๏ เศรษฐกิจติดขัดอึดอัดหนอ อยู่อย่างไรเพียงพอขอถามไถ่ เพราะข้าวยากหมากแพงขึ้นแข่งไป ส่วนรายได้ของเรามันเท่าเดิม ทุกข์สาหัสขัดสนทนท้องกิ่ว คราโหยหิวต้องการอาหารเสริม เผลอมองหญ้ายาไส้หมายต่อเติม หญ้าดันเพิ่มมูลค่าราคาแพง จะประหยัดอย่างไรในหนทาง เพราะทุกอย่างต้องซื้อต้องยื้อแย่ง ช่างอนาถปราศเหลือแม้เกลือแกง คิดแอบแฝงเข้าคุกกินข้าวฟรี สารพันรันทดแสนอดอยาก เราลำบากเนื่องด้วยรวยเจ้าหนี้ ทำไงได้ในเมื่อเงินไม่มี เกียรติศักดิ์ศรีเก็บพับคราวอับจน หวังลืมตาอ้าปากฝากโชคช่วย มาตรแม้นเราถูกหวยร่ำรวยผล จะแจกจ่ายความสุขให้ทุกคน แต่ตอนนี้กระเสือกกระสนเฝ้าบนบาน ท่องหิวหนออิ่มหนอจนท้อใจ เพียงเพื่อให้ความจนมันพ้นผ่าน ประเทศไทยในแคว้นแสนกันดาร อยากย้ายบ้านไกลราวสุดดาวแดน คิดลงรากปักฐานสร้างบ้านใหม่ หวังเลี่ยงภัยความจนหลบข้นแค้น แม้นต้องหาหญ้าดินมากินแทน จะแสร้งว่าสุขแสนนั่นแผนเรา ๚ะ๛
อัลมิตรา 22 เม.ย. 2551 14:49 น. - ID 114441 
2004
7
0
22 เมษายน 2551 15:24 น. - comment id 841754
ยุคน้ำมัน ราคา กว่าสามสิบ ทองเส้นนิด ราคา ว่าเป็นหมื่น ทั้งหมูไก่ ราคา ไม่น่ากลืน ข้าวเปลือกยืน ราคา ให้ค่าใคร
ผมชอบที่บอกว่า " คิดแอบแฝงเข้าคุกกินข้าวฟรี" แหม คิดไปได้ อิอิ สงสัยจะดี เหมือนกัน
ขอบคุณครับ
22 เมษายน 2551 15:25 น. - comment id 841755
เป็นมนุษย์..เงินเดือน..สะเทือนจิต ทรัพย์น้อยนิด..ของแพง..แสลงหนอ รับตังส์มา..ใช้หมด..เก็บไม่พอ จำต้องรอ..อีกเท่าไร..ได้รังนอน อยากสร้างบ้าน..ง่ะ อยากมีบ้าน..
22 เมษายน 2551 15:47 น. - comment id 841762
ข้าวแพง ค่าแรงเท่าเดิม...แม่ค้าขอเพิ่มจานละห้าบาท.. :) อยากเป็นตั๊กแตนกินแต่น้ำค้าง ไม่ต้องลงทุน..
22 เมษายน 2551 16:49 น. - comment id 841778
การเป็นรัฐบาล สส. สว. ข้าราชการ และผู้ที่กินเงินเดือนจากเงินภาษีของประชาชนและประเทศชาติ แต่เพียงอย่างเดียว อาจยังไม่สามารถทำให้ความสามารถในการแยกแยะดีชั่วถูกผิด ระหว่างผลประโยชน์ของชาติ กับผลประโยชน์ของตนเองและพวกพ้อง เพิ่มขึ้น
22 เมษายน 2551 16:59 น. - comment id 841779
ถ้าย้อนยุคไปสมัยก่อนเก่า ที่คนไทยเอาไข่ไก่ไปแลกข้าวสาร อะไรประมาณนี้ ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว ในสวนมีพืชผักผลไม้ ไม่ต้องเจริญมาก เหมือนปัจจุบันนี้ น่าจะดีนะคะ เด็กๆ ก็ไม่ต้องเรียนอย่างเครียด เพื่อจะ ต้องสอบเข้า ร.ร.ดังๆ มหาวิทยาลัย เด่นๆ และทำงานหน่วยงานที่ดี เพื่อจุดประสงค์หลัก คือชีวิตที่ดี สบาย แข่งขัน แกร่งแย่งกัน เพื่อสิ่งนี้โดยเฉพาะ เมื่อเศรษฐกิจไม่ดี ก็สะเทือนไปตามๆกันค่ะ
22 เมษายน 2551 17:49 น. - comment id 841795
เป็นปัญหาที่ยังแก้ไม่ตกนะคะ ยิ่งสังคมไทยด้วยแล้ว ก็จะต้องมีคนอดๆอยากๆแบบนี้ไปอีกนานค่ะ เพราะคนจนมีมากกว่าคนรวย นอกจากเรื่องข้าวยากหมากแพงแล้ว แน่นอนว่าจะต้องมีปัญหาอื่นตามมาด้วยค่ะ เช่น ลักทรัพย์ อาชญากรรม ล้วนสืบเนื่องมาจากความอดอยากทั้งนั้น
22 เมษายน 2551 19:07 น. - comment id 841801
จุ๊กกรู้................... คิดถึงเด้อ
22 เมษายน 2551 19:10 น. - comment id 841802
เข้ายุคยากหมากแพงสำแดงเดช ทุกขามเขตข้นแค้นแสนขัดสน คนรากหญ้าระอาช่างอับจน แต่ว่าคนศักดิ์ใหญ่ได้ลำพอง ต้องทนทุกข์คลุกข้าวกับเกลือป่น ความอดโซท้วมท้นอกกัดหนอง ความหิวโหยโรยแรงแสดงตน จึงดิ้นรนก่อกู่หาเงินตรา หนี้สินล้นพันตัวให้จมปลัก จึงแอบลักข้าวปลาเซาะค้นหา ประทังชีพเลี้ยงตนทั้งลูกยา เพื่อได้มาหล่อหลอมให้ยั่งยืน บรรดาศักดิ์มักใหญ่อยู่กับที่ ช่วยหันพลีพลพักร์ชนสะอื้น จุนเจือเอื้ออาทรก่อนสิ่งอื่น จงยื้นแขนโอบอุ้มปลอดภัยรี เงินเดือนน้อยใช้จ่ายมากเกินควร เพราะของแพงเกินส่วนจะหลีกหนี ทั้งมลพิษติดโรคทั่วปฐพี คนยากจนจะลี้ที่ไหนกัน อย่ายื้อแย่งแข่งขันประชันโฉม มัวครึกโครมฟันฝ่ายแตกสะบั่น หั่มหั่นกันโลกร้อนดับไม่ทัน ชาติสะบั้นศูนย์พับลับสิ้นไป สวัสดีค่ะ คุณอัลมิตรา รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ อากาศชั่งร้อนจัง
22 เมษายน 2551 20:09 น. - comment id 841835
เศรฐกิจตกสะเก็จเสร็จแล้วจ้า ค่าแรงถ้าเท่าเดิมใครเติมฝัน ทั้งอาหารแห่หามตามน้ำมัน ข้าวสารนั้น..แสนแพง...แย่งกันไป.. แย่แน่ๆๆๆรัดเข็มขัดค่ะ..
22 เมษายน 2551 21:21 น. - comment id 841865
เป็นเรื่องที่ผู้มีหน้าที่ของบ้านเมืองต้องหาทางช่วยบรรเทาอย่างเต็มที่ในตอนนี้ ทั้งระยะสั้น ระยะกลาง และระยะยาว ถ้าเอาเรื่องนี้เป็นตัวตั้งเป็นวาระแห่งชาติ ยังไงก็ไม่เกินความสามารถที่จะแก้ได้ ลองคิดว่าเรื่องนี้เป็นรัฐธรรมนูญละกัน เผื่อรัฐบาลจะได้อยากแก้อย่างจริงจัง อยากให้รัฐบาลเอาเรื่องนี้เป็นหลักจริง ๆ ไหน ๆ ก็เคยถวายสัตย์ปฏิญาณแล้วว่าจะทำหน้าที่อย่างซื่อสัตย์ และเสียสละต่อประเทศชาติบ้านเมือง ถึงรัฐบาลของประชาชนทุกคนด้วยใจจริง ไม่ลับ ลวง พราง
22 เมษายน 2551 21:31 น. - comment id 841871
ลับ ลวง พราง ให้ด้วยบ้างก็ได้นะ ไม่อยากไปไหนคนเดียว
23 เมษายน 2551 09:03 น. - comment id 841926
ปรับความคิดติดขัดหัดขบถ ลองกำหนดหลายอย่างขึ้นมาใหม่ สิ่งที่เคยใช้เงินเพลินซื้อไป มีสิ่งไหนทำได้ให้ลองทำ ปลูกอาหารให้ได้มากที่สุด หยุดฟุ่มเฟือยทุกอย่างไม่ถลำ ถอดบทเรียนคนเก่าเอามาจำ ลงมือทำทุกอย่างที่อยากกิน หากพึ่งตนเองเรื่องอาหารได้...ประหยัดได้ครึ่งหนึ่ง ฝากฝัน..พาชาวบ้าน..ทำน้ำปลา..ผักปลอดสาร..พวกแชมพู สบู่..ไบโอดีเซล..ผงนัว..(แทนผงชูรส)..ปลูกป่า..เลี้ยงมดแดง..ปลูกเห็ดป่า..แปรรูปเมล็ดพันธุ์ไม้..เลี้ยงแมงกงว่างเพราะผีเสีือ..เลี้ยงต่อ..แล้วลงแขกเอาแรง..พืชสมุนไพรประจำบ้าน..แล้วเรื่องการแปรรูป... คือ...พยายามทำเองผลิตเองให้ได้..ก็จะอยู่รอด....
23 เมษายน 2551 10:26 น. - comment id 841946
สวัสดีค่ะคุณอัลมิตรายิ่งเห็นข่าว ปล้นข้าว ยิ่งรู้สึกแย่เลยค่ะ เศรษฐกิจแบบนี้ทำให้เกิดปัญหาอื่นตามมาเยอะ คนพยายามหาเงินในรูปแบบต่างๆเยอะขึ้น ย้อนไปใช้ชีวิตแบบวิถีดั้งเดิมคงจะดีกว่าค่ะ
23 เมษายน 2551 13:06 น. - comment id 841994
*****ขอแจมด้วยเน้อ**** เศษสะกิดย่ำแย่เหลือแต่เศษ แสนเทวษหม่นหมองต้องทุกข์แสน แทนความหิวหาอะไรไปทดแทน ทนกับความยากแค้น...ยังแค่นทน ข้าวในนาเหลืองอร่ามงามแท้ข้าว ข้นที่ข่าวรายงานกันเข้มข้น คนปลูกข้าววันนี้-ลูกผีลูกคน นาถูกปล้น...ซ้ำแล้วซ้ำเล่า...โอ้ชาวนา
23 เมษายน 2551 21:00 น. - comment id 842132
สงสัยสะกิดแรงไปปล่าวเนี่ย เลยมี เศษสะกิดตกสะเก็ด 5555 แล้วจะไปต่างดาวเมื่อไหร่ครับ อย่าลืมชวนด้วยน๊า แต่กินข้าวแดงฟรีไม่ต้องชวนก็ได้ เป็นโรคแพ้ลูกกรงอ่ะ
23 เมษายน 2551 21:51 น. - comment id 842135
ใกล้จะถึงยุคท่านพระศรีอารย์ ต้องสำราญรุ่งเรืองกันทั่วหน้า อยากจะได้สิ่งของและเงินตรา ไปสอยมาจากต้นกัลปพฤกษ์ อยากมีคู่ก็สอยมัคกลีผล เป็นตัวตนเพียบพร้อมความรู้สึก ในยุคนี้เหมือนแก้วสารพัดนึก ถ้าเกิดศึกรัฐธรรมนูญคงสูญไป..... อิอิ ใครไม่เคยเห็นมัคกลีผล ให้ไปดูได้ที่วัดบัวขวัญ นนทบุรี
23 เมษายน 2551 22:44 น. - comment id 842155
24 เมษายน 2551 07:39 น. - comment id 842213
ยุคข้าวของแพง น้ำมันก็ขึ้นราคากระฉูดหยุดไม่อยู่ ข้าวสักเม็ดก็เสียดายหากทำตกหล่นหรือกินไม่หมด ประหยัดรัดเข็มขัดกันสุดขีดจนแทบจะกินหญ้ากินแกลบ ครั้นจะหนีไปอยู่ต่างดาวกับมะดาวต่างนุดก็กระไรอยู่ กลัวเมาเครื่อง บ่นนิดบ่นหน่อยเป็นกลอน คิดเสียว่า แทนการกินไปมื้อนึงละกัน .............................................................................................................. คุณไร้อันดับ .. เขาว่าข้าวนั่นแม้ว่าจะฝืดคอหน่อยแต่คุณค่าสารอาหารเพียบ น้ำไฟไม่ต้องจ่าย มีข้าวกิน ที่อยู่ฟรี .. โห ยังมีที่ว่างไหมเนี่ย คุณเมจิค .. เอาไงดี จะทำเหมือนนกดีไหมนะ คาบเศษไม้ใบไม้ไปทำรังอ่ะ คุณสองจุด .. มันเป็นกันทั้งทั่วโลก ความวุ่นวายพอ ๆ กับการเกิดสงคราวกระมัง คุณช่ออักษราลี .. เมื่อก่อนจะมีอาแปะเอาไข่ไก่มาแลกเสื้อผ้าเก่า ๆ ยังทันเห็นบ้างค่ะ ไข่ไม่แพงเหมือนตอนนี้ นี่สิบใบห้าสิบเจ็ดบาท ไข่หมายเลข ๑ ใช้วิธีใส่ในหม้อหุงข้าวตอนข้าวใกล้สุก แบบว่าคิดจะทอดไข่ ต้มไข่ต่างหาก ก็เปลืองน้ำมัน เปลืองไฟอีก .. ต้องเขียมกันสุด ๆ ค่ะ (ไม่ได้งกน๊า ) ส่วนการเรียนก็เหมือนที่คุณว่า โรงเรียนดัง ๆ ตอนนี้รับทรัพย์เหนาะ ๆ ไปอื้อ บางที่ไม่มีใบเสร็จรับเงินใด ๆ ถือได้ว่าเป็นการระดมทรัพยากรแบบไร้ร่องรอยจริง ๆ เป็นซะเงี๊ยะระบบการศึกษาของไทย คุณการัณยภาส .. ค่ะ มันเหมือนโซ่วงจร เมื่ออดอยาก ใครบ้างที่จะทนหิวตายได้ ต้องดิ้นรนกันไป บางครอบครัวมีหลายชีวิตที่ลำบาก แต่ละปากแต่ละท้องก็ต้องการอาหารทั้งนั้น ปัญหาอาชญากรรมก็ผุดขึ้นเพิ่ม ถ้าคิดเกลี่ยเหมือนพวกสังคมนิยมก็จะแย่กันเข้าไปใหญ่ ตราบที่หาความยุติธรรมไม่เจอ ต้องช่วยกันแก้ไขกันไป กลายเป็นเรื่องของชาวโลกที่จะต้องร่วมมือกันอย่างจริง ๆ จัง ๆ แล้วค่ะ เจ้าจง .. จ๊ากกกก กรี๊ ... วันก่อนก็บอกคิดถึง วันนี้ก็บอกอีกอ่ะ คิดถึงตราบสิ้นฟ้าเลยป่าว คุณดอกบัว .. เช่นกันค่ะ อากาศร้อนอบอ้าว บางทีฝนกระหน่ำ ต้องปรับสภาพร่างกายให้ดี ไม่งั้นย่ำแย่แน่เลย ขอบคุณสำหรับบทกลอนยาว ๆ ที่ช่วยกันบรรยายเกี่ยวกับพิษเศรษฐกิจ ค่ะ คุณครูพิม .. ถ้ารัดเข็มขัดแล้วเอาไม่อยู่ สงสัยต้องใช้เชือกแล้วล่ะ โยงกับขื่อบ้าน ฮา .. คุณสองจุด(อีกหน) .. ตกลงว่าได้อ่านยัง ลับ ลวง พราง .. อัลมิตรายังไม่ได้อ่านน่ะ ลุ้นให้บรรณารักษ์จัดการซื้อหา แล้วที่บอกว่าไม่อยากไปไหนคนเดียว .. ไงอ่ะ เอาแบบไปเป็นกลุ่ม ไปเป็นฝูง หรือไปเป็นคลื่นมหาชนดี คุณฝากฝัน .. ค่ะ ก็ต้องอยู่ให้ได้ในทุกสภาวะการณ์ การเตรียมพร้อมในด้านต่าง ๆ ต้องอาศัยหลาย ๆ ฝ่ายช่วย อย่างที่คุณทำในฐานะของครู ก็ช่วยได้ในแง่ของการกระจายความคิด ยุคนี้ต้องอยู่ให้ได้อย่างพอเพียงจริง ๆ ค่ะ อะไรบ้างอย่างที่จัดทำเองได้ ไม่ต้องไปซื้อหา หรือเป็นการที่จัดทำเองในกลุ่มละแวก ก็ถือว่าเป็นความคิดที่ดีค่ะ คุณจิตรำพัน .. อืมม เป็นชาวนานะ ตอนนี้เพิ่งจะมีโอกาสได้ราคาข้าวงาม ๆ แต่ก็ต้องมาเครียดกับการเฝ้าข้าว ระวังโจร เห็นว่าบางทีญาติกันยังฆ่ากันตายเลยนะคะ ข่าวมีลงไว้หลายวันแล้ว เกี่ยวกับการทดน้ำเข้านานั่นแหล่ะค่ะ เงินไม่เข้าใครออกใครจริง ๆ สมุมติฐานนี้เป็นตัวชี้วัดระดับจิตของคนในสังคมค่ะ คุณกวี ซีม่า .. เชื่อมั๊ย เห็นชื่อคุณทีไร นึกถึง ซี่มาไมซิน (อาจเขียนผิด) ที่เป็นยาทารักษาเชื้อราอะไรอ่ะ อย่าเพิ่งขำนา .. สารภาพว่าคิดมานานแล้วค่ะ แอบขำด้วยในตอนแรก ๆ และคุณก็เขียนกลอนตลกดี อ่านแล้วผ่อนคลายจังค่ะ คุณกุ้งก้ามกราม .. ตอนแรกว่าจะเขียน ขูด สะเก็ด แล้วล่ะ .. เอาประมาณว่าเลือดซิบเชียว แต่คิดว่าแค่นี้ก็แสบ ๆ คัน ๆ พอแล้วกับอารมณ์น่ะ คุณฤกษ์ .. ตกลงแต่งงานกับมัคกลีผลไปกี่นางแล้วล่ะ ? คุณเจ้าชายในสายลม .. อื้อ ตายเมื่อไหร่ ก็ไม่ต้องกิน .. เป็นวิธีที่ไม่ส่งผลกระทบต่อทรัพยากรโลกเลย ค่ะ
24 เมษายน 2551 09:55 น. - comment id 842292
ตอนนี้กลายเป็น เศษ สะเก็ด กันหมดเลยค่ะสะเก็ด- ร่องรอยของบาดแผลที่แห้งแล้ว ถ้าใครไปแกะตรงที่ยังไม่แห้งดีก็จะเลือดไหลซิบๆใหม่ได้
น่ากลัวเนอะ
26 เมษายน 2551 12:07 น. - comment id 843167
มาม่า 1 ซอง 5 บาท ไข่ 1 ฟอง 4 บาท มะนาว 1 ลูก 4 บาท...ไม่รวมค่าน้ำมันรถที่ขับไปซื้อนะเนี๊ยะ.... ....คงต้องฉันมื้อเดียวละมั้ง...ลิง..
28 เมษายน 2551 12:22 น. - comment id 844018
ทำไม ไม่บินไป ซื้อ ล่ะ
29 เมษายน 2551 07:37 น. - comment id 844439
"ปริศนา" จ๋า คิดถึงจัง
29 เมษายน 2551 20:50 น. - comment id 844721
ใครหว่า ปริศนา ... ชายน้อย บ้านทรายทอง เป็นง่อย นี่นา
30 เมษายน 2551 06:59 น. - comment id 844803
ใครบอก บ้านทรายทอง? ยุคนี้เค้าไปถึง "บางรัก ซอย 9" กันแล้วนะ
1 พฤษภาคม 2551 23:30 น. - comment id 845293
เป็นต่อ .. ต่างหาก จ๊ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
