กว่าจะได้ ครอบครอง ของสิ่งนี้ เสียสิ่งที่ สุดรัก สุดหวงแหน เสียทุกสิ่ง ทิ้งทุกอย่าง มาต่างแดน เพื่อเป็นแฟน ร่วมคู่ อยู่กับคุณ ทิ้งพ่อแม่ ทิ้งบ้าน ตำนานเก่า ทิ้งยุ้งข้าว วัวควาย ที่ใต้ถุน ทิ้งความดี เป็นเสเพล เนรคุณ ลืมใบบุญ ร่มโพธิ์ ที่โตมา หันหลังให้ ประเพณี ที่สืบเนื่อง มาฝันเฟื่อง กับความรัก ในดงป่า สลัดคราบ ความเป็นคน ดั้นด้นมา เป็นทาสข้า รับใช้ ให้สามี เทิดทูนรัก มัวเมา ตาเราบอด กินเกลือทอด น้ำกระบวย กล้วยเป็นหวี กว่ารู้สึก สำนึกได้ ก็หลายปี ลูกสามสี่ ล้อมหน้าหลัง นั่งพุงโร คิดถึงพ่อ คิดถึงแม่ แต่เก่าก่อน คอยสั่งสอน แนะนำ ทำโมโห ประชดประ- ชันวางท่า ว่าข้าโต พอพ้นโผล่ เหนือน้ำ ก็ย่ามใจ แม่ว่านิด พ่อว่าหน่อย คอยแต่โกรธ โมเมโทษ พ่อแม่กัก- ขังตัวไว้ พอได้ท่า หอบผ่อนผ้า มาเสียไกล กระหยิ่มใจ ว่าได้ดี สามีตน ใส่เสื้อโหล น้อยค่า นุ่งผ้าถุง แบกกระบุง หาบดิน กินน้ำฝน มือไม้ด้าน ส้นแตกดำ ต้องจำทน จะร้องบ่น ร่ำไห้ ให้ใครฟัง อยากพาหลาน ไปกราบ ตายายนัก กลัวถูกผลัก พ่อแม่เมิน เดินหันหลัง อยากไปขอ ขะมา ยายตาจัง กลัวไม่ฟัง ไม่ให้ อภัยตน ลูกสำนึก บุญคุณ ทูลกระหม่อม แม่ถนอม ลูกอย่างไร ไม่เคยสน รู้สึกได้ เมื่อลูกมี สามสี่คน ว่าน้ำมนต์ ที่ขลังแท้...(คือ)...พ่อแม่เอย.
19 กรกฎาคม 2550 06:20 น. - comment id 726570
สุดขั้วลึกของหัวใจนั้นรักท่าน ไม่ขอพาลการพนันไม่เคยแตะ ไม่ได้เกเรเนรคุณเราแยกแยะ แค่ไม่แตะสิ่งโรคะ นะคะคุณ
19 กรกฎาคม 2550 11:36 น. - comment id 726725
คิดได้ก็ยินดีด้วยค่ะ ความเป็นพ่อเป็นแม่ ตัดลูกไม่ขาดหรอกค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ เหมียววว
19 กรกฎาคม 2550 15:35 น. - comment id 726864
เรื่องจริงไม่ใช่อิงนิยาย ผมมีเมียหลายในจักรวาล ขึ้นเครื่องบินส่วนตัวของฉัน ไปส่งส่วยสาวสวยคนละวัน เพราะว่าตัวฉันนั้นมีเงินมากมาย
19 กรกฎาคม 2550 15:57 น. - comment id 726885
ชีวิตเราก็เท่านี้แหละค่ะ
19 กรกฎาคม 2550 16:49 น. - comment id 726958
บางทีจันทร์ก็มีงอแงคะ แต่แม่ไม่เคยโกรธจันทร์เลยคะ
21 กรกฎาคม 2550 16:28 น. - comment id 727945
กว่าจะซึ้งว่าใครรักเรา อย่างบริสุทธิ์ ก้อสายเสียแล้ว