@..สุดสายป่าน ขาดแล้ว ดวงแก้วเอ๋ย สิ่งที่เคย วาดฝัน พลันสลาย เมื่อเธอนั้น มีเขาอยู่ ข้างเคียงกาย น้ำตาไหล เป็นทาง นางจึงครวญ สุดสายใจ แทบขาด อนาถแล้ว เจ็บไม่แคล้ว โศกซม ตรมใจหวน เขาทิ้งเรา ให้โศกเศร้า เฝ้ารัญจวน แล้วไม่หวน คิดอาลัย ใจคืนมา สุดสายตา เหม่อมองหา เวลาเหงา ป่านนี้เขา ไปอยู่ไหน ใจโหยหา เจ็บทุกครั้ง เมื่อคิดถึง เขาบอกลา ม่านน้ำตา จึงไหลกลบ กระทบใจ สุดสายรัก ทางของเรา เศร้ายิ่งนัก ระกำหนัก เมื่อความรัก มาผลักใส พอแล้วเอย เรื่องรักรัก พักฤทัย สุดหัวใจ ได้แค่เจ็บ เข็ดแล้ว...เอย.@
13 สิงหาคม 2550 22:19 น. - comment id 737724
ที่ 1 ทันป่าว
13 สิงหาคม 2550 22:23 น. - comment id 737729
สุดสายใจ ให้ขาดแล้ว แก้วตาเอ๋ย รักที่เคย วาดฝัน พลันสลาย เขามีคู่ อยู่เคียงข้าง ไม่ห่างกาย เจ้าจึงวาย โศกครวญ รัญจวนใจ รักที่จาง จากแล้ว เพียงแคล้วลับ เกินคว้าจับ เกาะกุม สุมทรวงไห้ รักเหินห่าง ลางเลือน เบือนจากใจ รักครรไล ใจอย่าล้า ครารักเลือน
13 สิงหาคม 2550 22:24 น. - comment id 737730
โหมาไวจริง ยาแก้ปวดนี้ มาต่อสายป่านให้นะคนสวยอย่าร้องนะ ร้องมากๆตาแดงไม่สวยนะ.. เป็นห่วงคนสวยนะคะ.. ดูแลสุขภาพนะคะ
13 สิงหาคม 2550 22:31 น. - comment id 737742
โอ๋ โอ๋ อย่าร้องไห้นะ เขามาเป็นเพื่อนแล้วนะ
13 สิงหาคม 2550 22:39 น. - comment id 737746
แวะมาอ่านกลอน........
13 สิงหาคม 2550 22:48 น. - comment id 737750
..เพราะมาก ๆ..กลอนนี้โดนใจหญิงรพีจังเลยค่ะ ขออนุญาตเก็บนะคะ..คนงามนามว่าพิมญดา..
13 สิงหาคม 2550 22:59 น. - comment id 737757
ไม่ได้อ่านกลอนน้องพิมซะนานไม่รู้เลยว่าฝีมือพัฒนาไปไกลแล้ว
13 สิงหาคม 2550 23:17 น. - comment id 737764
...น้ำตาก็ดีเหมือนกันให้มันมาคอยล้างใจ ((มินนี่ช่วยเช็ดน้ำตาให้นะคะ)) ((มาขอโทษด้วยค่ะที่เข้าใจผิดว่าพิมญดาคือครูพิม))
14 สิงหาคม 2550 07:39 น. - comment id 737804
สุดสายใจ ใครคนหนึ่ง ซึ่งเธอบอก อย่าช้ำชอก ลองตรองดู จะรู้ว่า ใครคนหนึ่ง ที่คอยหวัง คอยตั้งตา รอเวลา เธอเหลียวดู ผู้รักจริง ไม่กล้าเอ่ย กลัวเธอโกรธ โทษความผิด ได้แต่คิด อยากได้ชม สมถวิล คอยคอยคอย ใจดวงน้อย คอยเทวิน รักไม่สิ้น หรอกแก้วตา หันมาดู
14 สิงหาคม 2550 10:17 น. - comment id 737843
แปลกจัง วันนี้กลอนไพเราะจับใจเป็นพิเศษ ...บอกได้ไหมให้ใครสอน
14 สิงหาคม 2550 12:27 น. - comment id 737895
เมื่อถึงเวลาทุกอย่างก็จบลงในสิ่งที่มันควรจะเป็นล่ะ อยากร้องไห้ ก็ร้องได้นะ เดี๋ยวเอมจะอยู่เป็นเพื่อน บางครั้งความเจ็บปวดก็สอนให้เราเข้มแข็งว่าไม๊คะนู๋พิม สู้ สู้ ค่ะ
14 สิงหาคม 2550 13:06 น. - comment id 737926
สุดสายใยสายป่าน....นานแค่ไหน สุดสายใจเสน่หามาทอฝัน สุดสายตารอคอยมาหลายวัน สุดทางฝัน...สายพลันขาด..อนาถใจ สุดสายป่าน..ก็ปล่อยไปเถอะนะ.. ป่วยการยื้อ..เมื่อยแขนอีกต่างหาก
14 สิงหาคม 2550 13:45 น. - comment id 737947
โอ๋ๆๆ คุณพิม มาร้องไห้กะแพรวนะ จะปลอบเอง วันนี้กลอนเศร้ามากเลย ไม่เป็นไรนะคะ ไม่นานก็หาย
14 สิงหาคม 2550 14:25 น. - comment id 737977
จะช้ำชอก..ไปใย..ให้ใจเหงา เขาลืมเรา..ช่างปะไร..อย่าไปสน คนอื่นมี..มากมาย..ให้ยินยล อย่าสับสน..หาเอาใหม่..เลือกให้ดี..
14 สิงหาคม 2550 16:19 น. - comment id 738052
รักจบด้วยเราเจ็บ...ยิ้มหน่อยนะคะ เศร้าจังเลยค่ะ เป็นแรงใจให้นะคะ
14 สิงหาคม 2550 16:36 น. - comment id 738060
วันนี้ผิดคาดแหะ คุงพารามาก่องพี่จันทณ์เจ้าขาคนสวยอิอิ
14 สิงหาคม 2550 16:42 น. - comment id 738065
สุดสายใจขาดแล้วพี่แก้วเอ๋ย น้องไม่เคยสมใจในรักมั่น มีกี่รักเค้าก็มักรักลาพลัน หรือสรรค์บันดาลให้ระกำ ดีจ้าคุงชายปลายดอย...กิ๊ดเติงเน้อเจ๊า...
14 สิงหาคม 2550 16:48 น. - comment id 738072
สุดสายตามองหาพี่จันทร์เจ้า พีจะรู้หรือเปล่าเหงาหนักหนา เขามาทิ้งน้องไกลไปไม่ลา คอยหลบลี้หนีหน้าพาใจครวญ ดีคะพี่จันทร์เจ้าขาขอบคุณคะจุ๊บๆๆ
14 สิงหาคม 2550 16:52 น. - comment id 738074
สุดสายตามองหายาแก้ปวด มันช้ำรวดร้าวใจใครช่วยหา พิมเจ็บหนักขอยาแก้ปวดมา ในอุราคงหายเจ็บเหน็บในใจ ดีเจ้าคะพี่คุงพาราอีกรอบจุ๊บๆๆ
14 สิงหาคม 2550 16:54 น. - comment id 738077
สวัสดีค้าคุงสิรินพิมขอบคุณเจ้าคะแวะมาอ่านกลอนคนใจเศร้า....
14 สิงหาคม 2550 16:57 น. - comment id 738082
ตามสบายเลยเจ้าคะคุงครูรพีคนงาม ไม่อยากเชื่อเลยกลอนพิมจาเพราะอ่า คุงครูจาพูดเอาใจพิมน๊า... ข้าน้อยด้อยฝีมือขนาดหนัก ยังต้องพึ่งพาท่านคุงครูบ้านกลอนทุกท่าน แนะนำด้วยนะเจ้าคะ
14 สิงหาคม 2550 17:03 น. - comment id 738087
เง้อ..อ่านะคุงพี่ฤทธิ์เจ้าขาหายไปไหนมา พิมนึกว่าพี่หลงรถไฟฟ้าซะแร้ว..อย่าลืมสัญญา นะว่าจะพาสาวดอยขึ้นรถไฟฟ้า..ข้าเจ้าบ่เคยไป เน้อเจ้า...ไหนคะพี่ชายมาทั้งทีไม่แต่งกลอนให้อ่านอะคะ...พิมไม่เก่งหรอก((อาศัยแอบอ่านฝีมือปารมาจารย์บ้านกลอนอะคะก้ได้แค่ที่ เห็นอะคะ...พิมดีใจเจ้าที่แวะมาหาน้องสาว
14 สิงหาคม 2550 17:13 น. - comment id 738096
น้ำตาไหลอาบแก้มสาวใครช่วยซับ น้อยใจนักเขาทำรักหักเหหาย ปล่อยให้สาวหนาวใจทุรนทุราย ใครก็ได้ช่วยมาซับใจให้น้องที ดีเจ้าคะคุณมินนี่ยินดีคะไม่เป้นไรคะ ดีใจที่รู้จักนะคะ...
14 สิงหาคม 2550 17:22 น. - comment id 738104
สุดสายใจ ของพี่ชาย ที่มาบอก อย่าช้ำชอก ให้ตรองดู ผู้แอบหมาย อย่าร้องให้ หันมามอง คนรอบกาย คือพี่ชาย คนที่ดี ที่ใฝ่ปอง ดีเจ้าคะคุงลุงบนเกาะ..ดีใจจังแวะมาทักทาย หายไปไหนมาคะสบายดีนะเจ้าคะ ทางใต้ฝนตกไหมคะทางเหนือตกมากๆๆเหมือนน้ำตาคนอะคะ....
14 สิงหาคม 2550 17:29 น. - comment id 738110
โหพี่คุงลุงนบ พิมแต่งได้เพราะพี่ๆๆแระคะ ช่วยสอนโดยเฉพาะปู่ และบทกลอนของทุกท่านในบ้านกลอนเปงครูอย่างดีเลยคะ พิมไม่แปลกใจเลยที่ผลงานของผู้เก่งแล้ว ไม่กราดเกลื่อนบทกลอน กว่าจะมีกลอนของแต่ละท่านให้อ่านมาลงที มันน่าประทับใจจริงๆๆเพราะนักกลอนหลายท่านจะพิธีพิถัน อักษรทุกอย่างที่จะออกมาให้ได้อ่าน บางท่านอ่านตั้ง10รอบยังมี พิมยังใหม่ขอฝากตัวด้วยที่สำคัญความรู้น้อยฝากตัวด้วยนะเจ้าคะ
14 สิงหาคม 2550 17:35 น. - comment id 738115
เจ็บจนชาชินน้ำตาปริ่มในหัวใจ กี่ครั้งที่ต้องร้องให้ไม่อายใคร เพราะหัวใจมันดื้อไม่ถิอตัว ตามัวเมาพล่าพร่ายใจตัวเอง ใช่คะคุงนู๋พี่เอม..คนเรานะคะเจ็บที่ใจ มันเหมือนตะกอนที่ฝังตัวจนแข็ง ต่อให้ปากบอกว่าลืมใจไม่เคยลืม เพียงแต่พยายามให้มันเป้นบ่าวของใจ ให้ได้อย่าก้าวออกมาเป็นนายออกมาเมื่อไหร่ ก็ร้องให้เมื่อนั้นขอบคุณที่แวะมาคะดีใจคะ
14 สิงหาคม 2550 17:40 น. - comment id 738119
เมื่อแขนไม่เท่าไหร่หรอกคะครูพิมแต่เมื่อยใจนี่สิคะ..แย่คะคิดขึ้นมาครารักร้างลา น้ำตาก็พาลจะไหล มันยังคุกกรุ่นอยู่ในใจอะคะครูพิม
14 สิงหาคม 2550 17:43 น. - comment id 738122
เป็นตะกอนใจที่ตกผนึก มันฝังลึกยากขุดถอน ทุกคืนค่ำยังอาวรณ์ รักสะท้อนอารมณ์ คะคุงเพียงแพรวตกผนึกยากนักจะขุดออกหมดนะคะ..
14 สิงหาคม 2550 17:49 น. - comment id 738126
จะช้ำชอก อยู่อย่างนี้ กี่ปีหนอ น้ำตาคลอ เป้าตา กี่คราหน พูดซ้ำซ้ำ จากปาก จะอดทน น้องหน้ามล ใจไม่ทน มันทรมาน ดีคะคุณกุหลาบขาว เศร้าใจทุกครั้งที่คิดและเห็นอะไรที่เดิมๆๆ
14 สิงหาคม 2550 17:55 น. - comment id 738131
สุดสายป่าน ขาดลงแล้ว น้องแก้วเอ๋ย พี่ทรามเชย คงไม่แคล้ว อีกแล้วหนอ นั่งร้องให้ โศกเศร้าซม น้าตาคลอ ใจสุดท้อ จวนสิ้นลม ตรมฤดี ดีจ้าน้องผู้หญิงมือสอง..ขอบคุณคะที่เข้ามาให้กำลังใจพี่พิม
15 สิงหาคม 2550 22:51 น. - comment id 738797
15 สิงหาคม 2550 22:51 น. - comment id 738798
15 สิงหาคม 2550 22:52 น. - comment id 738799
16 สิงหาคม 2550 23:58 น. - comment id 739203
ยังไม่สุดสายป่านกานดาเอ๋ย รักผ่านเลยเดี๋ยวมีคนดีใหม่ ขอแต่น้องคอยจ้องประคองใจ อย่าอาลัยรักเก่าให้เศร้าตรม อย่างน้อยน้อยมีพี่นี้คอยปลอบ ที่เคยบอบช้ำชอกยอกขื่นขม มอบให้พี่ยินดีรับอารมณ์ ทุกข์ระทมเท่าไรไม่อาทร ถึงไกลกันสุดหล้าฟ้าเขาเขียว แต่เด็ดเดี่ยวจากใจไม่ไถ่ถอน ขอแต่คิดว่ามีพี่อาวรณ์ แม้ย่ามตื่นยามนอนคอยห่วงใย
13 สิงหาคม 2552 00:23 น. - comment id 1026375
@..สุดสายป่าน ขาดแล้ว ดวงแก้วเอ๋ย สิ่งที่เคย วาดฝัน พลันสลาย เมื่อเธอนั้น มีเขาอยู่ ข้างเคียงกาย ช้ำเจียนตายรายทางนางจึงครวญ สุดสายใจ แทบขาด อนาถแล้ว เจ็บไม่แคล้ว โศกซม ตรมใจหวน เขาทิ้งเรา จ่อมจ่มขมรัญจวน รักมาด่วนอาลัย ให้คืนมา สุดสายตา มองหา เวลาเหงา ป่านนี้เขา ไปอยู่ไหน ใจโหยหา เจ็บทุกครั้ง เมื่อคิดถึง เขาบอกลา ม่านน้ำตา อาบแก้มแสบทรวงใน สุดสายรัก ของเรา เศร้ายิ่งนัก ระกำหนัก เมื่อความรัก มาผลักใส พอแล้วหนอน้ำตารินสิ้นเยื่อใย ร้าวทรวงใน ยิ่งนักรักร้าวราน สุดสายทางน้ำตาผวาร้อง ได้แต่มองสุดทางร้างความหวาน นอนโหยไห้อาลัยรักวันวาน ทรมานด่าวดิ้นสิ้นสายใจ