วิปโยคโลกมนุษย์ยากหยุดยั้ง แต่ปางหลังอยู่เย็นเป็นสุขี มนุษย์เพิ่มไพร่ฟ้าประชาชี ขยายที่ทำกินทั่วดินแดน ความสะดวกสบายเป็นนายจิต ยกระดับชีวิตให้สุขแสน ความเจริญรุ่งเรืองดั่งเมืองแมน เริ่มขาดแคลนอาหารในบ้านตน พลังงานทดแทนแสนยากเข็ญ "มัน"กลั่นเป็นแก็สโซฮอล์ผลิตผล เอาอาหารมนุษย์ใส่ในรถยนต์ อาหารคนขาดแคลนแสนเศร้าใจ ปาล์มน้ำมันกลั่นเป็นออยล์ไบโอ เศรษฐกิจเติบโตผ่องไสว พืชอาหารขึ้นราคารวดเร็วไว ชาวนาไทยได้ทีดั่งมีทอง เหลียวแลหลังครั้งเก่าเราผลิตส่ง แชมป์ดำรงส่งข้าวออกไม่มีสอง ข้าวตกค่าเอาที่นามาจำนอง คนครอบครองนำที่นาสร้างธานี ที่นาหดหายไปไม่คืนกลับ คนรุ่นหลังรอรับปรับวิถี พลโลกเพิ่มพูนพันทวี ปฐพีของโลกนั้นมันเท่าเดิม
3 พฤษภาคม 2551 16:20 น. - comment id 845790
มาเยี่ยมครับ สะท้อนชีวิตด้วยกลอนที่งดงามครับ แก้วประเสริฐ.
3 พฤษภาคม 2551 16:58 น. - comment id 845806
ต้องช่วยกันค่ะ..
3 พฤษภาคม 2551 18:50 น. - comment id 845837
แด่ คุณวชรกานท์ กลอนไพเราะ เข้ากับสถานการณ์ค่ะ
3 พฤษภาคม 2551 19:16 น. - comment id 845852
อืม..เก่งอะมีสาระด้วยคุงครู..อิอิ
3 พฤษภาคม 2551 20:12 น. - comment id 845871
"เอาอาหารมนุษย์ฉุดเครื่องยนต์ อาหารคนขาดแคลนแสนเศร้าใจ"ร้ายกาจครับ..... "โลกก้าวไกลไปมากยากกำหนด เพียงผู้กดขูดขี่ที่ได้ผล ผู้ผลิตคิดได้แค่หายจน ผลิตผลเขาแล่แปรเป็นเงิน
4 พฤษภาคม 2551 10:35 น. - comment id 845978
ขอบคุณครูพิม แก้วประเสริฐ ไหมแก้วฟ้าสีคราม และพิมญดา ที่มาเยี่ยมบ้านครับ
4 พฤษภาคม 2551 10:39 น. - comment id 845980
ขอบคุณฝากฝันบันดาลจิต จุดประกายความคิดพึงตระหนัก หลงระเริงร่ำร้อนในกลอนรัก แทบกระอักอกแยกเกือบแตกตาย ........หลงเข้าไปในกลอนรัก เกือบลืมกลอนอื่น.....อิอิ