อ้างถึง..พอทีที่ไม่อยากฟัง พิมญดา wrote: พอทีไม่อยากฟังรังเจ็บปวด มันร้าวรวดหัวอกตกกลัดหนอง นอนร้องให้ทุกคืนวันน้ำตานอง สุดเศร้าหมองโหยหาคราอาลัย พอทีไม่อยากฟังคำขอโทษ ไม่ได้โกรธแต่ทนฟังนั้นไม่ไหว ไม่มีรักไม่มีแล้วคนห่วงใย ได้โปรดเถิดยอดดวงใจไกลเสียที พอทีไม่ต้องมองคนใจเจ็บ จะขอเก็บฤทัยช้ำพร่ำโศกศรี พอแล้วพอคำว่ารักหักฤดี วนารีอุษาสางนางขอจร พอทีขอคนดีไปมีสุข ส่วนเรื่องทุกข์ฉันขอเป็นอุทาหรณ์ ชีวิตจริงใช่จะเหมือนในละคร ขอวิงวอนให้ไปลับอย่ากลับมา* ตอบ เสียงพอที ไม่อยากฟัง ยิ่งผลักไสยิ่งอยากใกล้อยู่ให้ได้เห็น พอทีไม่อยากฟังยิ่งเค้นใจให้โหยหา* เสียงพอทีมีแต่เพิ่มให้ต้องหลั่งน้ำตา เสียงพอทีอีกครั้งหนาอยากบอกว่ายิ่งคิดถึงคุณ พอทีที่เธอบอกว่ารังแต่จะเจ็บปวด เสียงพอทีทำให้ฉันปวดร้าวยิ่งกว่าจนหัวหมุน ได้อ่านกลอนทุกวันที่นุ่มๆหวานๆละมุน เหมือนไออุ่นที่ทำให้สุขใจทุกเวลาทุกนาที
17 ตุลาคม 2550 23:19 น. - comment id 772846
ฝันดีคะ...แค่เสียงมิตรภาพอาบปลายฟ้า
17 ตุลาคม 2550 23:28 น. - comment id 772847
ลมปลายฝนต้นหนาว ช่างปวดร้าวดวงจิตด้วยคิดถึง อยากอยู่เวียงเชียงใหม่ใจคะนึง ได้แต่รำพึงผ่านด้วยกานท์กลอน อยู่ดึกจัง ฝันดีนะครับ
17 ตุลาคม 2550 23:48 น. - comment id 772863
สวัสดีคะ ทุกคนเราชอบกลอนนี้มากๆคะไม่รู้จะมาอีกไหมแต่จะมาอีกให้ได้คะอาดจะส่งกลานมานะคะ
18 ตุลาคม 2550 07:52 น. - comment id 772949
18 ตุลาคม 2550 12:27 น. - comment id 773077
ตอบ คห.3 บีที่รัก ขอขอบคุณที่บอกว่าชอบกลอนนี้มากๆ แล้วก็เอ่ยคำฝากว่าจะมาอีกสักหน ทุกครั้งที่เข้ามาอ่านกลอนเหมือนย้อนบอกกับตน ว่าหนึ่งในกมลก็เป็นคนซึ้งซึ้งกับกลอนกานท์กวี
18 ตุลาคม 2550 13:11 น. - comment id 773110
อิอิ สงสัยพี่จันทร์ต้องไปตัดชุดรอไปงานแล้วมั้ง อิอิ ..อวยพรก่อนล่วงหน้าละกันน้า.. หนุ่มน้อย ...
18 ตุลาคม 2550 14:17 น. - comment id 773177
ไม่เห็นน้ำอย่าเพิ่งตัดกระบอก โบราณตอกสอนไว้ให้รู้หนา ของทุกอย่างขึ้นอยู่กับโชคชตา อีกจากฟ้ากำหนดให้จดจำ
19 ตุลาคม 2550 16:36 น. - comment id 773881
กลอน เพราะ ..มาก ค่ะ...แล้ว จะแวะ มาอ่าน บ่อย ๆ นะ ค่ะ...