สืบไพรพงป่ากู้ กาลสมัย นานับสับสืบสาน สืบสร้าง คะคู่คะพงพาน ไพรพฤกษ์ เสถียรคู่ป่ากว้าง กู่แล้วหลับสลาย รายล้านหลับกี่ล้าน ลืมตื่น คนจนยังทนฝืน ป่าค้น ตราบป่ายังถูกกลืน ลอบกัด น้ำตาหยาดเอ่อล้น เอ่อแล้วใครเห็น ยืนหยัดยืนเข่นข้า สัตว์อยู่ กระสุนกราดยังสาดพรู เผ่นขย้ำ ไร้คนจริงไร้ครู ครรลองเริ่ม ท่านสืบท่านรุดล้ำ รุดฟ้าไผทดิน ปลุกชาติให้เจริญสิ้น สูญพนา คุณธรรมไร้ศักดา สุดดิ้น ตามติดดั่งทาสา ปฉิมภาค ความเป็นคนหมดสิ้น ศักดิ์แท้ทาสา นกยูงท้าแดดล้อ รำแพน ท่านสืบท่านหวงแหน ห่วงไว้ ปลูกรักษ์ปลูกป่าแทน ประทีปธูป ดอยแดนปักธูปให้ ห่างสิ้นทุนสมัย ท่านตายปลุกคนท้า อธรรม คือฝนร่วงพรมฉ่ำ ฉ่ำพื้น คนจริงคนกล้านำ กล้านึก สืบจักสืบฟื้น สืบฟ้าประจักษ์สรวง
นรศิริ 31 มี.ค. 2551 22:46 น. - ID 113887 
815
1
0
6 เมษายน 2551 10:55 น. - comment id 837207
ดีจ้ะ! แวะมาเยี่ยมเฉยๆกลอนเพราะดีเราชอบที่มีคนชอบเขียนกลอนจาก1สมองกะสองมือเหมือนเราเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
