ลมหนาวหวลชวนคิดถึงความหลัง ที่ยังฝังแนบสนิทเสน่หา แม้นคืนวันผ่านพ้นจนคิดว่า ใจน้องข้าลืมสนิทอดีตเรา color=#8C0074>รักเอยรักสลักใจให้ปั่นปวน คงคร่ำครวญชวนพิศแต่คิดถึง ค่าความรักปักใจให้รำพึง สลักซึ้งถึงใจมิวางวาย จะโทษใครโทษใจก็มิกล้า จะโทษฟ้าฤาดินลมไฉน โทษกงกรรมกงเกวียนเก่าหรือไร ขอโทษใจให้ผิดจิตเรรวน.
3 มกราคม 2552 17:04 น. - comment id 931641
...อิอิ..... พยายามอ่านมากเลยค่ะ.. ใยมันเบี่ยงไปเบี่ยงมา...... ..แต่ก็อ่านได้เข้าใจ ..ใช่เลย ผิดที่ใจที่รัก ถ้าไม่รักก็ไม่ต้องเสียใจ ..แต่อยากรักก็รักไปเถอะ.... .....งงไหม..ก็มันเวียนหัวนี่.......
4 มกราคม 2552 09:55 น. - comment id 931796
อันลมสนิทชิดแนบแอบทรวงเหงา ช่วยบรรเทาความว้าวุ่นที่ครุ่นมอง แม้นน้องยาลืมอดีตไปให้ใครจอง อย่าลืมมองอดีตเหงา..เราสองคน ...ลมหนาวกับลมเสน่หานี้พาให้บรรเจิดจริง ๆครับ
6 มกราคม 2552 17:15 น. - comment id 932458
ซื่อสัตย์กับความรู้สึกของตัวเองไว้นะคะ