เจ้าของกินเศษเนื้อเหลือกระดูก หมาและลูกต้องกินกระดูกเหลือ เจ้าของกินอิ่มหนำจนเหลือเฟือ หมานั้นกินเพียงเพื่อยังชีวี เปรียบชีวิตคนบ้านป่าดังหมาแก่ เพียงแต่รอวันวายตายเป็นผี ไม่เคยรับความสุขสมประดี เพียงเพื่อมีชีวาไปวันวัน มันคือข้อแตกต่างอย่างเด่นชัด จะหมาวัดหมาราชาอย่าแปรผัน ค่าก็เพียงหมาหนึ่งนั้นเหมือนกัน คนเท่านั้นควรมีค่ากว่าหมาเอย
นรศิริ 2 เม.ย. 2551 15:25 น. - ID 113946 
956
1
0
2 เมษายน 2551 16:07 น. - comment id 836348
หน้าส่วนตัว
แด่ คุณนรศิริ
แต่งเก่งค่ะ ขอบอกวันนี้ 5 กลอนแล้วค่ะ ขออภัยค่ะที่เตือนอย่าโกรธกันนะคะ
3 เมษายน 2551 10:54 น. - comment id 836521
ขอบคุณมากค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
