ฝากคิดถึงห่วงใยใครคนหนึ่ง ที่รำพึงโศกาน่าสงสาร ฝากน้ำตาพรมดินถิ่นกันดาร เป็นสายธารน้ำใจมอบให้เธอ ฝากดวงดาวฝากเดือนเป็นเพื่อนเหงา ฝากรอยเศร้าของใจให้คราเผลอ กลางทุ่งกว้างสร้างสรรค์ฝันละเมอ เราจักเจอโลกใหม่ในสักวัน มือของเธอขับเคลื่อนจักรวาล มือกรำงานกับหัวใจที่ใฝ่ฝัน ตาของเธอแกร่งกล้าและฝ่าฟัน ความมุ่งมั่นขันแข็งแห่งศรัทธา แสงแดดร้อนโลมแล้งแห่งทุ่งกร้าน แต่ก็หาญสู้แดดที่แผดผ่า ยังสืบทอดอดทนดั้นด้นมา รดต้นข้าวด้วยน้ำตามาช้านาน ใช้ชีวิตกับดินกับถิ่นแล้ง ตราบสองมือมีแรงจักสืบสาน ตราบหัวใจยังเต้นต้องเป็นงาน ความหอมหวานข้าวใหม่ต้องได้กิน ค่าของเธออยู่ที่ไหนใครมองเห็น เธอลำเค็ญอย่างไรในเถื่อนถิ่น เธอเลี้ยงคนหมื่นแสนทั้งแผ่นดิน หวานปลายลิ้นข้าวใหม่ใครหนอทำ หอมข้าวใหม่ในห้างในกลางหอ ทุกหีบห่อดูแลแต่เช้าค่ำ แต่เธอกินข้าวกลืนขื่นทุกคำ สุดชอกช้ำน้ำลายข้าวนายทุน
14 ธันวาคม 2551 00:31 น. - comment id 923899
แด่เธอผู้ผลิตอาหารเลี้ยงชาวโลก แต่ตนเองต้องเป็นทาสนายทุน
14 ธันวาคม 2551 11:24 น. - comment id 923991
มาตามกลิ่นข้าวหอมมะลิค่ะ และขอให้กำลังใจ.........แด่เธอ ช่วงนี้ครูมีงานมากเลยจ้า คิดถึงเฮาชาวดอยนะจ๊ะเด็กดี
15 ธันวาคม 2551 15:49 น. - comment id 924370
ส่วนหนึ่งของสังคมค่ะ
3 มกราคม 2552 07:17 น. - comment id 931526
เธอคนนี้..น่าเห็นใจนัก เธอรักเธอสร้างวางถิ่นฐาน เมล็ดข้าวหอมละไมในทุกจาน คืองาน คือหยาดเหงื่อ คือชีวิต.. ......เป็นกำลังใจ ให้กระดูกสันหลังของชาติทุกคนค่ะ..... อ่านแล้วนึกถึงเรื่อง ชาวนา ของจิตร ภูมิศักดิ์....เศร้า....