วันเวลานานเท่านานรักคงมั่น กาลเวลาผันผ่านนานแค่ไหน ยังมีเธอเต็มสี่ห้องของดวงใจ อยากจะลืมแต่ทำไมใจกลับจำ ไม่อยากหวังให้ลมหวนทวนมาหา หากต้องมากินน้ำตาพาชอกช้ำ บอกกับใจอย่าเชื่อเขาคนใจดำ เก็บมาซ้ำรอยแผลใจทำไมกัน รอยแผลเป็นตกผนึกลึกฝังทรวง ตกเหวห้วงรักสลายกลายโศกศัลย์ นอนน้ำตาเปียกหมอนทุกคืนวัน เขาคนนั้นทิ้งฉันไปสิ้นไยดี ขอให้มีความสุขกับรักใหม่ รอยแผลใจยากลบหายจากใจนี้ วาสนาเราคงน้อยด้อยเต็มที แผลเป็นที่ปักกลางใจไปแสนนาน ยากหายารักษาใจให้หายขาด สุดอนาถรอยแผลเป็นเร้นแววหวาน นอนระทมตรมน้ำตาทรมาน ใจซมซานทุกข์ขื่นขมตรมทรวงใน ....... ................................
6 พฤษภาคม 2551 11:04 น. - comment id 846713
สวัสดีพอดีผ่านมาเห็น รอยแผลเป็นที่เล่าช่างเศร้าแสน อยากรักษาเอาใจใส่เป็นแฟน เพื่อทดแทนความผิดหวังที่ร้างลา ขอติดตามเธอไปในทุกที่ ด้วยหวังดีทุกวันอยากสรรหา ค้วยคิดถึงคนึงถึงทุกเวลา เพียงกานดาอย่าโกรธโปรดเมตตา
6 พฤษภาคม 2551 12:06 น. - comment id 846733
เก่งจังน้องสาวแต่งกลอนได้ทุกวันเล้ย บางวันสองสามกลอนด้วยซ้ำ นับถือๆๆๆๆๆๆ
6 พฤษภาคม 2551 12:56 น. - comment id 846743
ชอบอ่านกลอนโต้ตอบคู่นี้จังคะ ติดตามอ่านเสมอเลย ให้กำลังใจในผลงานกลอนตลอดมานะคะ
6 พฤษภาคม 2551 13:49 น. - comment id 846759
แวะมาอ่านค่ะคุณพิมฯ สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่
6 พฤษภาคม 2551 16:06 น. - comment id 846802
เข้ามาบ้านกลอนทุกครั้งมองหากลอนคุณพิมและของคุณหนุ่มน้อยก่อนเสมอนะคะ คู่ขวัญของบ้านกลอนไทยคะ อยากเห็นหน้าทั้งคู่จังเลย อิอิ
6 พฤษภาคม 2551 16:08 น. - comment id 846804
สวัสดีจ้า............. รอยแผลเป็นแบบนี้ ไม่ยากทาฮีรูดอยส์หาย อิอิ หรือไม่ก็ทำศัลยกรรมซะ ก็หมดเรื่องจ้ะ
6 พฤษภาคม 2551 16:43 น. - comment id 846814
สวัสดีค่ะพี่พิมจัง รอยแผลเป็น มีไว้เพื่อเตือนถึงเหตุการณ์ที่เจ็บปวด แต่ไม่ได้มีไว้เพื่อให้เราจมอยู่กับมันค่ะ รอยแผลเป็น เอาไว้เตือนว่าอย่าได้กลับไปเป็นเหมือนเดิม ให้หาสิ่งที่ดีกว่าเดิม ทำให้ดีกว่าเดิมค่ะพี่สาว ว่าแต่ว่า ช่วงนี้ปล่อยกลอนถี่มากเลยนะค้า อิอิ
6 พฤษภาคม 2551 17:26 น. - comment id 846826
บาดแผลรอยนี้ เห็นที่จะหนัก แผล คงใหญ่นัก ต้องรักษานาน .............. คิดถึงนะ
6 พฤษภาคม 2551 18:23 น. - comment id 846830
ต้องไปทำศัลยกรรมตกแต่งค่ะน้องพิม รับรองสวยเหมือนเดิมจ้า
6 พฤษภาคม 2551 18:35 น. - comment id 846834
แด่น้องพิม ไม่ได้เข้ามาทักทายนานมาก ไม่ว่างเลย กลับมาอีกทีน้องเราเดี้ยงซะแล้ว รู้หรอกว่าแค่หยอกเล่นใชมั๊ย?????? คนหน้าตาดีซะย่าง แถมความสามารถอีกเพียบ ใครเลยจะกล้าฝากแผลเป็นเอาไว้ ใช่มั๊ย ๆ ๆ ๆๆ ( อิอิ ) เป็นห่วงนะจ๊ะ
6 พฤษภาคม 2551 19:36 น. - comment id 846863
สวัสดีค่ะ โหพี่ค่ะแต่งได้เพราะมากๆเลยนะค่ะ พลอบชอบจัง เศร้าซึ้ง เจ็บดี พลอย/เจี๊ยะ
6 พฤษภาคม 2551 20:59 น. - comment id 846902
ไม่อยากหวังให้ลมหวนทวนมาหา ทั้งที่รู้เจ้าน้ำตาจะอาศัย จังหวะของความเศร้าเฝ้าในใจ ก็ยังยอมเจ็บให้ช้ำใจตน กลอนเศร้าจังเลยค่ะ เอากำลังใจมาฝากนะค่ะ
6 พฤษภาคม 2551 23:35 น. - comment id 846941
รอยแผลเป็นเห็นแต่แค่ภายนอก รอยผิวหนังถลอกพอรักษา รอยแผลเป็นของแม่พิมญดา รอยทับตราติดตรึงถึงทรวงใน ยิงเลเซอร์เบลอหายได้เพียงครู่ เข้าผ่าตัดไอซียูยากหายได้ มีดธรรมดามิผ่าได้ใช้มีดใจ เร่งเร็วไวแผลเก่ายังเฝ้ารอ
7 พฤษภาคม 2551 02:33 น. - comment id 846956
โอ๊ะนั่นหลุมอะไร จะว่าหลุมอุกาบาตที่อริโซนก็ไม่ใช่ อ้อ หลุมที่ใจน้องสาวคนสวยนี่เอง มาจูงมือไปรักษาที่ ที่พักพิงคนเจ็บ จะได้หายขาด เอ้าดื่มกาแฟจะไดขึ้น
7 พฤษภาคม 2551 06:54 น. - comment id 846988
รักษารอยแผลเป็นได้หรือยังคับ แถวบ้านผมบอกว่าให้ใช้ดอกชบาขยี้แล้วทาที่แผลจะหายนะครับ เป็นห่วงจัง
7 พฤษภาคม 2551 07:55 น. - comment id 847001
เรื่องผ่านมายังหลอกได้กระไรนัก แล้วต่อไปใครจักเชื่อได้หรือ คำว่ารักหมดใจที่ให้คือ ความรักหรือความลวงขอท้วงติง มันเจ็บช้ำปวดร้าวเข้าใจไหม เห็นเธอไปอ้อนออดบอกรักหญิง ถึงจะบอกว่ารักนั้นมันไม่จริง ไม่คิดถึงใจหญิงนั้นบ้างหรืออย่างไร?
7 พฤษภาคม 2551 08:35 น. - comment id 847015
สวัสดียามเช้าครับ วันนี้ขอเม้นท์บทกลอนด้วยลักษณะการแสดงความเห็นต่อบทกลอนแบบปกติทั่วไป ซึ่งใน poem ภาษาอังกฤษก็นิยมเม้นท์กัน โดยกล่าวถึงการแสดงความรู้สึกของผู้เขียน ในการสื่อให้ผู้อ่าน ใช้การอารมณ์ การใช้ภาษา การใช้ลีลาการเขียน การเริ่มต้นและการลงท้ายบทกลอน ขอแสดงความเห็นในลักษณะนั้นดังนี้ การเริ่มต้นบทกลอน "วันเวลานานเท่านานรักคงมั่น กาลเวลาผันผ่านนานแค่ไหน ยังมีเธอเต็มสี่ห้องของดวงใจ อยากจะลืมแต่ทำไมใจกลับจำ" กลอนบทแรกนี้ แสดงถึงประสบการณ์ของผู้เขียน ที่สามารถบรรยายความในใจออกมาให้คนอ่านเห็นภาพในสิ่งที่ต้องการสื่อ เป็นการใช้ถ้อยคำที่เรียบง่ายแต่กินใจและครอบคลุมได้กว้าง * "ไม่อยากหวังให้ลมหวนทวนมาหา หากต้องมากินน้ำตาพาชอกช้ำ บอกกับใจอย่าเชื่อเขาคนใจดำ เก็บมาซ้ำรอยแผลใจทำไมกัน" กลอนบทนี้ก็ดีอีกบอกชัดเจนความรู้สึกที่มีอยู่ในขณะนี้ของบทเรียนมนอดีตที่ไม่อยากกลับไปอีก * "รอยแผลเป็นตกผนึกลึกฝังทรวง" เป็นการแสดงภาพแทนที่ดีมากครับ * "นอนน้ำตาเปียกหมอนทุกคืนวัน" กลอนกวีนี้ก็ดีบอกอะไรถึงความโศกเศร้า * "สุดอนาถรอยแผลเป็นเร้นแววหวาน " ชอบกลอนตอนนี้มาก เพราะอักษรเพียงไม่กี่คำ ก็ซ่อนความรู้สึกที่มากมายครับ ******* สรุปคุณพิมญดาเก่งมากครับ ให้คะแนนเต็มครับ
7 พฤษภาคม 2551 09:27 น. - comment id 847046
ชอบฟังเพลงนี้นะคะ รอยแผลเป็น
7 พฤษภาคม 2551 10:19 น. - comment id 847103
รอยแผลเป็นย้ำเตือนให้เราดำเนินชีวิตให้ดีกว่าเดิมเสมอค่ะคุณพิม.....
7 พฤษภาคม 2551 13:13 น. - comment id 847162
รอยแผลเป็นเหรอ...พี่ว่า จัดให้เข้าพวกกับ ปานแดงปานดำ หรือ ขี้แมลงวันก็สิ้นเรื่องอ่ะ พิมฯ จะได้ชินไงเวลาเห็น
7 พฤษภาคม 2551 14:22 น. - comment id 847226
ที่อยากลืมกลับจำ ที่อยากจำกลับลืม แปลกดีเน๊าะ สวัสดียามบ่าย
7 พฤษภาคม 2551 19:25 น. - comment id 847319
สวัสดีค่ะน้องสาว รอยแผลเป็นไม่เท่าไหร่ แต่รอยแผลใจ ทำไงดี............
8 พฤษภาคม 2551 01:06 น. - comment id 847425
บาดแผลคราวนี้รู้ดีว่าหนัก แผลมันใหญ่นักต้องรักษานานนนนน
6 ธันวาคม 2551 16:30 น. - comment id 921732
พบตัวแล้ว