อนุบาล หมีน้อย นิมนต์ พระมากล่าว เตือนตน เด็กให้ ธรรมะแก่เด็กซน เพียรกล่าว สอนนา บอกกล่าวสอนจิตได้ แต่น้อย คอยโต กุศโล ธรรมะอ้าง ใดใด เด็กเอย...กลับเฉยใน พระเจ้า แลเห็น แต่ซนไป มัวเล่น สนุก พระปวดเศียรเวียนเกล้า เหล่าไร้ เดียงสา จึงสรรหา กลอ้าง จำนรรจ์ ดึงเดียงสา เล่ากัน เด็กได้ เด็กคนหนึ่ง จึงสรร คำถาม พระนา หัวใจเรา นั่นไซร้ อยู่ข้าง ใดกัน พระกล่าวพลัน ข้างซ้าย แลมี เด็กว่า บ่ถูกที หน่ายอ้าง ข้างขวา เอ่ยพาที เพียงผ่าน พระตอบ ผิดอีกครา บ่ สมสร้าง เด็กน้อย บอกเฮย หันไปเอ่ย เชยข้าง ชิด เพื่อนยา “โง่ญี่ปุ่น” ไปนา เลยเจ้า เหตุอันใด จึ่งว่ามา พระเยี่ยง นั่นเฮย ก็ “โง่จัง” ไงเล่า กล่าวแล้ว พระงอน แล้ว “ใจ” ห่อนรู้ อยู่ข้าง ใดกัน ก็ “ข้างใน” อยู่พลัน หลวงพี่ พระท่านชอบ สุขสรร เดียงสา ที่จิต สุขละอัน พลันชี้ เดชด้อย เดียงสา
12 กุมภาพันธ์ 2552 14:49 น. - comment id 949069
แต่งโคลงยอดเยี่ยนเลยค่ะ
12 กุมภาพันธ์ 2552 15:30 น. - comment id 949109
เยี่ยมครับ ขอชื่นชมด้วยใจจริง
12 กุมภาพันธ์ 2552 16:15 น. - comment id 949156
น่ารักดีค่ะ
12 กุมภาพันธ์ 2552 17:23 น. - comment id 949217
12 กุมภาพันธ์ 2552 20:55 น. - comment id 949359
13 กุมภาพันธ์ 2552 02:43 น. - comment id 949474
- แต่งได้ไงกันเนี่ย