จะอยู่ไหนในจิตยังคิดถึง ห้วงคำนึงยังมีมิรู้หาย แม้ว่าจะปวดเจ็บเหน็บปางตาย ก็ยังหมายรักเธอเสมอใจ บางครั้งก็ท้องงพะวงหนัก ด้วยพิษรักจึงเป็นเช่นนี้ได้ ก่อนหน้านี้แกร่งกล้าปัญหาใด มิหวั่นไหวหยัดยืนตื่นรู้ตัว มาวันนี้แน่นอกวิตกจิต คร่ำครวญคิดเรื่องเก่าเฝ้าย้ำทั่ว แปลกประหลาดอัศจรรย์วันมืดมัว ฟ้าสลัวยังมีแจ้งแสงสุรีย์ แต่ดวงจิตคิดไงก็ไม่สร่าง มิกระจ่างในจิตคิดถ้วนถี่ ยังเวียนวนปนความร้าวฤดี เป็นอย่างนี้ทรมานเกินบรรยาย .................. บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๑๓ กรกฎาคม ๒๕๕๐
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก 13 ก.ค. 2550 12:35 น. - ID 104800 
1274
1
0
13 กรกฎาคม 2550 13:31 น. - comment id 724177
ถึงจะบ้า แต่ก็ไม่ได้ทำให้ใครลำบากใจ ก็บ้าไปเถอะพี่..คริๆๆ บ้าก็เพราะว่า...หนอ.. คริๆๆ..
13 กรกฎาคม 2550 14:59 น. - comment id 724215
เคยคิดว่าคงไม่เป็นไรมาก แต่ความจริงแล้ว มันไม่ได้เป็นอย่างที่คิดไว้เลยค่ะ....
13 กรกฎาคม 2550 18:05 น. - comment id 724382
...ทุกอย่าง..สำคัญที่ใจ... ...คราใดที่ท้อแท้.. ...ขอเพียงแต่อย่าหวั่นไหว... ...สายธารแห่งแรงใจ.... ....ส่งมอบไว้ให้แด่...คุณ.....ฯ มาปลุกหัวใจ...ให้มีพลัง...นะคะ..
13 กรกฎาคม 2550 18:49 น. - comment id 724409
ใจหนอใจ............. ห้ามอย่างไรคงไม่ฟัง ใจจวนเจียนจะพัง ดันทุรังรักเข้าไป ใจหนอใจ......... นึกไม่ถึงจะหวั่นไหว รู้ตัวถลำไป ทั้งหัวใจไม่หวนคืน ใจหนอใจ........... ช้ำแค่ไหนใจยังฝืน รักเราไม่ยั่งยืน ทนขมขื่นฟื้นฟูใจ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
