ฟ้าได้ยินคำฝากไว้จากใจนี้ พิมฤดีคร่ำครวญชวนสงสาร เมื่อทุกสิ่งต้องอิงไปตามกาล เพียงให้ผ่านไปเลยคนเคยมา ฟ้าขอได้ทายทักคนรักสาว ด้วยว่าเขาเฝ้าดูอยู่ห่วงหา เพียงวันนี้สาวยังท้อทรมา รอเวลาจะเยียวยารักษาใจ วันนี้ลืมไม่ได้ในอดีต แต่ชีวิตข้างหน้าจะสดใส อดีตผ่านมาแลแค่ผ่านไป เตรียมหัวใจคนใหม่เขารักจริง ทุกชีวิตเคยผิดหวังมาทั้งสิ้น ผลชีวินจะเข้มแข็งด้วยแรงหญิง สิ่งเก่าๆเฝ้ารอขอให้ทิ้ง พบของจริงดีกว่าแน่แต่ต้องรอ ฟ้าได้ยินคำฝากไว้จากใจนี้ พิมฤดีจาบัลย์สงสารหนอ หนุ่มที่เป็นคู่ชิดศิษย์ มช. ที่พะเน้าพะนอต่อกลอนพิม
หนุ่มน้อย. 21 พ.ย. 2550 09:36 น. - ID 109805 
691
7
0
21 พฤศจิกายน 2550 09:46 น. - comment id 791403
หน้าส่วนตัว
ฉันไม่ใช่คนกลอกกลิ้งหญิงคนนั้น
ฟังรำพันเธอว่าพาหวั่นไหว
เธออย่าพึ่งตัดรอนอ่อนหทัย
ขอโปรดได้ฟังถ้อยร้อยกลอนมา
เธอถูกหญิงคนหนึ่งซึ่งรักมาก
เขาตีจากไม่คะนึงพึงหวนหา
ปล่อยเธอให้นั่งเศร้าเหงาอุรา
เขาไม่มาปล่อยเธอเดี่ยวอยู่เดียวดาย
พิษของความผิดหวังฝังดวงจิต
เธอจึงคิดเกลียดชังหญิงทั้งหลาย
ด้วยพิษรักหนาวเหน็บเจ็บทั่วกาย
ใจสลายด้วยพิษรักปักเกาะกิน
ฟังทางนี้หน่อยนะฉันจะเฉลย
ฉันก็เคยรักสลายมลายสิ้น
ทั้งเจ็บแสบแปบกมลจนชาชิน
น้ำตารินหลายหนจนชิงชัง
ฉันก็ยังยิ้มรื่นอย่างชื่นจิต
เพราะฉันคิดโลกนี้ยังมีหวัง
เธออย่าพึ่งท้อแท้แพ้พลัง
เจ็บเพียงครั้งเธออย่าหลบอย่าซบเซา
ฉันนี้แหละคือคนจริงหญิงคนนี้
จะช่วยชี้ไม่หนีห่างเหมือนอย่างเขา
จะรักษาแผลใจให้บรรเทา
แล้วสองเราช่วยกันสร้างทางสุขเอย .
สวัสดีค่ะ คุณ หนุ่มน้อย.เจ้าของบ้าน แวะมาทักทายและแวะมาอ่านบทกลอนค่ะ และ ก็ แวะมาฝากบทกลอนด้วยค่ะ
21 พฤศจิกายน 2550 10:18 น. - comment id 791417
พี่หนุ่ม..... เอ....พี่ต่อกลอนคุงพิมจางงงหรือครูพี่พิมค่ะ ล้อเล่งน๊า อิอิ รู้อยู่ว่าต่อกลอนพิมคนไหน... งั้นศรรกต่อกลอนพี่ก่อนละกาน ป่านนี้คุงพิมยางม่ะตื่นมั้ง มาแอบอ่าน หนุ่มน้อย ร้อยกลอนหวาน ให้ซาบซ่าน ดวงแด แค่หยุมหยิม คงเฝ้ารอ ต่อกลอน อ้อนคุณพิม ส่งกลอนหวาน ปานแช่อิ่ม แอบยิ้มพราย แซวนิดหยอกหน่อย อร่อยเหอะ เอิ๊กกกกกกกส์ (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
21 พฤศจิกายน 2550 10:41 น. - comment id 791431
มาแอบอ่านเจ้าค่ะ เจ้าของบ้านคงไม่รู้มั้งว่าเรามาซุ่มดูอยู่ อิอิ ไปแระ เดี๋ยวโดนมดกัดแย่เลย ยิ่งแพ้มดอยู่ด้วยดิ
21 พฤศจิกายน 2550 15:22 น. - comment id 791600
ตอบ แก้ว กลางไพร คห.1 อ่านกลอนคุณไพเราะเสนาะโสต ที่ปรากฎให้เห็นเป็นอักษร แก้วกลางไพรแต่งได้ซึ้งถึงกานท์กลอน อรชรอ่อนไหวอยู่ในคำ
21 พฤศจิกายน 2550 15:24 น. - comment id 791602
ตอบคุณ ศรรกรา คห.2 คุณศรรกรามาทีไรให้ไค่หัว ซ่านทั้งตัวฟังคำไขที่หวานไหว ขอบอกกล่าวเล่าแจ้งว่าถูกใจ เชิญมาใหม่ เชียร์ให้รู้ถึงหูพิม
21 พฤศจิกายน 2550 15:28 น. - comment id 791609
ตอบ คุณ bananaleaf คห.3 bananaleaf ดูรีบร้อนจรมาอ่าน เกรงเจ้าบ้านจะเห็นเล่นแอบจ้อง หยอดคำหวานว่ามดดอมตอมก่ายกอง อาจจะต้องถูกมดกัดป้องปัดกัน
21 พฤศจิกายน 2550 16:48 น. - comment id 791667
แอบมาดูกลอนอ้อนคำรำพันหวาน ซึ้งดวงมานแทนสาวเจ้าจริงหนอ พิมคนไหนที่หนุ่มน้อยเฝ้าคอยรอ เฝ้างอนง้อเหม่อหาทุกนาที อิอิ
21 พฤศจิกายน 2550 18:29 น. - comment id 791701
คุณเฌอมาลย์เธอมาแซวแล้วแจวหนี ซึ้งฤดีแทนสาวเจ้าจริงหนอ ทั้งที่รู้ว่าพิมไหนที่ชายรอ แกล้งอ้อล้อต่อคำลำนำกลอน
22 พฤศจิกายน 2550 07:54 น. - comment id 791941
ที่แท้ ศิษย์ มช นี่เอง อัสสุ ศิษย์ ราม ที่รามก็เหมือน มช ล่ะครับ อิอิ
22 พฤศจิกายน 2550 10:01 น. - comment id 792036
ตอบ คุณอัสสุ คห. 9 ที่ มช. ธรรมชาติพิลาศสวย เสริมอำนวยโลกฝันอันสดใส กลั่นเกลาจิตพินิจตามงามวิไล สัมฤทธิ์ถ้อยร้อยใจในกวี
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
