เพียงเพราะฟ้าไกลเกินจะไข่วขว้า เพียงเพราะใจข้าอ่อนล้าเกินจะฝัน เพียงเพราะรักข้าหนักอกอยู่ทุกวัน เป็นแผลช้ำแหงนมองฟ้าอย่างท้าทาย เพียงอยากถามชะตาฟ้าหรือแกล้ง ร่างบทเรียนราคาแพงรักสลาย ปล่อยให้หลงเวียนวนจนวางวาย เจ็บเจียนตายน้ำตาหยดรดตามทาง เพียงเพราะฟ้ายิ้มสะใจให้ข้าเศร้า รู้หรือเปล่าทุกคืนเหงาเศร้าจนสาง ฟ้าเจ้าคงสมน้ำหน้าน้ำตานาง ที่หลั่งพร้อมน้ำค้างลงกลางใจ เพียงเพรียกหาข้าร้องฟ้ามาลิขิต ข้าผิดหวังในชีวิตผิดเรื่องใหญ่ ข้าท้อแท้ขอกู่ก้องร้องฟ้าไกล เพียงเพราะใจข้าอ่อนแอแพ้ชะตา
4 พฤศจิกายน 2550 00:08 น. - comment id 782183
ฉันมองบนฟ้าทุกวันที่เดินทางกลับบ้าน เอะวันนี้ไม่มีดาวที่ส่องแสง ฟ้ามืดสนิทปิดไม่ให้เราได้สำแดง เป็นการแปลงใจให้หัวใจเป็นลมพัดสะบัดเธอ ใบไม้ก็ไม่ปล้วไปไหว ไม่ไปไหนแลยอยู่ที่ฉันตามหาแล้วเผลอ ฉันอาจกลุ้มใจมากเพราะแม่บังเกิดเกล้าปว่วยจนเบรอ พ่อของฉันก้เจอสิ่งที่หวังไว้กว่าจะเสร็จงาน ฉันเองเหลือคนเดียว ไม่มีใครมาเกี่ยวห่วงหาประสาน ใจฉันแทบขาดเหนื่อยวิ่งไปไม่เบิกบาน รักนี้ที่ฉันมอบดอกไม่บานให้ใครคนนึงตลอดกาล
4 พฤศจิกายน 2550 02:13 น. - comment id 782194
ดีจ้า........... แวะมาอ่านกลอน เศร้าๆ เหงาๆ เป็นกำลังใจนะจ้ะ
4 พฤศจิกายน 2550 06:09 น. - comment id 782204
นั่นสิ..ฟ้าทำไมถึงเป็นอย่างนี้....
4 พฤศจิกายน 2550 07:23 น. - comment id 782220
เคยถามฟ้าบ่อยๆค่ะ ว่า สะใจไหมฟ้า ที่เห็นข้าฯเจ็บช้ำใจเพียงนี้
4 พฤศจิกายน 2550 07:59 น. - comment id 782228
มันอยู่ที่ใจใคร่คอยจะกำหนด ความใสสดหม่นหมองครองใจหนอ เพียงปล่อยวางเสียงใจสั่งเท่านั้นพอ ดำเนินต่อชีวิตใจไม่ลิขิต
4 พฤศจิกายน 2550 09:23 น. - comment id 782240
เพราะ...ขอบฟ้า...กั้นขวาง เส้นทางรัก เพราะ...ขอบฟ้า...ชวนชัก รักมาให้ เพราะ...ขอบฟ้า...ไกลตา เกินคว้าไขว่ เพราะ...ขอบฟ้า...บังใจ ...สะใจฟ้า ลงด้วนๆ เลยงานนี้
4 พฤศจิกายน 2550 09:46 น. - comment id 782244
ฟ้าได้ยินเสียงสาวสั่งจากฝั่งฟ้า พิมญดายุพดีคนนี้หนอ ด้วยอ่อนล้าหนักอุราน้ำตาคลอ มายืนพ้อในราตรีอยากคลี่คลาย ................................. ................................. โปรดอ่านต่อที่กระทู้ตั้งใหม่นะครับ "ฟ้าเห็นใจ"
4 พฤศจิกายน 2550 10:35 น. - comment id 782252
ฟ้าไม่ตอบ..แสดงว่ารัก.. อิอิ..มั่วไปเรื่อยหนอเรา ไมตรีจิตมิตรอักษร
4 พฤศจิกายน 2550 11:20 น. - comment id 782273
ฟ้าจะตอบมอบรักทักทายเจ้า เจ้าอย่าเหงาหมองตรมระทมฝืน มีคนรักข้างเคียงเตียงยั่งยืน เจ้าอย่าฝืนใจข่ม...บ่มรักเลย..นะจ๊ะอิอิอ
4 พฤศจิกายน 2550 11:36 น. - comment id 782286
ฟ้ามิได้สะใจผู้ใดดอก แต่ฟ้าบอกยังรักอยู่เธอรู้ไหม จึงมอบดาววาววับงามจับใจ มามอบให้มิ่งมิตรก่อนนิทรา รักมิใช่โชคชะตาฟ้าลิขิต อยู่ที่จิตคนนั้นเลือกสรรหา ยามทุกข์ท้อเงียบเหงาเศร้าอุรา แหงนดูฟ้าสิเจ้าหายเศร้าตรม ดาวดวงนี้มอบให้ด้วยใจภักดิ์ ดาวดวงโน้นเพื่อรักที่ขื่นขม ดาวดวงนั้นเพื่อคลายหายระทม ฟ้าระดมดาวทั้งฟ้ามาปลอบใจ แหม...แอบมาดึกๆสงสัยง่วงนอนจัด เลยพิมพ์ผิดพิมพ์ถูก แถมลืมสัมผัสอีกแน่ะ สงสัยใจลอยไปไกลสุดฟ้าซะแล้ว
4 พฤศจิกายน 2550 12:42 น. - comment id 782327
ฟ้ารักแน่มิแปรผันหันเป็นอื่น เพียงทุกคืนยืนมองต้องหมองเศร้า จงเชื่อฟ้าลิขิตแน่แค่รักเอา สถิตเนาแนบใจอย่าไหวเอน หากอ่อนล้าจงมองฟ้าอย่าตรมจิต ด้วยชีวิตลิขิตไว้ให้เหลือเข็ญ สุขหรือเศร้าเพียงใจเราเท่านั้นเป็น จงแลเห็นฟ้าไซร้ใช่อยู่ไกล ศรัทธาฟ้าปาฏิหาริย์จะพาลเกิด แม้นห่างเลิศเหลือล้ำทำหวั่นไหว อดทนความปรวนแปรแค่พลิ้วไป อย่ายอมให้ใจหมองจงลองดู.......อิอิอิ... อะไรจะเศร้าขนาดนั้นน๊อ....ชีวิตน่าหนุกจะตายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ....เฮ้อ...
4 พฤศจิกายน 2550 13:09 น. - comment id 782349
ฟ้าคงไม่ได้สะใจค่ะ แวะมาแก้ต่างแทนฟ้าค่ะ อิอิ
4 พฤศจิกายน 2550 13:42 น. - comment id 782381
ฟ้าหัวเราะเยาะเย้ย..หรือไฉน ฟ้าทำไมกลั้นแกล้งฉันเพียงนี้ ฟ้าโปรดเถิดโปรดเมตตาปรานี ขอฟ้ามีใจรักฉันสักครา
4 พฤศจิกายน 2550 15:48 น. - comment id 782434
แสนเศร้านักพักใจสักอีกนิด หยุดยั้งคิดสักหน่อยค่อยตามฝัน ทีผ่านมาฟ้านั้นมิอาจกั้น ให้สวรรค์พลันตื่นชื่นถึงทรวง แวะมาเยี่ยมครับ
4 พฤศจิกายน 2550 16:09 น. - comment id 782446
ฟ้าคงไม่สะใจหรอก มันอาจจะเป็นกรรมของเรา
4 พฤศจิกายน 2550 16:47 น. - comment id 782465
ไกลเพียงไหน เธอรู้ไหม ใจพี่รัก สุดจะหัก ให้คิดถึง คะนึงหา ยิ่งเย็นเยียบ ยามหนาวลม กระพือพา รู้ไหมว่า พี่คิดถึง แทบขาดใจ
4 พฤศจิกายน 2550 18:52 น. - comment id 782506
คุณพิมน้อยใจใครมาคะ อย่าร้องนะคะเด๋วเขาอยู่เป็นเพื่อน ไม่มีอะไรทำร้ายเราได้มากกว่าความรู้สึกเราเอง ถ้าเรารู้สึกว่าดี มันก็จะไม่แย่นะคะ รักนะ
4 พฤศจิกายน 2550 18:52 น. - comment id 782507
4 พฤศจิกายน 2550 19:57 น. - comment id 782524
ใครจะปล่อยให้คุณพิมนอนช้ำใจอยู่เดียวดายคะ ใจร้ายซะไม่มี คุณพิมไม่พิจารณาเค้ามากกว่า อิอิ แวะมาแซวนะคะ อย่าคิดเป็นจริงจัง
4 พฤศจิกายน 2550 21:55 น. - comment id 782578
แวะมาเยี่ยมจ้า ปกติไม่ค่อยเข้ามาหรอก แก้วประเสริฐ.
4 พฤศจิกายน 2550 22:01 น. - comment id 782582
พี่พิมสู้ๆ รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
5 พฤศจิกายน 2550 00:35 น. - comment id 782666
คุงพิมจางงง น่าน...เศร้าอีกแร่ะ บอกว่าอย่าเศร้าไง เด๋วศรรกราก็ร้องไห้ไปอีกคน หนวกหูคนข้างบ้าน จะทำไงละ ดึกแล้วน๊า ขอร้องเหอะ ฮะๆๆๆ (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
5 พฤศจิกายน 2550 02:01 น. - comment id 782701
ฟ้าทำให้คนรู้จักความรัก และฟ้าก็ทำให้คนรู้จักความเจ็บปวดจากความรัก...
5 พฤศจิกายน 2550 02:08 น. - comment id 782703
ฟ้าทีไหนจะสะใจ ไม่หรอกครับดาวระดาว่า ฟ้าเขาเห็นใจออกปานนั้น เอาน่าแม้ไม่มีฟ้าแต่ดาวระดา ยังอยู่ไม่ไปไหนหรอกนะครับ
5 พฤศจิกายน 2550 04:31 น. - comment id 782713
อ่อนแอได้แต่อย่าท้อแท้นะคะ สู้ๆคะ
5 พฤศจิกายน 2550 10:20 น. - comment id 782780
เจ็บอีกแล้วหรือครับ ความนี้คนผิดคือฟ้าหรือครับ.. แต่ผมว่าที่ผิดน่าจะเป็นหัวใจเรามากกว่านะ.. ..ในค่ำคืนบางคืนที่ตื่นตา เรายังปรารถนาขอบฟ้าใหม่ หมายสุขแม้ทุกข์ทนเพียงไร เคยหยุดนิ่งบ้างไหมหัวใจเอย... ..แวะมาทักทาย ด้วยความคิดถึง ดูแลสุขภาพด้วยนะครับทั้งกายและใจ จะอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆนะครับ ....ด้วยความห่วงใยจากใจบางๆ...
5 พฤศจิกายน 2550 13:53 น. - comment id 782900
ทรายกะทะเลมาร่วมแจม ตามด้วยแถมคุณครูเก็ดถะหวา กุหลาบขาวสาวเจ้าเจ้าน้ำตา อย่าเพิ่งล้าคุณเฌอมาลย์บอกช้ำใจ อ้าวพี่รันคนสวยรวยด้วยยิ้ม พี่รินด้วยหน้าจิ้มลิ้มตาสดใส แว่วเสียงทักคุณหนุ่มน้อยมาแต่ไกล คุณคอนพูทนนั่นไงใยเพิ่งมา สงสัยฝนจะตกรถจะติด ครูพิมบอกไม่ผิดมาถึงช้า พี่กุ้งทักด้วยกลอนสอนกานดา คุณคีตากะเจ้าขามาพอดี คุณเพียงพริ้วพริ้วใจแสนซื่อ มาหารือเรื่องฟ้าแก้ต่างสี คุณไหมไทยก็มาอ้อนฟ้าพอดี โซเน๊ตพี่แวะมาทักรักเศร้าจัง คุณพี่จันทร์เจ้าขาร้องให้ลั่น บอกแจ่มจันทร์เป็นกรรมกักขัง พี่ลุงธิปก็มาบอกรักรักพิมจัง ส่วนคุณการบอกให้ฟังรักพิมเอย อ้าวใครหนอชื่อตัวย่อเป็นอังกิด(Silver Snitch ) ขอขอบคุณด้วยจิตคิดเอื้อนเอ่ย คุณครูหญิงรพีคนคุ้นเคย แวะมาเลยคุณลุงแก้วแววจับใจ น้องนู๋มีนน้องรักทักทายพี่ นั่นคนดีศรรกราหน้าสดใส คุณDarkness_Hero ยิ้มย่องมาแต่ไกล ดาวระดาคนอ่อนไหวใจสั่งมา ว๊ายคุณแสงไร้เงาก็มาด้วย ขอบคุณคะที่ช่วยอย่าท้อน๊า คนเลว(แสนดี)มาบอกพิมญดา ห่วงใยหาทุกเวลาทุกนาที ขอขอบคุณทุกคอมเม้นที่มาเอ่ย พิมใช่เฉยซาบซึ้งใจในน้องพี่ บางเวลาอาจเงียบไปงานมันมี แต่ฤดีไม่ทิ้งที่เคยอยู่เรียง ขอบคุณทุกคอมเม้นคะ