อยากให้ลืมเศษความหลังที่ฝังลึก ความรู้สึกแม้ลำบากยากจากหนี*** อยากซึมซับรับโศกรักหนักฤดี ที่เธอมีอยู่ในใจมานาน ครวญคร่ำช้ำกับใยในอดีต อยากช่วยกรีดซากคลายถอนไฟผลาญ ซับน้ำตาใจสาวที่ร้าวราน ทรมานคร่ำครวญหวนโศกตรม หยาดน้ำตารินไหลเมื่อได้เห็น สิ่งซ้อนเร้นที่ซ่อนซุกทุกข์ขื่นขม อยากถอนไถ่คืนคลายหายระทม อยากถอนคมเดนใจรักที่ปักคา ลุกขึ้นเถอะจะพยุงให้สูงส่ง ยืนขึ้นตรงมาเถิดแล้วเชิดหน้า ชายคนนี้พลีถนอมพร้อมบูชา จะเยียวยาแผลใจให้คลายจาง อกอุ่นนี้เป็นเขตไร้เศษโศก มีแต่โลกสดใสไร้หมองหมาง พร้อมเป็นที่พิงพักรักแก่นาง ทุกทุกอย่างให้คุณอบอุ่นใจ อยากให้ลืมเศษความหลังที่ฝังลึก ความรู้สึกแม้ลำบากยากถอนไถ่ เศษซากบ่มอารมณ์ตรอมตรมใจ เศษซากกลายหายระทมผมช่วยคุณ
หนุ่มน้อย. 30 ต.ค. 2550 13:53 น. - ID 109031 
980
10
0
30 ตุลาคม 2550 15:25 น. - comment id 779693
ผมจะช่วยให้ดีขึ้นหรือแย่ลงคะ อิอิ
30 ตุลาคม 2550 16:13 น. - comment id 779770
สงสัยจะแย่ลงค่ะ พี่เพียงพลิ้ว อิอิ อ่ะล้อเล่งงงง
30 ตุลาคม 2550 17:25 น. - comment id 779843
กลอนเพราะนะครับ แต่คนบางคนอ่าน อาจแย่ลงมากกว่าหรือเปล่า อันนี้ลองถามดูนะหนุ่มน้อยอิอิอิ
30 ตุลาคม 2550 17:31 น. - comment id 779845
หยาดน้ำตา รินไหล ใครจะเห็น คงแค่เป็น เศษซาก แห่งความหลัง ลืมเสียเถิด รักที่ ไม่จีรัง อย่าไปหวัง คำคม คารมลวง
30 ตุลาคม 2550 18:38 น. - comment id 779884
ลืมยากมากๆค่ะ..ทุกวันนี้ยังลืมไม่ได้เลยค่ะ..
30 ตุลาคม 2550 18:51 น. - comment id 779898
ตอบคุณ เพียงพลิ้ว คห.1 คุณเพียงพลิ้วชิวหาหวานมาขานรับ แล้วขยับคำล้อให้งอหงาย บอกหนุ่มน้อยช่วยให้สุขหรือทุกข์ใจกาย สิ่งที่หมายใครก็รู้ให้ดูกัน
30 ตุลาคม 2550 19:14 น. - comment id 779926
คอบ คุณเฌอมาลย์ คห.2 คุณเฌอมาลย์ขานรับกับเพียงพลิ้ว เสียงเหมือนหิวข้าวเย็นเห็นขำขัน หากอยู่ใกล้จะพาไปกินข้าวกัน ที่ผาลาดตะวันรอนตอนเย็นๆ ไปมั๊ย
30 ตุลาคม 2550 19:21 น. - comment id 779932
แล้วอย่าลืมชวนคุณพิมญดาไปด้วยนะ
30 ตุลาคม 2550 20:52 น. - comment id 779990
คงไม่ลืมความหลังที่ฝักลึก ตกผนึกแน่นเกินยากขุดถอน เรื่องราวหนหลังที่ร้าวรอน ใจบังอรคงยากสื่อถึงรักลวง อย่าหว่านพืชบนซีเมนต์เลยได้ไหม ไม่มีทางจะผลิใบและออกผล ต่อให้รดน้ำทุกวันชุ่มกมล คงไม่ดลใจเจ้าอ่อนตามกลอนเลยไพเราะนะคะแล้วจะชวนพิมไปไหนหรอ
30 ตุลาคม 2550 23:06 น. - comment id 780043
ตอบคุณดาวระดา คห.3 คงเพียงการล้อเล่นให้เป็นสุข ที่สองสาวเขาสนุกรุกมากล่าว ดาวระดาอาจเดือดร้อนแทนตัวเรา ขอบคุณเจ้าเข้ามาแก้ แหมแน่จัง
30 ตุลาคม 2550 23:29 น. - comment id 780050
ตอบคุณ ใบไผ่ทะเลแก้ว คห.4 น้ำตาที่ค่อยหยดแล้วรดไหล ฟังใบไผ่ทะเลแก้ว แล้วโศกเอ๋ย เพิ่งจะเริ่มติดตามแม่ทรามเชย กะไหนเลยว่าอกหักถูกรักลวง หากว่าจะอกหักด้วยรักหญิง ขอให้จริงเถอะหนาว่าไม่ห่วง เพราะอย่างน้อยเคยผ่านรักมาทั้งปวง ไม่เท่าดวงพิมญดา ราชินีกลอน
30 ตุลาคม 2550 23:35 น. - comment id 780051
ตอบคุณ white rose คห.5 ประสบการณ์แต่ละท่านผ่านมามาก ย่อมลืมยากต่างกันอย่างที่กล่าว สิ่งดีดีลืมไม่ได้ร้อยเรื่องราว เรื่องเก่าๆจึงเป็นอดีตติดชีวา
31 ตุลาคม 2550 00:08 น. - comment id 780062
ตอบคุณ พิมญดา คห.9 ชีวิตคนผ่านมาย่อมมีรัก บ้างอกหักบ้างชื่นชมภิรมย์เอ๋ย** รสรักขมคอยบ่มใจไม่เกินเลย ใช่หนุ่มน้อยจะไม่เคยอกหักกัน เราก็ต่างเคยผ่านมาหนทางนี้ ทุกครั้งที่เขียนถึงคุณอุ่นใจมั่น อดีตเก่าคลอนคลายจะหายพลัน ด้วยความที่เข้าใจกันในฝันเรา ก็ชวนไปทานข้าวร้านอาหารผาลาดตะวันรอน หรือที่ร้านอาหารกาแล เพชรดอยงาม หรือเฮือนสุนทรี ไงละ
31 ตุลาคม 2550 01:44 น. - comment id 780071
ดีจ้า คุณ หนุ่มน้อย อาราเล่เข้ามาทักทาย เจ้าค่ะ อิอิ ความมุ่งมั่น จริงใจ ให้อิจฉา หนุ่มน้อยพา สาวใด ให้ห่วงหวง ทุ่มดูแล สุดใจ ไม่หลอกลวง และห่วงหวง บูชา น่ารักจริง ใครเป็นหญิง โชคดี อย่างนี้หนอ ที่หนุ่มน้อย คอยรอ ป้อสุงสิง ขอให้สม ดั่งใจ ไม่ประวิง ขอทุกสิ่ง เป็นจริง ที่ตั้งใจ
31 ตุลาคม 2550 13:22 น. - comment id 780286
ตอบ คุณอาราเล่ คห.14 เสียงเชียร์อยู่รอบข้างบ้างส่งเสียง แว่วจำเรียง สำเนียงใส ให้สมหวัง อาราเล่ ปล่อยลูก ถูกใจจัง เอามือตั้ง ขึ้นยก โบกไปมา
31 ตุลาคม 2550 13:25 น. - comment id 780292
31 ตุลาคม 2550 16:00 น. - comment id 780421
ขอขอบคุณ คุณโคลอน ที่แวะมาชมอย่างเงียบๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
