ตุ๊กตาแก้ว

Salukphin

       ตุ๊กตาตัวนี้สีซีดหม่น
ด้วยไร้คนเข้าใจแต้มใยหวาน
แก้วจึงขุ่นข้นหมองครองร้าวราน
ยากผสานสีใสใส่ตุ๊กตา
เพราะตุ๊กตาตัวนี้ไร้ชีวิต
จึงถือสิทธิ์ทำร้ายหมายเข่นฆ่า
ช่างกระไรใจดำทำโกรธา
ใจคิดพร่าผลาญกันมันไม่ง่าย
เพราะตุ๊กตาตัวนี้ไร้ชีวิต
ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องฟ้องแพ้พ่าย
ต้องกลืนกล้ำช้ำใจใช่เดียวดาย
ฉากสุดท้ายใจแตกร้าวหนาวระทม
ตุ๊กตาตัวนี้ไร้ชีวิต
พรหมลิขิตขีดเส้นเต้นขื่นขม
เจอะรักร้าวหนาวเหน็บเจ็บซานซม
ใจต้องตรมแตกร้าวหนาวโทษใคร
ตุ๊กตาตัวนี้ไร้สีสัน
มีรอยปั้นเว้าแหว่งมากยากสดใส
ด้วยเจ้าของมองข้ามความเป็นไป
หวังเพียงได้ประดับตู้คู่บารมี
ตุ๊กตาก็มีใยชีวิต
แม้ลิขิตขีดประหลาดวาดแต้มสี
รับรู้ทุกข์สุขโศกเศร้าเคล้าเลวดี
ต่างกันที่มิใช่คนจนถ้อยคำ
ตุ๊กตา....
เธอขานค่าของฉันหยันขบขำ
ไร้ซึ่งสิทธิ์เสรีใจใฝ่กระทำ
พฤติกรรมชั่วโฉดโหดกว่าใคร
ไม่เคยคิดเมตตาและปรานี
ชอบย่ำยีหาญหักแล้วผลักไส
ตุ๊กตาอย่าเผยอเผลอบ่นไป
รู้ตัวไว้ไร้ค่าอย่าลืมตัว
ตุ๊กตา......
เจ้าไร้ค่าหรือไรไม่ยิ้มหัว
ยืนทะนงองอาจมิขลาดกลัว
ดั่งเย้ยยั่วชะตาไร้ปรานี.