ผสมพรรค ผสมพันธุ์ ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒ (ประดิษฐการฉันท์เยี่ยงนี้ ผมศึกษาลีลาจากงานของ ท่านทวีป วรดิลก และ ท่านคมทวน คันธนู ครับผม) ระอิดหนาระอาหนอ ประทุกท้อประเทศไทย ละลายแน่จะแลไหน เสนียดนิตย์สนิทเนือง อุบัติกาจอุบาทว์ก่น พิการหม่นเพราะการเมือง ระเมียรหรี่ฤมีเรือง- ประทีปรับประทับรอ กระสือมันกระสันมุ่น มุแย่งภุญช์มิยอมพอ ประยูรโคตรประโยชน์ขอ ถนัดค้า ธนาคูณ สลับย้ายซิ่หลายยุค ผสานบุกเพาะทรัพย์บูรณ์ ขยับผ้ายขยายพูน พิกลพิษพิกฤตเผย เสมือนในสมัยนี้ มิหลบลี้ประลาตเลย ประดังขุดประดุจเคย สะดวกข่มสะดมคาม คระไลคล่องคระลองเคลื่อน กระเท่ห์เงื่อนกระทำงาม และอรรถล่อลออหลาม จะเชิดหล้าประชาเลอ เสลาสวยสลวยสิ่ง แน่ะ ความจริงมิเคยเจอ ผิว์หลงพล้ำถลำเผลอ กระบิดผวนกระบวนผัน ประเดี๋ยวนี้เปรอะดีนัก ผสมพรรคผสมพันธุ์ นราทัพน่ะรับทัณฑ์ ฤทัยถดระทดถม ระอิดหนาระอาหนอ เขดาส่อคุแดซม กระเทือนใจไผทจม อนาถจิต....อนิจจา!! (๑๖ กัญญายน พ.ศ. ๒๕๕๐) ข้อความทิ้งท้าย เห็นพวกพรรคการเมืองทั้งหลาย รวมกลุ่ม แตกกลุ่ม แล้วอนาถใจจริงๆครับ เฮ่อ! การเมืองไทย ถอยหลังเข้าคลองอีกแล้ว กลุ้มจริงๆครับผม
18 กันยายน 2550 11:09 น. - comment id 755423
ผสมอย่างไรเกิดต้นใหม่สายพันธุกรรมเดิม
19 กันยายน 2550 09:50 น. - comment id 755936
ฉันท์เพราะมากขอรับ แต่งยาก น้อง ๆ สยามมณีฉันท์ทีเดียว ยิ่งแต่งทำนองกลบทแบบนี้ สุดยอดเลยครับ
20 กันยายน 2550 09:46 น. - comment id 756601
สวัสดีครับท่านผู้อ่านทุกท่าน ยิ่งนานยิ่งเละ ยิ่งเฟะยิ่งเน่า นี่แหละครับ นิยามการเมืองไทย กี่ยุคกี่สมัย ไม่เคยเปลี่ยนเลยครับผม