คิดถึงหวึ่งลาดพร้าว (ลูกแม่ ) เจ้าจากนาบ้านนานเนิ่น ย่ำเดินระวังนะลูกจ๋า ห่างอกแม่หวั่นพรั่นอุรา จงว่าแม่คอยเจ้าน้อยเยือน ยามฝนพร่ำฟ้าคราหนาว มองดาวพราวผ่านต้านลมเลื่อน คราใดใจเจ้าเล่าสะเทือน มองเดือนเหมือนแม่ดูแลนา ห่มฟ้าอ้างว้างกว่าไกล ใจเขาเหมือนบ้านเฮาไหมหนา ยามใดอ่อนแรงโรยรา จงคิดว่าแม่รอเป็นแรงใจ กลับบ้านเฮาเนาว์สงกรานต์ที่บ้านเกิด ฟ้าเปิดแต้มสีที่หลงใหล ทุกคนรอเจ้ามาอย่าช้าไว จงมาเป็นประทีปชัยให้ทุ่งนา
30 เมษายน 2551 06:14 น. - comment id 844798
แด่ พี่ดวงเนตรและน้องจุ๋นจุ่น เริ่มมีสีสันแล้วนะคะ หวึ่งนี่คือลูกสาวหรือลูกชายคะ มาเยี่ยมตอนเช้าพร้อมกาแฟค่ะ
30 เมษายน 2551 09:44 น. - comment id 844827
หวัดดีค่ะน้องนิจ ขอเรียนให้ทราบนะคะว่าพี่มีลูกคนเดียวเป็นผู้ชายคือจ๋นจุ่นนั่นแหละเดี๋ยวจะลงภาพถ่ายให้ดูนะคะ สาวหวึ่งในกลอนพอดีคนข้างบ้านเขาเปิดเพลงสาวลาดพร้าว เป็นครั้งแรกที่ได้ยินเพลงนี้ ตลกดี(เราชอบฟังเพลงลูกกรุง เก่าๆ อรวี คนโคก พงษ์เทพ และเพลงเพื่อชีวิตน่ะค่ะคือฟังในรถกัน เพราะไม่ค่อยอยู่บ้านชอบ ไปปีนเขาเก็บกล้วยไม้กันมันสนุก ดีค่ะ) สาวหวึ่งเขาหมายถึง คนที่ค่อนข้างตลกหรือไม่ก็เวอร์เกิน ประเภทอีโก้ค่ะ