เลิกเขียนกลอน.. เลิกเขียนกลอนอย่างนี้หลายปีแล้ว ใช่เปลี่ยนแนวซึ้งค่าราคาฝัน กับเวลาผันคล้อยกี่ร้อยวัน กลอนกับฉันยังเป็นเพื่อนเตือนใจตรึง ที่ต้องเขียนกลอนกานท์ในวันนี้ เพราะฉันมีคนที่จะคิดถึง จึงสอดสร้อยร้อยคำและรำพึง กลั่นจากบึ้งใจเค้นเป็นบทกลอน เลิกเขียนกลอนอย่างนี้หลายปีแล้ว ยังคงแววเหลือไว้ใช่ใครสอน ที่หมั่นเพียรเขียนไว้ใช่มือบอน เพราะซึ้งกลอนซึ้งเขาเพียงเท่านี้
หนุ่มน้อย. 20 ต.ค. 2550 05:55 น. - ID 108672 
959
24
0
20 ตุลาคม 2550 05:58 น. - comment id 774181
เลิกเขียนกลอนอย่างนี้หลายปีแล้ว ใช่เปลี่ยนแนวซึ้งค่าราคาฝัน กับเวลาผันคล้อยกี่ร้อยวัน กลอนกับฉันยังเป็นเพื่อนเตือนใจตรึง ที่ต้องเขียนกลอนกานท์ในวันนี้ เพราะฉันมีคนที่จะคิดถึง จึงสอดสร้อยร้อยคำและรำพึง กลั่นจากบึ้งใจเค้นเป็นวลี เลิกเขียนกลอนอย่างนี้หลายปีแล้ว ยังคงแววเหลือไว้ใช่ใครสอน ที่หมั่นเพียรเขียนไว้ใช่มือบอน เพราะซึ้งกลอนซึ้งเขาเพียงเท่านี้
20 ตุลาคม 2550 05:59 น. - comment id 774182
มอบสำนวนกลอนชิ้นนี้ให้คุณพิมญดาคนเดียวนะครับ
20 ตุลาคม 2550 07:10 น. - comment id 774195
สวัสดีค่ะคุณหนุ่มน้อยโห...
หวงไว้ให้แต่พี่พิมอ่านอ่ะ
จิตรำพันขอมาแอบอ่านแล้วกันนะคะ พี่พิมคงไม่ว่าน้องเอของพี่พิมหรอก
คุณหนุ่มน้อยจะว่าจิตรำพันไหมน้อ
20 ตุลาคม 2550 07:12 น. - comment id 774196
อ้าว...งั้นเฌอ ไม่เกี่ยวก็ถอยไปแบบนั้นเหรอคะ อิอิ
20 ตุลาคม 2550 08:06 น. - comment id 774214
มอบให้พิมคนเดียว แล้วมาเขียนลงในนี้ทำไม ทำไมไม่ส่งอีเมล์ไป อยากประกาศความเป็นเจ้าของหรือไง....ธ่อ หัวคิดเด็กๆ
20 ตุลาคม 2550 08:09 น. - comment id 774216
อุ๊ยตาย...เสียเวลาเข้ามาอ่านจัง เสียอารมณ์ด้วย ทีหลังจะไม่เข้าข้อเขียนของหนุ่มน้อยอีกแล้วละ กลัวจะไปเป็น ก ข ค บ๊ายบาย ไปก่อนละ
20 ตุลาคม 2550 08:48 น. - comment id 774238
หน้าส่วนตัว
กำ มีนมาอ่านแล้วทำไงดี
แต่มะเปงไรพี่พิมคงไม่ว่ารอก
เพราะพี่พิมใจกว้าง อิอิ มีไรก้อแบ่งๆน้องอ่าน 
20 ตุลาคม 2550 09:06 น. - comment id 774242
ตอบ คุณจิตรำพัน คห. 3 แค่พิมพ์ไว้ให้อ่านเมื่อผ่านเห็น ไม่ได้เป็นคนหวงแค่ห่วงหา ให้ทุกคนอ่านได้เมื่อผ่านตา แล้วมอบให้พิมญดาเก็บไว้ไง
20 ตุลาคม 2550 09:12 น. - comment id 774244
ตอบ คุณเฌอมาลย์ คห.4 ไม่ได้หมายความตามนิยามนั้น ไม่ได้กันใครอ่านเมื่อผ่านเข้า หนุ่มอกสั่นขวัญแขวนแฟนของเรา ต่างก็เข้าใจผิดสนิทใจ
20 ตุลาคม 2550 09:19 น. - comment id 774245
ตอบ คห.5 คุณหมั่นไส้จัง อย่าเพิ่งหมั่นไส้เลยเฉยไว้ก่อน กำกับกลอนอ้อนไว้ให้เธอเห็น ขอคุณได้อภัยและใจเย็น ไม่เคยเข่นค้อนใครด้วยใจจริง
20 ตุลาคม 2550 09:25 น. - comment id 774246
ตอบ คห.6 คุณเจนจิรา คุณเจนจิราน่ารักทัก "อุ๊ยตาย" จนหนุ่มตกใจหายหมายวิ่งหนี ที่แท้เข้ามาอ่านกานท์กวี หากเข้ามาอีกทีตอบน้อมขอบคุณ
20 ตุลาคม 2550 09:41 น. - comment id 774248
ตอบ มายอามีน คห.8 มายอามีน เข้ามาอ่าน บอก"กำแต๊แต๊" ก็อู้ "แต่..มะเปงไรพี่พิมคงไม่ว่า" ก็เธอเป็น น้องสาว แม่พิมญดา จึงเข้ามาทายทักกันฉันไมตรี
20 ตุลาคม 2550 10:13 น. - comment id 774265
แล้วเอามาลงทำไมละเนี่ย ทำไมไม่ส่งทางอีเมลล์
20 ตุลาคม 2550 11:44 น. - comment id 774290
ขึ้นหัวข้อเลิกเขียนกลอนอ่ะ ถูกแล้วคุณ เลิกไปเถอะ รกบ้านกลอนด้วย ทีหลังจะเขียนกลอนจีบกัน ส่งทางเมล์ไปนะ ส่วนตัวกว่า
20 ตุลาคม 2550 11:47 น. - comment id 774292
ตอบ คุณเก็จถะหวา คห.13 ขอขอบคุณที่แนะนำด้วยคำนี้ แต่อยากมีให้คนเห็นไม่เร้นไร้ ทุกทุกอย่างทำไปด้วยหัวใจ จึงเขียนไปเป็นคารมนิยมนวล อิ อิ
20 ตุลาคม 2550 12:05 น. - comment id 774309
ตอบ คห.14 หนึ่งในบ้านกลอน สำนวนกลอนอ่อนกว้างอย่างทีพบ อาจไม่สบใจใครในสวนศรี ไม่อาจเขียนเอาใจใครได้ทุกที เพราะต่างมีประสบการณ์ที่ผ่านมา สำนวนกลอนโต้ตอบชอบด้วยกฎ มธุรสอาจจะขมตรมลางคนว่า ชื่อว่ากลอนเขียนได้ไร้กฎตรา เป็นภาษาศรีศิลปแผ่นดินไทย จะให้เขียนสงครามก็พอเห็น การเมืองหนอก็พอจะเขียนได้ บอกมาซิว่าคุณชอบกลอนอย่างไร จะเขียนไปให้ถูกใจในทุกครา กลอนหัวใจมันสุดที่จะหักห้าม วิจิตรงามตามอักษรกลอนคุณค่า เทอดทูนศิลปก็อย่าหมิ่นคำอักษรา ร้อยภาษาย่อมแตกตามยามที่เป็นด้วยความเคารพทุกความเห็นครับ
20 ตุลาคม 2550 12:09 น. - comment id 774313
ตอบ คห.14 หนึ่งในบ้านกลอน สำนวนกลอนอ่อนกว้างอย่างทีพบ อาจไม่สบใจใครในสวนศรี ไม่อาจเขียนเอาใจใครได้ทุกที เพราะต่างมีประสบการณ์ที่ผ่านมา สำนวนกลอนโต้ตอบชอบด้วยกฎ มธุรสอาจจะขมตรมลางคนว่า ชื่อว่ากลอนเขียนได้ไร้กฎตรา เป็นภาษาศรีศิลปแผ่นดินไทย จะให้เขียนสงครามก็พอเห็น การเมืองหนอก็พอเป็นจะเขียนได้ บอกมาซิว่าคุณชอบกลอนอย่างไร จะเขียนไปให้ถูกใจในทุกครา กลอนหัวใจมันสุดที่จะหักห้าม วิจิตรงามตามอักษรกลอนคุณค่า เทอดทูนศิลปอย่าหมิ่นคำอักษรา ร้อยภาษาย่อมแตกตามยามที่เป็น
20 ตุลาคม 2550 13:01 น. - comment id 774354
ชื่อหนุ่มน้อย ก็หมายถึง ความหนุ่มเหลือน้อยแล้วใช่ไหมครับ เขียนกลอนดีครับ ถ้าจะหารักจริงในบ้านนี้ อีกหน่อยก็คงเป็นเหมือนพี่ อกหักทั้งปีครับ
20 ตุลาคม 2550 13:39 น. - comment id 774386
ตอบ คุณ ก่องกิก คห.18 หนุ่มก็คงยินดีที่อกหัก ยังดีกว่าไร้รักสมัครสมาน เกิดเป็นคนชื่อไว้ว่าชายชาญ เมื่อพบพานคนที่รักไม่หนักใจ
20 ตุลาคม 2550 13:47 น. - comment id 774394
ขอแก้ไขกลอนดังนี้ เลิกเขียนกลอนอย่างนี้หลายปีแล้ว ใช่เปลี่ยนแนวซึ้งค่าราคาฝัน กับเวลาผันคล้อยกี่ร้อยวัน กลอนกับฉันยังเป็นเพื่อนเตือนใจตรึง ที่ต้องเขียนกลอนกานท์ในวันนี้ เพราะฉันมีคนที่จะคิดถึง จึงสอดสร้อยร้อยคำและรำพึง กลั่นจากบึ้งใจเค้นเป็นบทกลอน*** เลิกเขียนกลอนอย่างนี้หลายปีแล้ว ยังคงแววเหลือไว้ใช่ใครสอน*** ที่หมั่นเพียรเขียนไว้ใช่มือบอน เพราะซึ้งกลอนซึ้งเขาเพียงเท่านี้ ****************** ขออภัยครับ
20 ตุลาคม 2550 14:25 น. - comment id 774424
คุณหนุ่มน้อยครับ เราสามารถกลับไปแก้กลอนที่เราเขียนได้นะครับ โดยเข้าสู่ระบบ หรือถ้าเข้าสู่ระบบอยู่แล้วก็ให้คลิกที่ ไปหน้าส่วนตัว เมื่อเข้าได้แล้วให้เลือกคลิกที่บทกลอนที่เขียน เมื่อเข้าแล้วจะเห็นช่องสี่เหลี่ยมเล็กๆที่อยู่ทางขวามือของบทกลอนที่จะแก้ ให้คลิกที่ช่องที่มีรูปปากกา เมื่อเข้าไปแล้วเราก็ทำการแก้ไข เสร็จแล้ว ให้กด update ที่อยู่ด้านล่างของหน้านั้น ระบบก็จะทำการแก้ไขบทกลอนให้เราครับ
20 ตุลาคม 2550 16:32 น. - comment id 774493
เขียนแนวไหนก็ดีครับ
20 ตุลาคม 2550 17:18 น. - comment id 774509
คนมีรักระบายในบทกลอน เหมือนยามนอนคิดถึงคนึงหา เพราะความรักมันรั้นพลันเข้าตา ระบายมาเป็นกลอนเผลออ้อนใคร ปล่อยให้เขาระบายไปเถิด รักจะเกิดหรือไม่นั้นสุดเฉลย แค่อักษรคงไม่ทำเกินเลย อ่านเฉยๆคงไม่ใส่ใจไป..
20 ตุลาคม 2550 17:27 น. - comment id 774510
มาอีกรอบเพราะชอบสำนวนนัก อย่าพึ่งพักเขียนกลอนนะพี่จ๋า จะอ้อนใครรักใครเขียนส่งมา รับรองว่าน้องนี้มีติดตาม เขียนบทกลอนสื่อผ่านความรู้สึก ข้างในลึกกลั่นกรองอย่าเกรงขาม เรามิได้ด่าว่าเขียนเอ่ยนาม ใครจะหยามช่างเขาเราเขียนดี เพียงใจใฝ่ศึกษาสำนวนก่อ สัมผัสต่อล่อใจห่อนเศร้าหนี ใส่อารมณ์บ่มกลอนอ้อนวจี ให้ถึงที่ความหมายขอชื่นชมมาอีกรอบ เอากำลังใจมาฝากค่ะ เขียนดีอย่างนี้จะว่าอะไรอีกเนอะ กลอนของพี่ถึงผูกใจรักใครแต่ได้อารมณ์รักเต็มๆ น้องขอชื่นชม
20 ตุลาคม 2550 17:35 น. - comment id 774511
เขาแวะมาอ่านเก็บอารมณ์กลอน ถ้าเขียนให้พี่พิมก็น่ารักมาเลยนะ
20 ตุลาคม 2550 18:10 น. - comment id 774518
เมื่อเห็นคำ เอ่ยกลอน มาอ้อนรัก ที่ฟูมฟัก ฝากมา สี่ห้าหน ก็ลุ้นอยู่ เมื่อไหร่ หนอใจคน จะอ่อนโอน ร่วมหอ เคล้าคลอกัน พี่คนนี้ อยากไป งานแต่งมาก อยากจะฝาก อะไร ได้ทั้งนั้น ขอให้น้อง สมหวัง ดังใจฝัน แล้วงามหมั้น อย่าลืมกัน ก็แล้วเอ๋ย โห กว่าจะเข็นจนจบ...ก็เป็นอีกหนึ่งสีสันในบ้านนี้นะคะ.. อย่าคิดมากเลย
20 ตุลาคม 2550 19:54 น. - comment id 774538
ดีค่ะดี..อ้อนเข้าไว้.. สักวัน..คงเห็นผล.. แวะมาเป็นกำลังใจ..สู้ ๆ ค่ะ..
20 ตุลาคม 2550 23:15 น. - comment id 774647
ขออภัย ที่แอบอ่าน ไปจนจบ จึงจะพบ ความคิดเห็น อันดับสอง ขออภัย เป็นอย่างยิ่ง ที่ผิดครรลอง แค่แอบอ่าน สองสามบท แค่นั้นเอง ... เป็น ก.ข.ค. โดยสุจริต - -
21 ตุลาคม 2550 09:14 น. - comment id 774742
กลอนกับความรักเป็นของคู่กันมานานแล้ว กลอนถ่ายทอดความสุนทรีของทุกอย่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งความรัก ความรู้สึกนึกรัก ถ้านับย้อนหลังตั้งแต่ครั้งกรุงศรีอยุธยา ต้นรัชสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ ก็มีกลอนที่พรรณนาถึงความรักมากมาย ความรักจึงเป็นสื่ออย่างหนึ่งที่สืบสานกลอนมายืนยาวทุกวันนี้ วรรณสิลปพื้นบ้านก็อาศัยกลอนความรักเป็นสื่อที่ถ่ายทอดติดต่อกันมา ไม่ว่าจะเป็นเพลงอีแซว หริอเพลงประจำถิ่นใดๆ จะมีการแสดงลีลาการจีบสาวเป็นที่สนุกสนานสำราญใจแก่ผู้ชม การที่หนุ่มสาวแสดงลีลาการจีบสาวในห้องกลอนแห่งนี้ เป็นศิลปอย่างหนึ่งที่น่าสนใจ ถือเป็นจุดเด่นของกลอนยุคสมัยเลยทีเดียว เราจะหาการโต้ตอนกลอนเช่นนี้ได้ไม่บ่อยนัก สำนวนกลอนน่าติดตามมาก ถือเป็นของมีค่าที่หายาก ห้องกลอนห้องนี้ถือเป็นห้องที่สืบสานคุณค่ากลอนได้อย่างยอดเยี่ยมกว่าเวบกลอนอื่นๆ
21 ตุลาคม 2550 13:01 น. - comment id 774815
เลิกทำไมนัยกวีหลากที่รส อ่อนแข็งบทบาทใดให้เนื้อหา ใช่หนุ่มน้อยถอยแรงใจไร้วิญญา เลิกเขียนคารมไหวได้อย่างไร เป็นนักกลอนนอนเปล่าไม่เข้าท่า สรรค์ลีลาขยายความหมายใหม่ ตามกาลเทศะสนุกไป จะหัวเราะร้องไห้ก็ใจเรา
21 ตุลาคม 2550 17:50 น. - comment id 774855
จะทยอยตอบกลอนกานท์ในวันนี้ มิตรไมตรีที่ให้นั่นใหญ่ยิ่ง ความรู้สึกดีนี้จากใจจริง ทุกทุกสิ่งชังหรือชอบขอขอบคุณ
21 ตุลาคม 2550 21:59 น. - comment id 774900
ตอบ กุ้งก้ามกราม คห.21 ขอขอบคุณกุ้งก้ามกรามในยามนี้ ที่คุณมีน้ำใจช่วยแก้ไข อันบทกลอนที่อาจพลาดพลั้งไป คำขอบคุณมากมายกองให้คุณ
21 ตุลาคม 2550 22:07 น. - comment id 774903
ตอบ คุณ วชรกานท์ คห.22 คำสั้นๆน้อยนิดติดความหมาย บอกความนัยใจนี้อารีเหลือ เข้ามาอ่านสำนวนหนุนจุนเจือ หากไม่เบื่อแวะมาใหม่เขียนไว้รอ
21 ตุลาคม 2550 22:17 น. - comment id 774907
ตอบ คุณยาแก้ปวด คห.23 อ้างถึง คนมีรักระบายในบทกลอน เหมือนยามนอนคิดถึงคนึงหา เพราะความรักมันรั้นพลันเข้าตา ระบายมาเป็นกลอนเผลออ้อนใคร ปล่อยให้เขาระบายไปเถิด รักจะเกิดหรือไม่นั้นสุดเฉลย แค่อักษรคงไม่ทำเกินเลย อ่านเฉยๆคงไม่ใส่ใจไป.. ******************** ตอบ ยาแก้ปวดเขียนได้แสนไพเราะ เหมือนบ่มเพาะใจหนุ่มชุ่มชื่นให้ พูดคำฝากอยากช่วยด้วยเข้าใจ มีโอกาสเมื่อไรไปตอบแทน
21 ตุลาคม 2550 22:42 น. - comment id 774919
มีเวลาเข้ามาอ่านก็ตกใจเหมือนกัน เมื่อได้พบ ข้อความว่ามอบสำนวนกลอนนี้ให้คุณพิมญดาคนเดียว ซึ่งก็หมายความว่าคนอื่นอ่านไม่ได้ เมื่ออ่านความคิดเห็นของหลายคนก็ยอมรับความคิดเห็นของคนหลายคนนั้นถูกทุกคน คนที่ใจเย็นหรือเป็นเพื่อน ก็ให้กำลังใจกันไป คนที่อารมณ์ร้อนหน่อยก็ติกันไป กลอนของคุณหนุ่มน้อยน่ะไม่ผิดอะไรเลย เพราะดีเสียอีก แต่ผิดตรงที่บอกว่า "เขียนให้คุณพิมฯอ่านคนเดียว" เป็นการสงวนสิทธิ์เฉพาะบุคคลเท่านั้น ใครเข้ามาอ่านก็ต้องสะดุ้งทุกคนแหละคุณ รวมทั้งผมด้วย มันเหมือนเรามาละลาบละล้วง หรือแอบเข้ามาโดยที่เจ้าของเขาไม่ได้เชื้อเชิญยังไงยังงั้น คุณกุ้งก้ามกราม น่านับถือ อุตส่าห์แนะวิธีแก้ไข แต่แทนที่หนุ่มน้อยจะแก้ในความคิดเห็นที่สอง กลับไปแก้กลอนเสียอีก เลยไม่ถูกจุด ทีหลังทำอะไรก็ต้องจำไว้เป็นบทเรียนก็แล้วกัน จะทำอีก ก็ทำให้เว็บกลอนที่เขาดีดีต้องวุ่นวายกันไปอีกน่ะแหละ ความคิดเห็นที่ 29 คุณอย่าเอาชื่อของสถาบันมาอ้าง มันกระทบกระเทือนหลายคนที่จบจากที่นั่น ไม่มีใครเถียงคุณหรอกที่อ้างเรื่องกลอนรักกัน จีบกัน แต่เขาค้านตรงที่มอบกลอนนี้ให้คนคนเดียว คุณอ่านตรงความคิดเห็นที่2หรือเปล่า เขาสะดุ้งกันตรงนั้น หรือคุณแอบอ้างเอาสถาบันมาเล่น กลอนจริงจริงไม่ใช่แค่ย้อนหลังไปเพียงกรุงศรีอยุธยาเท่านั้น ลองไปค้นดูใหม่นะ เด็กรุ่นหลัง...อิอิ
22 ตุลาคม 2550 10:14 น. - comment id 775109
ตอบ คุณจิตรำพัน คห. 24 อ้างถึง มาอีกรอบเพราะชอบสำนวนนัก อย่าพึ่งพักเขียนกลอนนะพี่จ๋า จะอ้อนใครรักใครเขียนส่งมา รับรองว่าน้องนี้มีติดตาม เขียนบทกลอนสื่อผ่านความรู้สึก ข้างในลึกกลั่นกรองอย่าเกรงขาม เรามิได้ด่าว่าเขียนเอ่ยนาม ใครจะหยามช่างเขาเราเขียนดี เพียงใจใฝ่ศึกษาสำนวนก่อ สัมผัสต่อล่อใจห่อนเศร้าหนี ใส่อารมณ์บ่มกลอนอ้อนวจี ให้ถึงที่ความหมายขอชื่นชม* *********************** ตอบ จิตรำพันหมั่นกู้เหมือนรู้จิต เป็นมิ่งมิตรยามยากแค้นแสนเหมาะสม* เธอเข้ามาพรรณนาว่าชอบชม ฝากคารมยอเยิน...แหมเกินความจริง
22 ตุลาคม 2550 10:20 น. - comment id 775110
ตอบ ผู้หญิงมือสองจ้า คห.25 คุณผู้หญิงมือสองจ้ามาแนวใหม่ บอกว่าให้ทำใจสงบเพื่อคบหา อย่าไปคิดมากมายในอุรา อ่านสนุกกันดีกว่า...แหมน่าชม
22 ตุลาคม 2550 10:29 น. - comment id 775116
ตอบ คุณมณีจันทร์ คห.26 อ้างถึง: เมื่อเห็นคำ เอ่ยกลอน มาอ้อนรัก ที่ฟูมฟัก ฝากมา สี่ห้าหน ก็ลุ้นอยู่ เมื่อไหร่ หนอใจคน จะอ่อนโอน ร่วมหอ เคล้าคลอกัน พี่คนนี้ อยากไป งานแต่งมาก อยากจะฝาก อะไร ได้ทั้งนั้น ขอให้น้อง สมหวัง ดังใจฝัน แล้วงามหมั้น อย่าลืมกัน ก็แล้วเอ๋ย ตอบ มณีจันทร์จารกลอนแสนอ่อนหวาน เหมือนประทานพรประเสริฐอย่างเปิดเผย หากสวรรค์บันดาลอย่างที่เปรย ไฉนเลย ลืม มณีจันทร์ นั้นไม่มี
22 ตุลาคม 2550 12:22 น. - comment id 775144
ติดตามอ่านมาเรื่อยๆ เขียนได้ความรู้สึกที่ดีได้อารมณ์ร่วม ไม่ติดใจอะไร เป็นปกติกลอนเกี้ยวพาราสีก็เช่นนี้ มีลูกหยอดเพื่อเรียกคะแนน อย่าง คห.2 ก็เป็นลีลาการออดอ้อนสาวทั่วไป ว่าทำเพื่อเธอคนเดียว ก็เป็นลูกหยอด สมัยเรียนมีคนมาอ่านกลอนให้หมู่คณะฟังเนื้อหาก็บอกว่าเขียนให้เธอ แต่ก็มาอ่านให้คนอื่นฟังก็เฮฮาสนุกกันไป
22 ตุลาคม 2550 14:55 น. - comment id 775235
ตอบคุณ หมองอิง คห.27 อ่านความเห็นหมองอิงแล้วพิงหลัง แล้วลงนั่งกอดเข่าเข้าในฝัน คิดถึงคนดีนี้ที่ผูกพัน ที่อกขวัญหายไปในบทกลอน อยากจะขอโทษกันในวันนี้ ด้วยฤดีไม่รั้งยุดสุดถ่ายถอน กลับมาเถอะเจอกันใหม่ในบทกลอน ทุกทุกตอนจะระวังไม่พลั้งเกิน
22 ตุลาคม 2550 15:06 น. - comment id 775245
ตอบคุณ Darkness_Hero คห. 28 อ้างถึง ขออภัย ที่แอบอ่าน ไปจนจบ จึงจะพบ ความคิดเห็น อันดับสอง ขออภัย เป็นอย่างยิ่ง ที่ผิดครรลอง แค่แอบอ่าน สองสามบท แค่นั้นเอง ******************* ตอบ แค่หยอดคำค้ำไว้ให้ฉ่ำชื่น ใช่ว่าฝืนวางไว้ใคร่ข่มเหง ทุกทุกท่านอ่านได้คนกันเอง เพียงบรรเลงเพลงรักจากหัวใจ
22 ตุลาคม 2550 15:27 น. - comment id 775261
ตอบ คห.30 นิรนาม อ้างถึง เลิกทำไมนัยกวีหลากที่รส อ่อนแข็งบทบาทใดให้เนื้อหา ใช่หนุ่มน้อยถอยแรงใจไร้วิญญา เลิกเขียนคารมไหวได้อย่างไร เป็นนักกลอนนอนเปล่าไม่เข้าท่า สรรค์ลีลาขยายความหมายใหม่ ตามกาลเทศะสนุกไป จะหัวเราะร้องไห้ก็ใจเรา ************* ตอบ เลิกเขียนกลอนอย่างนี้คงไม่ได้ ให้หนุ่มตายไปก่อนกลอนจึงเฉา เพราะคะนึงคิดถึงไม่บรรเทา ทุกวันเฝ้าฝันใฝ่ให้กลับคืน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
