หากคาราคาซังยับยั้งเถิด สิ่งที่เกิดดั่งฉันเป็นเช่นทางผ่าน เธอเปลี่ยนไปไม่เหมือนคนในวันวาน ที่คอยสานใจร่วมก่อขอผูกพัน จะกี่ครั้งก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม ใจมันเริ่มท้อถอยไร้รอยฝัน เธอเย็นชาจนฉันล้าไปทุกวัน มีใครกันแอบซ่อนปิดจิตระทม มันปวดแปลบทุกครั้งที่ต้องเอ่ย เป็นคนเผยความรู้สึกที่ขื่นขม เธอเลือดเย็นเหมือนใจฉันมันแค่ลม ไม่รู้สึกรู้สมตรมอุรา ไม่อยากรออีกแล้วแววตาช้ำ เธอเหยียบย่ำหัวใจเหมือนไร้ค่า คบกับฉันแค่ความฝันมันพรางตา หรือแค่คั่นเวลาคนถัดไป หยุดแล้วหันมามองตรองสักนิด ลองมาคิดรักเราสองหมองไปไหม ก่อนจะสายอาจไม่เหลือแม้เยื่อใย เหตุผลใดฉันพร้อมรับกับน้ำตา......
1715
8
0
13 สิงหาคม 2551 12:17 น. - comment id 885326
หุย คนไรใจน้อยจัง
13 สิงหาคม 2551 12:17 น. - comment id 885327
นึกว่ามีแค่เรา ที่ยังเศร้ายังรำพัน เพราะรักมันแปรผัน ไม่เหมือนวันที่ผ่านมา มีเพียงแค่ทำใจ ให้หมดใยปรารถนา ลืมสิ่งที่ผ่านมา ให้เวลาชำระใจ แม้อาจลืมไม่ได้ อาจร้องไห้นำตาไหล ต้องทนต้องฝืนใจ ลืมให้ได้สักเวลา ครั้งหนึ่งเราเคยเป็น ก็ลำเค็ญเป็นหนักหนา สุดท้ายก็ลดรา มาเริงร่าอีกหนเอย
13 สิงหาคม 2551 12:43 น. - comment id 885346
ใช่ครับ อย่างนี้ต้องฟันธง
13 สิงหาคม 2551 12:43 น. - comment id 885347
น้องพิมครับ .......ต้องรับด้วยรอยยิ้มครับ ไม่ใช่น้ำตา.....นะครับคนเก่งของพี่
13 สิงหาคม 2551 13:04 น. - comment id 885354
จะตัดบัวกลัวใยตัดไม่ขาด หลงรักพลาดปาดใจใยยิ่งเหนียว ด้วยหยั่งลึกผนึกมั่นกันจริงเชียว ใยยึดเหนี่ยวเกี่ยวคว้าคาราคาซัง อิอิ..เป็นไงอีกเล่าน้องเอ๋ย...ไฟลนเลย..ขาดแน่
13 สิงหาคม 2551 13:12 น. - comment id 885355
ช่ายเลย ล้นใจยังคาใจไม่หายอ่ะ
13 สิงหาคม 2551 16:10 น. - comment id 885409
แปล๊บ-แปล๊บ จี๊ด-จี๊ด ในใจ ไม่อยากเชื่อเลย... ความห่างไกลจะทำร้ายใจเราได้ขนาดนี้
13 สิงหาคม 2551 16:27 น. - comment id 885411
เศร้าจังเลยคุณพิมญดา ความรู้สึกของคนผิดหวัง
13 สิงหาคม 2551 16:31 น. - comment id 885413
รบกวนคุณพิมแก้ไขคำนิดนึง ขั้นเวลา เป็น คั่นเวลา รณรงค์ใช้ภาษาไทยให้ถูกต้อง มาต่อๆ อะไรที่มันค้างคา นี่มันทรมานนะ ถ้าได้รู้ชัดเจนกระจ่างแจ้งไปเลยนี่ มันยังโอเค คือเราจะได้รู้ว่าควรเดินไปทางไหนต่อ การคาราคาซังนี่ เหมือนเรากำลังหลงทางนะ พูดกับเขาเคลียร์ไปเลย คุยกันแบบนักเลงเลย เอ็งจะเอาไง เราก็จะได้ไม่ต้องเสียเวลา ว่ามั้ยแวะมาชื่นชมงานกลอนเศร้าครับ
13 สิงหาคม 2551 17:26 น. - comment id 885435
จากกันด้วยความเข้าใจ น่าจะรู้สึกดีว่าอดทนอยู่ด้วยกันนะครับ
13 สิงหาคม 2551 17:47 น. - comment id 885449
อาจเรียนรุ้เพื่อจะรักอีกสักนิด ก่อนจะคิดไตร่ตรองแล้วลองใหม่ สัมพันธ์ขาดแต่ละคนเหตุผลใด ใช่ ไม่ใช่ สุดแท้ แต่ใคร่ครวญ
13 สิงหาคม 2551 19:18 น. - comment id 885466
คาราคาซังเป็นคำที่ต้องเอ่ย ไฉนเลยใจเจ้ากรรมทำให้เจ็บ อยากบอกเขารักเราไม่ขอเก็บ ให้ปวดเจ็บดวงจิตสักนิดเดียว แต่ว่าอนิจจาหนอดวงแด ไม่เพียงแค่ใจอ่อน ยังแลเหลียว ให้โอกาสเขานั้นอยู่เรื่อยเชียว ใจยังเกี่ยวคล้องใจไว้เยื่อใย ขอแต่งต่อ...คงไม่ว่า...เนาะ
13 สิงหาคม 2551 19:28 น. - comment id 885469
ทรายค่ะเราก็เป็นอย่างนั้นเหมือนกันเลยเศร้เ เศร้าจังเลยน่ะค่ะ
13 สิงหาคม 2551 19:33 น. - comment id 885472
....เขียนแทนใจใครคนหนึ่ง.... ผมว่าคุณพิมญดาต้องเขียนแทนใครบางคนที่รู้สึกกับคุณแน่ๆเลย(ผมชอบเดาใจ) มันอยู่ที่การตัดสินใจครับว่าคุณให้โอกาสที่จะเริ่มต้นใหม่กับใครคนนั้นหรือ้ปล่า คาราคาซัง มันเจ็บนะครับตัดใจจากอดีตมาเริ่มกับปัจจุบันเถอะครับไม่ว่าจะเป็นคุณหรืออีกคน..เริ่มต้นกับปัจจุบันมันจะทำให้ใจเราได้เริ่มต้นแล้วสานต่อป็นสายใยรักแล้วจะไม่คาราคาซังเหมือนที่เป็นอยู่ตอนนี้ผมอยากให้สาวเชียงใหม่สดใสครับ
13 สิงหาคม 2551 19:39 น. - comment id 885474
คาราคาซัง...ยังห่วงอยู่ใช่ไหม จะตัดใจ...ก็ยังรักใช่ไหมนี่ ฝากเยื่อใย...หวังให้เขากลับมาคืนดี แต่เขาซิ...ช่างไม่รู้ประสาเลย เนาะ...เนาะ
14 สิงหาคม 2551 00:43 น. - comment id 885543
มาซึมซับรับอารมณ์แสนขมขื่น ที่นวลชื่นฝากไว้ในอักษร เพียงให้รอขอจารจดด้วยบทกลอน ดวงสมรคุณคนดีนารีงาม
14 สิงหาคม 2551 10:40 น. - comment id 885608
มาเยี่ยม
14 สิงหาคม 2551 14:30 น. - comment id 885653
แวะมาอ่านกลอนครับ... คุณพิมสบายดีมั้ย... ไม่อยากให้เศร้าอย่างนี้เลยนะครับ...
14 สิงหาคม 2551 14:49 น. - comment id 885663
ติดตามอ่านมานานคะ เพิ่งเม้นท์ครั้งแรก ชอบแนวทางการเขียนกลอนคะ รักคะ
14 สิงหาคม 2551 17:32 น. - comment id 885695
ขอขอบคูณในน้ำจิตมิตรอักษร ขอให้พรดจบันดาลสุขสมหวัง มาอ่านกลอนพิมญดาอย่าเอวัง ฟังน้ำคำคำจากจิตคิดจากใจ ขอบคูณทุกคอมเม้นเจ้าคะ
คุณจ่าน้อย
14 สิงหาคม 2551 17:33 น. - comment id 885696
14 สิงหาคม 2551 18:05 น. - comment id 885703
สวัสดีค้า แวะมาอ่านกลอนที่ชอบคะ ถูกใจจังกลอนบทนี้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด