เพียงแพรว

29 มกราคม 2552 11:38 น. - comment id 942507

แพรวผสมเอง ทั้งน้ำตา ทั้งโซดา 
รับรองอร่อยระดับ ผับยังอาย อิอิ

จุ๊บๆ

somebody

29 มกราคม 2552 11:40 น. - comment id 942509

ความทุกข์ที่เกิดจากบาดแผลภายในใจ
อาจเลือนหายไปกับกาลเวลา
แต่สิ่งที่คงอยู่และมีมา
คือรอยแผลที่ว่ายังคงมี

ความเจ็บปวดเสียใจอาจเลือนหาย
แต่ภายในยังคงไร้ความสุขขี
ยิ่งนานวันผ่านไปไม่มีดี
ยังคงที่ความโศกเกาะกินใจ

อาจจะเปลี่ยนมุมมอง ณ แห่งหนึ่ง
อยากให้ถึงซึ่งวันใจสดใส
แต่ไม่รู้ว่าอีกนานสักเท่าไร
ที่ภายในหายบอบช้ำกลับเหมือนเดิม
....................
เป็นกำลังใจให้หายไวไวนะคะ
เคยเจอและเป็นแบบนี้เหมือนกันค่ะ

ไหมไทย

29 มกราคม 2552 12:56 น. - comment id 942550

แวะมาตวงน้ำตาจ้า

ได้หลายปีบจะเอาไปผสมน้ำรดต้นไม้
ที่กำลังแห้งจ้า

อิอิ..

แก้วประภัสสร

29 มกราคม 2552 13:40 น. - comment id 942571

แม้น้ำตาร่วงหยดรดบนพื้น
ปล่อยใจไปอย่าฝืนให้มันหลั่ง
สบายใจเมือไหร่ค่อยปล่อยวาง
ลุกขึ้นนั่งอีกครามาฟังเพลง

นิๆๆๆ ไปป่าว งานนะคะ

เฌอมาลย์

29 มกราคม 2552 14:51 น. - comment id 942603

มณีจันทร์

29 มกราคม 2552 14:57 น. - comment id 942606

กลอนรักมีมากมาย
แต่กลอนช้ำใจนั้นมากยิ่งกว่า...

สู้ๆ คนสวย

พันคำ

29 มกราคม 2552 15:24 น. - comment id 942623

สวัสดี คุณพิม

พันคำ มาซับกลอนน้ำตา (น้ำตาท่วมแม่กกแล้วแม่สาวน้อย) ถึงรีสอร์ทท่าตอนเลย 
ถามไถ่แทบทุกที่ไม่มีใครรู้จักเลย
อยากจะเจอหน่อย ตอบเมล์ และให้เบอร์นะ
พรุ่งนี้ พันคำไปแม่สาย จะไปด้วยไหม

ยาแก้ปวด

29 มกราคม 2552 15:30 น. - comment id 942628

อย่างน้อยก็มีความสุข
ในการเขียนมิใช่หรือจ๊ะน้องจ๋าว

whitelily

29 มกราคม 2552 15:41 น. - comment id 942634

บางทีน้ำตาก็ล้างฝุ่นละอองให้เราค่ะ

Darkness_Hero

29 มกราคม 2552 16:28 น. - comment id 942663

แวะมาซับกลอนเศร้าอาบน้ำตา
ที่พิมญดาแต่งไว้เพราะหม่นหมอง
ร้องไห้ไปแต่งกลอนไปน้ำตานอง
ยังมาลองเอาโซดาผสมราวสุรา

ส่งมือมาตรงนี้ผมกุมให้
จับเอาใว้ให้ใจอุ่นคงไม่ว่า
นมร้อนๆสักถ้วยไหมพิมญดา
ขออยู่ข้างๆจนกว่าจะหายดี

คนบนเกาะ

29 มกราคม 2552 18:04 น. - comment id 942714

  แวะมาเยี่ยมคนเจ้าน้ำตาครับ  อีกหน่อยคงหายนา...

ประทีปดาว

29 มกราคม 2552 19:54 น. - comment id 942742

อย่าร้องนะค่ะพี่สาวคนดี
ยิ้มหน่อยนะค๊า   

รักและคิดถึงเสมอค่ะ พี่พิม    

นรศิริ

29 มกราคม 2552 19:59 น. - comment id 942748

เศร้าจังน้องรักคงเจ็บปวดมากนะคะระวังน้ำตาจะหมดนะคะอิอิ  หยุดร้องไดเย้วเดี๋ยวหมดสวยนะจ๊ะ

พิมพรรณ

29 มกราคม 2552 20:31 น. - comment id 942777

มาช่วยเช็ดน้ำตาให้ค่ะพี่พิม

อย่าร้องนะ..เดี๋ยวร้องตาม

ซะงั้น..

พิมพ์แก้ว

29 มกราคม 2552 21:30 น. - comment id 942793

มีอะไรก็ระบายมาเถอะนะ  อย่างน้อยจะได้รู้สึกดีขึ้น

ระบายยังไงก็เพราะอะจ้า  

nanpun

30 มกราคม 2552 02:33 น. - comment id 942863

บทกลอนอันสะเทือนอารมณ์.....ฤาคนอ่านจะยิ่งตรมกับความรู้สึกที่สับสน......ผ่านพบหมื่นแสนแลล้านคน....จากไปแล้วในบัดดลไร้ซึ้งคนเคยผูกพัน........รักษาสุขภาพด้วยน่ะคับบ...

นกยูง

30 มกราคม 2552 05:58 น. - comment id 942867

กลอนน้ำตาพาใจให้มีทุกข์
อย่าไปปลุกตรอกย้ำซ้ำบาดแผล
ไม่เอาน่าโยนทิ้งไปอย่าไปแคร์
ดื่มกาแฟดีกว่านะนะ......

สวัสดีค่ะคนสวย  ....คิดถึง...

น้ำแข็งเปล่า

30 มกราคม 2552 09:58 น. - comment id 942932

อ่านกลอนน้ำตาแล้วเศร้าจัง
น้ำตาที่รินไหล
ยังไม่หายไปจากความทรงจำอีกเหรอคะ
ขอให้เข้มแข็งขึ้นในเร็ววันนะเจ้าคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ


เอาชาร้อนๆไปปลอบใจก่อนไหมคะ 

กุ้งหนามแดง

30 มกราคม 2552 10:06 น. - comment id 942945

ร้องไห้บ่อยๆ เดี๋ยวเพื่อนล้อว่าขี้แยน๊า...

เพียงพลิ้ว

30 มกราคม 2552 10:13 น. - comment id 942948

อย่าร้องไห้นะคะ ^____^

แจ้นเอง

30 มกราคม 2552 15:20 น. - comment id 943079

เศร้าอีกแล้วสิ

ปล่อยวางค่ะ

น้ำตาอาจรินไหล
แต่น้ำใจยังท่วมท้น
โลกนี้มากผู้คน
อยาสับสนอยู่อีกเลย

สามปอยหลวง

1 กุมภาพันธ์ 2552 22:59 น. - comment id 944217

สว้สดีค่ะพี่พิม อ่านแล้ว ทรมานใจตัวเองเหมือนกันค่ะ(หัวอกเดียวกัน)อย่าร้องไห้เลยนะพี่สาวคนสวย น้องร้องจนไม่มีน้ำตาจะไหลแล้วค่ะ วาเลนไทน์ปีนี้ขอให้พี่มีความสุขนะคะ