ใจเย็นนะน้องชาย จะรีบตายทำไมกัน คว้ามีดดาบไล่ฟัน ควักปืนนั้นมาไล่ยิง ร่ำเรียนถึงไหนเล่า โคตรโง่เง่าเต่าตุ่นยิ่ง พ่อแม่ใคร่พักพิง เจ้ากลับทิ้งอุดมการ ชีวิตทั้งชีวิต เจ้าวิปริต ฤๅ สันดาน ประพฤติเยี่ยงอันธพาล เที่ยวระรานท้าต่อยตี ฤๅ เพราะเป็นผู้ชาย ยอมไม่ได้ในศักดิ์ศรี ใครเหยียบถิ่นราวี มันต้องพลีเลือดละเลง เชื่อผิดติดต่อมา หลงคิดว่า "กูเก๋าเก่ง" สถาบันปั้นนักเลง เบ้าหลอมเจ๋งอาชีวะ ฤๅ ว่าอารมณ์แล่น เจ้าจึงแค่นความกักขฬะ ล่าไล่ไม่ลดละ เที่ยวปะทะด้วยความแค้น ฤๅ จิตสำนึกหาย เรียนเปล่าดายไม่ถึงแก่น อนาคตไร้แบบแปลน นี่หรือแผนการเรียนรู้ ฤๅ รักพ่อแม่มี เปรียบแค่"ขี้"ให้หดหู่ กับเพื่อนช่างเชิดชู เพื่อนบอกสู้เจ้าร่วมทัพ นักเรียนใจนักเลง ต่อให้เก่งก็ต้องดับ จำไว้ใช่แค่ "ครับ" ลองนั่งนับศพกันไหม ? ตีกันให้ตายไม่ต้องเสียดายชีวิต ถ้าไม่ได้ใช้สมองคิด ก็อย่ามัวห่วงชีวิตนั่น ไปโรงเรียน ไปเรียนหนังสือ ทำไมกัน ครูไม่ได้สอนให้ฆ่าฟัน ถ้าคิดจะทำอย่างนั้นก็ไม่ต้องไปเรียน
อัลมิตรา 10 ก.พ. 2552 23:10 น. - ID 123062 
22271
5
0
10 กุมภาพันธ์ 2552 23:38 น. - comment id 948199
วั่นรุ่นเลือดเดือดพล่าน อันธพาลเข้าไปทั่ว มีกฏหมายแต่ไม่กลัว คนมันชั่วห้ามไม่ฟัง พ่อแม่เสียใจแค่ไหนพวกนี้ไม่เคยรู้เลยใช่มั้ยเนี่ย
11 กุมภาพันธ์ 2552 00:47 น. - comment id 948237
ดุดุดุ๊ จริงแฮะ เห็นภาพแล้วสยองค่ะ อ่านกลอนยิ่งเข้ม
11 กุมภาพันธ์ 2552 07:45 น. - comment id 948285
กลัวลูกหาย ดุเดือดเลือดในอก น้ำตากตก...แม่ร้องไห้ ขอเป็นคนสุดท้าย..... เมื่อความตายง่ายนิดเดียว... (ลูกหลงครับ)
11 กุมภาพันธ์ 2552 08:53 น. - comment id 948319
อยากให้คิดถึงพ่อกับแม่และคนที่เลี้ยงดูเรามาให้มากๆ ค่ะ
11 กุมภาพันธ์ 2552 09:14 น. - comment id 948328
หวัดดีคับ....คุณอัลมิตรา.... เขียนได้ถูกใจมากๆ....สะท้อนปัญหาสังคมดี...สมแล้วในการใช้สื่อ...สร้างสรรค์ นึกถึงสมัยเรียน....ผมก็มีประสบการณ์แบบนี้...มันมีมาทุกสมัยแหละคับ...ลองถามพี่ๆผู้ชายที่รู้จักดูนะคับ.... เขาจะบอกเล่าประสบการณ์เหล่านี้ได้ และส่วนมากก็จะบอกว่าไม่เคยหาเรื่องก่อนด้วย ในแต่ละยุค มันมีไอ้ตัวป่วน ชอบหาเรื่องชาวบ้านจริง ไม่กี่ตัวหรอกคับ มันไม่ได้มีมากขึ้น หรือน้อยลง จากอดีตเท่าไรหรอกคับ.... ปัญหาคือ เมื่อไรมันจะจบ....ไปจากสังคมจริงๆเสียที... ถ้าถามผม...มันน่าจะมาจากปัจจัยพื้นฐาน...2-3 อย่าง มันไม่ใช่เรื่องสถาบันเป็นหลักหรอกคับ... เด็กก็แค่อ้างเป็นโลโก้ของเขา...เท่านั้นแหละ หนุ่มฉกรรจ์ สรรหา ฟอร์มเด่น เพียงเน้น แค่เพื่อน รู้จัก เพียงจิต มิตรผอง ปองรัก สมัครชิด ยอมสิทธิ์ วาจา หนุ่มฉกรรจ์ รักเพื่อน เตือนจิต น้อยจิต จากบ้าน พล่านหา เสกสรร สิ่งละอัน พร้อมพา เชิดหน้า กลุ่มข้า รักกัน หนุ่มฉกรรจ์ พลันเพื่อน ถูกตี หากละ ราวี จักโศกศัลย์ ผิดจาก สมานสมัคร รักกัน มิตรฉันท์ พลันหมอง ข้องใจ ***************** แท้จริง ต้องการ ยอมรับ สังคม เมินกลับ สงสัย สิ่งที่ ยึดโน้ม เหนี่ยวใจ เสกไป แค่ว่า สถาบัน หนุ่มฉกรรจ์ ก็คือ วันเก่า ผองเรา ล้วนผ่าน ทั้งนั้น สังคม แค่ต่าง ทิศกัน ใช่สันดานมัน เป็นเยี่ยงโจร เพียงแต่ สังคม ที่ผิด เหนี่ยวนำ ชีวิต โลดโผน คิดหน้า คิดหลัง เยี่ยงโจร ตามโซน ยุคเปลี่ยน เวียนไป เหตุเกิด มีเยี่ยง ให้จด เป็นบท ให้เดิน ไฉน มิพา เยี่ยงนั้น กลับไป บอกไข เล่าเขา ให้ฟัง ว่าพี่ เคยผ่าน อดีต เหมือนมีด กรีดใจ ทุกครั้ง เมื่อย้อน ใจคิด ชิงชัง จงฟัง แล้วนึก ตรึกตรอง ตั้งสมาคมคนหลงผิดซะดีม่ะ....
11 กุมภาพันธ์ 2552 11:03 น. - comment id 948395
ดูข่าวในตอนเช้า เห็นแล้วเศร้าใจหนักหนา เด็กไทยมารุกฆ่า นั่งมองหน้าก็คือไทย ยึดติดอุดมการณ์ จึงห้ำหั่นน่าใจหาย คนเดินหลงเข้าไป ถูกทำร้ายจนยับเยิน เมื่อไหร่ใครจะแก้ หยุดชนะแพ้รีบรีบเชิญ หากปล่อยไว้นานเกิน อาจหลงเพลินฟันต่อไป หยุดเถิดน้องน้องเอ๋ย สงสารเอยแม่ร่ำไห้ เห็นตายต่อหน้าไป แม่ขาดใจตามไปพลัน สวัสดีค่ะคุณอัลฯ เมื่อเช้าดูข่าวเหมือนกัน เข้ามาอ่านกลอนคุณ แบมแพ้..เห็นเลือดไม่ได้เลยค่ะ หิว อิอิ ไม่ใช่ๆ
11 กุมภาพันธ์ 2552 11:51 น. - comment id 948411
หน้าส่วนตัว
เข่นฆ่าเพื่อท้าชืง
หรือเพราะหยิ่งในศักดิ์ศรี
คุณธรรมที่เคยมี
บัดนี้หนีจากใจคน
ตามล่ากันอยู่ได้
ใครเป็นใครกูไม่สน
คุณค่าความเป็นคน
ถูกปี้ป่นด้วย..ส้นตีน
เรียนไปทำไมกัน
มัวห่ำหั่นจนสูญสิ้น
เลือดท่วมทาแผ่นดิน
ดับแดดิ้นอีกรายแล้ว...
เฮ้อ..เศร้า..ศีลธรรมไม่กลับมาโลกาจะวินาศ...
11 กุมภาพันธ์ 2552 16:38 น. - comment id 948522
ศักดิ์ศรีที่เหยียบย่ำ
มึงถลำเข้าล้ำเส้น
ต่างฝ่ายก็ต่างเดน
เป็น-ตาย หมายอารมณ์
จ้วง ฟันตะบันดาบ
ให้เลือดอาบลงผสม
สีกู ใช่สีมึง ระทม
ยามสิ้นลม..ก็..จมสีเดียวกัน
คือ..สีแดง
แต่งได้สะท้อนสังคมอย่างชัดเจน..
11 กุมภาพันธ์ 2552 19:08 น. - comment id 948583
เพราะคิดเป็นนักเลง ม่กลัวเกรงกฏอาญา เสียเลือดโดยไร้ค่า ฤา รักษาสถาบัน รู้สึกพักนี้ชื่อกลอนมันขึ้นไม่ค่อยครบถ้วนนะขอรับ เขียนกลอนบ่อยจัง คงเพราะว่าเหตุการณืบ้านเมืองเป็นแบบนี้เลยมีเรื่องให้เขียนเยอะแยะไปหมดเลยสินะขอรับ
11 กุมภาพันธ์ 2552 21:06 น. - comment id 948677
จับเอาไปเป็นรั้วของชาติ ไปปกป้องที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ถ้าจะดีนะ..
11 กุมภาพันธ์ 2552 22:55 น. - comment id 948733
คุณชายฯ .. อื้อ ใช่ว่าเรียนฟรีเนอะ เสียดายเงินชะมัดเลย คนอื่นที่ยากจนแต่ใฝ่ดีก็มีเยอะ กลับไม่ได้โอกาสที่จะเรียนน่ะ คุณกระต่ายฯ .. ที่จริงแก้คำไปหลายคำแล้วนะ เขียนรอบแรกเหี้ยมกว่านี้ค่ะ คุณส่องหล้า .. ตอนนั้นอัลมิตรายังทำงานอยู่ เพื่อนวิ่งพรวดคว้ากระเป๋าออกไป บอกว่าจะต้องไปรับลูก เพราะลูกเรียนพิเศษอยู่แถว ๆ สยาม โธ่ถัง ไม่มีม็อบครองถนน ก็ยังอุตส่าห์มี (เซ็นเซอร์... ) ครองถนนอีก น่าจะจับเข้าคู่ต่อยมวยทะเล หาเงินเข้าองค์การกุศลเนอะ คุณ somebody .. ทำไมเขาถึงคิดแบบนั้นน๊า อัลมิตราสงสัยจัง คุณkirati ..แค่คนกลุ่มน้อยที่ก่อเรื่อง ก็สร้างเรื่องเสื่อมเสียให้กับสถาบัน ไม่ไกลจากบ้านอัลมิตราเท่าไหร่ ก็เคยมีโรงเรียนช่างกลที่เคยผงาดบนสังเวียน ประเภทที่จี้รถเมล์แล้วขนทัพข้ามฟาก เพื่อไปตีกัน ก็ยังมีเลยนะ กี่ยุค กี่สมัย ก็ไม่เปลี่ยนแปลง อย่างที่คุณเขียนมาจริงค่ะ พวกเขาแค่ใช้ความคิดน้อยไปหน่อย และหนักไปทางใช้กำลังมากไปนิด เมื่อผ่านพ้นวัยแล้ว (ถ้ารอด) บางทีพวกเขาก็ยังนึกรังเกียจพฤติกรรมของตนเองเมื่ออดีต จับให้เข้าสมาคมคนหลงผิด แล้วให้ไถ่โทษโดยการบำเพ็ญประโยชน์สักปีก็ดีนะคะ คุณแก้วประภัสสร .. หลานชายของอัลมิตราก็เคยเรียนเข้าข่ายแบบนี้เหมือนกัน เคยถามเขาว่า ... "จะรอด เพื่อรับใบประกาศนียบัตรไหม " เขาได้แต่หัวเราะค่ะ ตอนนี้เขาทำงานเป็นผู้ใหญ่ขึ้น พอถามเรื่องนี้กับเขา เขาก็บอกว่า "ไอ้พวกนี้บ้า" อัลมิตราก็บอกเขาค่ะ " เมื่อก่อน ตะเอ็ง ก็เป็นล่ะว๊า" คุณเอื้องอังกูร .. พละกำลังเยอะกันนัก น่าจะจับไปขุดคู ลอกคลองนะ หรือไม่ก็สร้างเขื่อนเตรียมตัวกับน้ำท่วมกรุงเทพฯ ดีมั๊ย ไอเดียนี้ ฮา .. คุณกะลาสีเบจ .. อื้อ อ่านข่าวแล้วประมาณว่า เขตนี้ห้ามอีกสถาบันผ่าน ทำให้อัลมิตรานึกถึงเจ้าตูบที่ฉี่รดตามเสาไฟฟ้าอ่ะ .. ประกาศศักดาแบบเดียวกันเป๊ะ คุณวนกวี .. ช่วงนี้อัลมิตราเขียนกลอนน้อยนะเนี่ย หนักไปทางบ้าบอ มากกว่าค่ะ คุณกิ่งโศก .. ช่าย จับไปสร้างโรงเรียน หรือไม่ก็ให้ไปกรีดยางซะให้เข็ด
21 พฤษภาคม 2554 17:45 น. - comment id 1194895
ทำเพราะกลัวครับ ตามสัญชาตญาณมนุษย์ แต่เมื่อโตๆกันไป พวกเค้าจะนำใจที่หลอมแล้ว มาใช้ดูแลคนที่รักไง เมื่อผิดบ่อยๆเค้าจะเป็นผู้เรียนรู้ และเป็นคนดีในอนาคตคับ จนเกิดคำที่เรียกว่านักเลง ที่ไม่ชอบมีเรื่อง และไม่หาเรื่องใครก่อน เพราะเค้าถูกเซี่ยมสอนจากประสบการณ์ที่ผ่านมา เป็นการจัดกรอบอันธพาลไม่หั้ยเพ่นพ่านคับ สังคมเราจึงดีขึ้น เพราะเราไม่ยอมแพ้เมื่อโดนรังแก แต่บางครั้งตีกันแล้วคนอื่นเดือดร้อนก๊ไม่ดีคับ แบบนี้ก๊ไม่ต่างจากเป็นอันธพาลทั้งสองฝ่าย ถ้าคุนอยากเป็นนักเลงตัวจิง คุนต้องเป็นคนดีคับ ^^ ขอหั้ยนำสิ่งที่ผ่านมา มาสอนตัวเองนะคับ ผมเชื่อว่าจิงๆแล้วคนไทยทุกคน เป็นคนดี มันมีน้อยคนคับ ที่จะระยำจิงๆ ซักวันเราจะได้รวมตัวกัน สู้กับคนพวกนี้แน่ๆคับ เลือดไทยจะออกมาเองคับเมื่อบ้านเมืองมีปันหา ยามสงบเราตีกันเอง ก๊ไม่ผิดนะคับ แต่อย่าถึงตายกันเลยคับ ต่อยกันอย่างมากแค่มีดพอแล้วคับ เพราะนักเลงคือมิตรภาพของเพื่อนคับ ไม่ใช้ผู้ที่ไล่พรากชีวิตชาวบ้าน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
