ต้องบอกต้อง

อยากบอกต้อง ว่ารักต้อง แต่แรกเห็น
อยากบอกต้อง แต่จำเป็น ต้องเก็บไว้
อยากบอกต้อง ก็ไม่กล้า พูดออกไป
อยากบอกต้อง แต่ทุกข์ใจ บอกไม่ทัน
ต้องบอกต้อง ว่าชอบต้อง มากกว่าใคร
ต้องบอกต้อง ว่ารักต้อง มากแค่ไหน
ต้องบอกต้อง แต่กลัวต้อง จะทุกข์ใจ
ต้องจากไป ไม่ทันบอก ช้ำอุรา
ได้แต่เขียน กลอนถึงต้อง ยามก่อนนอน
เฝ้าอาวรณ์ คิดถึงต้อง ร้องครวญหา
เราต้องแยก จากกันไป ไกลกายา
โอ้ต้องจ๋า อย่าจากอก พี่ตกใจ
ถึงวันนี้ ไม่มีต้อง คอยเคียงข้าง
แม้ต้องห่าง ต้องแค่ไหน ก็ห่วงหา
ต้องจากไกล แต่ตัวพี่ ขอสัญญา
รอจนกว่า ต้องกลับมา หาพี่เอย
เอ้อใช่แล้ว นี่ต้อง จำได้ไหม
เงินยืมไป ยี่สิบบาท ขอเฉลย
ก่อนจากไป ก็รีบรีบ คืนมาเลย
แหม๋ทำเฉย เดี๋ยวกรูตบ หน้ากลบดิน