ใจร้องไห้.......... ทำฉันใดได้เล่าใจเจ้าเอ๋ย ก็ก่นโศกโยกใจไว้คุ้นเคย ยากเชือนเฉยชินชาน่าเจ็บใจ ต้องบรรเลงเพลงเศร้าเคล้าสังคีต บรรจงกรีดโน้ตช้ำซ้ำซ้ำใหม่ เหมือนแมลงเม่าบินเคล้าคลอก่อกองไฟ อนาถไหมไม่ยอมแพ้แม้ตัวตาย ก็คงเป็นกงกรรมนำชีวิต เขียนลิขิตมาลัยช้ำซ้ำแพ้พ่าย ใจหยุดโศกโยกช้ำซ้ำผ่อนคลาย วันสุดท้ายที่สิ้นลมหยุดตรมตรอม..
12 ธันวาคม 2551 08:29 น. - comment id 923329
อย่าร้องให้ไปเลยคนดี หากโลกนี้ไม่มีชายที่หมายสม อย่าได้หยุดตรมตรอมพร้อมสิ้นลม ชายที่สมอาจมิใช่ที่เจ้าหมายปอง...อาจเป็นคนอื่น...อิอิ
12 ธันวาคม 2551 13:21 น. - comment id 923409
แวะมาเป็นกำลังใจให้นะคะ หากอยากร้องไห้ก็ร้องออกมาให้เต็มที่นะคะ แล้วฟ้าหลังฝนก็จะสดใสเองนะ
13 ธันวาคม 2551 04:58 น. - comment id 923563
เช็ดน้ำตาเถิดน้องอย่าร้องไห้ เก็บน้ำตาเอาไว้ร้องรับขวัญ วันมีชัยใจเจ้าสุขอนันต์ ในวันนั้เจ้าจึงร้องด้วยเปรมปรี
13 ธันวาคม 2551 10:42 น. - comment id 923657
ร้องเถอะ ร้องให้น้ำตามันไหล และนำความโศก ออกมาให้หมด...แล้วจากนั้น มองไปข้างหน้า ..ฟ้าสว่งเสมอ สำหรับเรา ก้าว ไป..ยิ้มด้วยนะ. แวะมาเยี่ยมครับ
13 ธันวาคม 2551 12:52 น. - comment id 923718
น้ำตาเอ่ย น้ำตาตก... อยู่ในอกตรมตรอมแสนหมองไหม้ กินนำตาแทนข้าวอยู่ร่ำไป ใจหนอใจช่างดื้อไม่เคยจำ ............................... ร้องไห้ไห้ความทุกข์ออกมาเสียบ้าง ดีกว่ามันคลั่งอยู่ข้างในนะจ๊ะ