แด่...สุภาพบุรุษชั้นเลว

ยังแคร์

ช่วยเลิกเอาเรื่องเก่าๆมาขุดคุ้ย
อย่าทำเป็นคุยกับใครๆว่าฉันห่วงหา
แต่ก่อนน่ะใช่เพราะเงาร้ายมันบังตา
มัวหลงคนบ้า...ถือสาคนเลว
ตอนนี้ตื่นแล้วจากความโง่
เหมือนได้โผล่ขึ้นมาจากเหว
เลิกใส่ใจ...สุภาพบุรุษชั้นเลว
ดับแล้วเปลวไฟ...ใจด้านชา
คนเห็นแก่ตัว...อย่างเธอ
อย่ามาให้เจอแม้แต่ชาติหน้า
เก็บเอาความร้ายของเธอกลับไปบูชา
ที่นี่ไม่ต้อนรับคนไร้น้ำยาที่ตายรังเดิม				
comments powered by Disqus
  • ข้าวปล้อง

    26 กุมภาพันธ์ 2545 02:00 น. - comment id 37373

    เด็ดขาดดีค่ะ
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    26 กุมภาพันธ์ 2545 03:15 น. - comment id 37382

    หงะ.... เด็ดขาดเจงๆ
  • ยังแคร์

    26 กุมภาพันธ์ 2545 17:34 น. - comment id 37448

    แห่ะๆ ขอบคุณค่ะข้าวปล้อง และ ธนรัฐ สวัสดิชัย
  • ผ่านมา

    27 กุมภาพันธ์ 2545 11:41 น. - comment id 37551

    คงจะเลวมากถึงได้ถึงใจขนาดนี้
  • ยังแคร์

    27 กุมภาพันธ์ 2545 16:32 น. - comment id 37584

    แห่ะๆ เป็นบุคคลสมมติอ่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ ผ่านมา

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน