ดอกเอ๋ย ดอกโศก เจ้าวิโยค โศกใด จึงไห้หา สลดกำ สรวลเศร้า เหงาวิญญาณ์ พาใจข้า พลอยหมอง ต้องตรอมตรม คนรักข้า จากไป ไม่คืนกลับ สุดตาลับ เหลียวหา ข้าขื่นขม ยามสะอื้น ขื่นใจเศร้า ร้าวระบม ข้าซานซม กลับมา หาโศกเอยฯ
12 กุมภาพันธ์ 2545 17:32 น. - comment id 35112
บทกลอนของ... ณธีร์ มีเอกลักษณ์และมีลูกเล่นเฉพาะตัวดีเนาะ เข้าใจหารูปสวยๆมาให้ได้ดูกันเยอะแยะเลย (^___^)
12 กุมภาพันธ์ 2545 23:19 น. - comment id 35174
ดอกโศกบานไสวในใจขวัญ บานทุกวันจะเลิกก็ยามสาย เวลาสิบเอ็ดโมงค่อยค่อยคลาย จากฝันร้ายเป็นฝันหวาน..ตำนานเรา!
13 กุมภาพันธ์ 2545 10:56 น. - comment id 35235
*^_^*