เห็นแสงแย่งแต่งยอด เกี้ยวกอดบันไดดาม ซ้อนใบไม่ไต่ตาม ข้ามขั้นขึ้นชันชู ใบแรกพึ่งแตกสาว เถายาวแย่งหยัดอยู่ ใบแก่กอดเสาดู ซ่าซู่ รู้ลมกราว ใบหนุ่มทึบพุ่มหนา ท่วงท่าตื่นตาวาว เรณูกะพริบพราว โน้มน้าวเกสรนวล เส้นสร้อยร้อยแก้มดอก ก้านหยอกเย้ายียวน ใบแรกเริ่มเรรวน ม้วนยอดออดเอียงอาย ใบหนุ่มมัวลุ่มหลง ส่งยอดแค่คืบย้าย ใบแก่ใช่แก่ตาย แสงฉายป่ายไปกิน กินแดดบำรุงใบ แก่วัยก็ชีวิน แก่โลกรู้ชาชิน ถิ่นอยู่รู้ชำนาญ หลายใบไม่รู้บท เขียวสดก็ซมซาน หลงกล้าไม่รู้กาล ปลิดก้านร่วงก่อนวัย หมายเหตุ พิมพ์ในมติชนสุดสัปดาห์ ตุลาคม 2542 และพิมพ์ในหนังสือคู่มือเรียนเขียนกลอน ของ ยุทธ โตอดิเทพย์ - สุธีร์ พุ่มกุมาร
ภู ภัทรชนน 26 ก.ย. 2550 16:12 น. - ID 107693 
1015
1
0
27 กันยายน 2550 12:50 น. - comment id 760884
เด็ก ๆ สมัยนี้..น่าเป็นห่วงเนอะ..ว่ามะ..เนอะ!
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
