ดอกไม้ไพรไหวกรูสู่ลานป่า ดั่งรับว่าวันนี้สีใจเศร้า เป็นสัญญาณขานเรื่องเมืองสีเทา ที่นกเขาจากป่ามาบรรยาย มีสีแสงแข่งเสียงสำเนียงก้อง มีกรงทองรองรับมิตรสหาย มีผู้คนมากจริงทั้งหญิงชาย ซึ่งหลากหลายคำขานก่นบอกตนดี มีอาหารการกินถิ่นวิเศษ มีฤทธิ์เดชสารพิษติดวิถี มีแม่น้ำลำคลองเน่าเข้ามากมี มีภัยที่โหดร้ายรอบกายตน มีต้นไม้ใบหนาอุ่นฝาฝุ่น มีปุยนุ่นคือเขม่าเคล้าเมฆฝน มีเสียงครางฮาฮือคือเครื่องยนต์ ส่งเสียงพ่นคำรามก้องท้องถิ่นเมือง หากก้าวพลาดพลั้งไปใช่ชีพจบ ต้องพานพบสบเลวร้ายอีกหลายเรื่อง ต้องเข่นฆาตฟาดฟันกันนองเนือง ต้องขุ่นเคืองน้ำใจเมินไม่มอง ไม่มีแสงสีทองของจันทร์ฉาย ไม่มีอายไอบริสุทธิ์ที่ผุดผ่อง ไม่มีทุ่งทิพย์สถานวิมานทอง ไม่มีห้องธรรมชาติสะอาดตา จึงกลับขยับปีกบินหลีกหนี หวังเตือนพี่เพื่อนพ้องน้องบ้านป่า ให้รับรู้ประสบการณ์ที่ผ่านมา ก่อนบ่ายหน้าสู่เมืองใหญ่ให้ตรองดู.
Salukphin 17 ธ.ค. 2551 01:43 น. - ID 121402 
907
2
0
17 ธันวาคม 2551 06:24 น. - comment id 924952
นกเขาไพรไปสู่เมืองที่เฟื่องเกียรติ ต้องถูกเบียดถูกขังฟังเสียงขัน ป้อนข้าวน้ำอย่างดีมีรางวัล แต่ใจนั้นยังคะนึงถึงพงไพร
17 ธันวาคม 2551 16:51 น. - comment id 925198
กลอนเพราะดี และมีความหมายครับ..
17 ธันวาคม 2551 17:58 น. - comment id 925250
ใช่ค่ะป้ากันนา
17 ธันวาคม 2551 17:59 น. - comment id 925251
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
