัครสามัคคี รู้หน้าที่สิทธิ์ของใจใช่ลืมตน ทำวันนี้ดีที่สุดมิหยุดยั้ง หรือหันหลังเพราะน้อยใจในคำก่น ก็จะเอาอะไรวัดใจคน ต่างเหตุผลกลนัยที่ใจมี ใช่หยั่งรู้ดินฟ้ามหาสมุทร เป็นมนุษย์ยุดกิเลสไว้ไม่หน่ายหนี คาบพระธรรมนำมาบอกหลอกปรานี หวังแต้มสีสาดคาวร้อยร้าวใจ หากปลงได้ไฟกิเลสเศษกระสันต์ ร้อยจำนรรจ์เนื้อโง่งงและหลงใหล คงสงบจบปล่อยวางถูกทางไป โลกทั้งใบคงสดสวยด้วยความดี.
22 กุมภาพันธ์ 2552 09:34 น. - comment id 954020
ผมว่าไม่เสมอไปนะคับที่ว่าใจของเรารู้ดีไปเสียทุกครั้งทุกเรื่อง เพราะเราเรายังมีอัตตา ที่คิดว่าเราเข้าใจตัวเราและคิดว่าคนอื่นเข้าใจเรา สิ่งที่รู้ก็เพียงสิ่งที่ใจเราปรุงแต่งขึ้นให้ เหมาะกับสภาพความรู้สึกตอนนั้น สงสัยเขียนยาวไป เพียงความเห็นนะคับ
22 กุมภาพันธ์ 2552 12:53 น. - comment id 954058
ขอบคุณค่ะคุณวิทย์ ศิริ ที่แสดงความคิดเห็น.....เปิดใจยอมรับฟังค่ะ...
22 กุมภาพันธ์ 2552 19:42 น. - comment id 954204
ดีใจด้วยนะคะที่รู้ใจตัวเอง หายากมากค่ะ แบบนี้