ทุกคนต่างเกิดมาย่อมมีค่า ประสบการณ์สั่งสมมาใช่ว่าเหลว ที่ตัดใจดั่งได้ปิดทองคำเปลว ไม่ใช่เลวอย่างกระทำด้วยจำเป็น ครั้งเธอมีเหตุผลแต่หนก่อน ภาพสะท้อนคุณธรรมนำให้เห็น อยากบอกเธอหนักหนาอย่าลำเค็ญ ภาพที่เห็นไม่ยอกย้อนแค่ซ่อนตา การสูญเสียอาจเป็นสิ่งยิ่งใหญ่ แต่"การให้"จากใจนั้นใหญ่กว่า เสียสละทั้งที่รักปักอุรา นี่แหละหนาคือคุณค่า ใครว่าเลว คุณค่าคนที่อ้างอาจต่างหน อย่าลดตนมองข้ามต่ำตกเหว ค่าของเธอสุกปลั่งดั่งปิดทองคำเปลว ไม่มีเลวในสายตาปัญญาชน
2 พฤศจิกายน 2550 11:26 น. - comment id 781345
คิดถึงคนดีคนนี้ครับ
2 พฤศจิกายน 2550 11:48 น. - comment id 781364
มาเห็นด้วยอีกคนครับ นึกแล้วต้องมีกลอนตอบเร็วทันทีทันควัน ใครบางคนคงปลื้มน่าดู อ้าวฮึดสู้ต่อไปอย่าหยุดยั้ง
2 พฤศจิกายน 2550 11:51 น. - comment id 781366
แวะมาชื่นชมผลงานค่ะ.. กลอนเพราะนะคะ.. ความหมายดีด้วย.. ซาบซึ้งค่ะ...
2 พฤศจิกายน 2550 12:35 น. - comment id 781396
ดีคะคุณหนุ่มน้อย กลอนไพเราะคะ คห.ที่2กลับไปบ้านครูพิมด่วน.. แหมๆๆรู้ใจกันจังนะนี่พี่ชาย
2 พฤศจิกายน 2550 13:37 น. - comment id 781441
คนดีคนไหนน๊า ต้องสืบ
2 พฤศจิกายน 2550 13:48 น. - comment id 781455
เอมก็รักผู้หญิงคนนั้นมากเหมือนกันค่ะ ฝากไปบอกด้วยนะคะว่า ยังไงก็รัก รักเธอได้ยินไม๊ โปรดอย่าสงสัยหัวใจที่ให้กัน นะจ๊ะ นู๋พิม
2 พฤศจิกายน 2550 14:11 น. - comment id 781478
บางครั้งเหตุผล ย่อมอยู่เหนือ "ความรัก" ค่ะ
2 พฤศจิกายน 2550 16:31 น. - comment id 781573
ถูกต้องนาคร๊าบบบบบ
2 พฤศจิกายน 2550 16:38 น. - comment id 781579
ตอบ คุณดาวระดา คห. 2 ขอขอบคุณดาวระดาผู้กล้าหาญ เข้ามาอ่านแล้วเชียร์ไม่เสียหาย ทุกทุกครั้งตามติดสนิทกาย แสนเสียดายถ้าอยู่ใกล้จะให้ไก่กิน
2 พฤศจิกายน 2550 16:43 น. - comment id 781582
ตอบ คุณหมองอิง คห.3 ฟังเสียงของหมองอิงแล้วนิ่งไม่ได้ ช่างเอาใจชมเปาะไพเราะหนา แท้ที่จริงหมองอิงหยอดคำยอมา ทำให้หน้าหนุ่มแดงกว่าแตงโม
2 พฤศจิกายน 2550 16:48 น. - comment id 781583
พิมญดาคนนี้ดีที่สุด เข้ามาฉุดดาวระดานั่งหน้ายิ้ม กลับบ้านให้ไปหาคุณครูพิม ทำหงุมหงิมว่าทำไมเป็นใจกัน
2 พฤศจิกายน 2550 16:55 น. - comment id 781586
ตอบ คุณเฌอมาลย์ คห. 5 คุณเฌอมาลย์เข้ามาแซวเสียงแจ้วเจื้อย ว่าไม่เฉื่อยจะสืบหา "คนดี" นั้น ไม่ต้องไปให้ไกลที่ไหนกัน อยู่ตรงนั้น คห. 4 แสนดีจัง
2 พฤศจิกายน 2550 17:07 น. - comment id 781591
ตอบ คุณทะเลใจ คห. 6 แบ่งกันรักเฉลี่ยกันไปใช่ใครอื่น แม่ทรามชื่น "คนดี" นี้ ที่ฝากถึง กลางลานบ้านคนรักกลอนวอนรำพึง จิตคะนึงส่งถึงกันหมั่นเอาใจ
2 พฤศจิกายน 2550 21:13 น. - comment id 781731
แวะมาแอบดูค่ะ...
3 พฤศจิกายน 2550 09:19 น. - comment id 781906
ตอบ คุณ whitelily คห.7 whitelily กล่าวถ้อยร้อยสลัก ว่าบางครั้งความรักให้ใช้เหตุผล ใคร่ครวญให้ดีไว้ในกมล ทวนจิตตนให้สำนึกฝึกระวัง
3 พฤศจิกายน 2550 09:31 น. - comment id 781909
ตอบ คุณโคลอน คห.8 โคลอนกล่าวสนุก "ถูกต้องนาคร๊าบบบบบ" เหมือนซึมซาบ"เกมส์ทศกัณฑ์" ที่ท่านเห็น นี่อีกหนึ่งคนเคยเฝ้าเช้าหรือเย็น ให้มีแฟนหน้าผ่องเพ็ญเด่นนภา
3 พฤศจิกายน 2550 09:36 น. - comment id 781910
ตอบคุณ white rose คห.14 ไม่ต้องแอบ ดูก็ได้ คุณ white rose มาปรากฎตัวเลยอย่าแอบเฉยไว้ นั่งพักผ่อนที่นี่ก่อนเป็นไร กาแฟมีน้ำชาให้ไม่ต้องอาย
3 พฤศจิกายน 2550 14:13 น. - comment id 782026
กลอนเพราะๆแบบนี้ก็อย่าลืมแต่งมาให้อ่านกันอีกน่ะคะ
3 พฤศจิกายน 2550 14:34 น. - comment id 782036
ตอบคุณน่ารัก คห.18 ขอขอบคุณอุ่นจิตไม่คิดเหลิง หรือระเริงใจไปจนไกลห่าง หากผิดพลาดพลั้งไปให้จืดจาง ก็อภัยกันบ้างอย่ารั้งรอ