ฝนตั้งเค้ามาแต่ไกลยิ่งใจท้อ น้ำตาคลอโหยหาน้ำตาไหล สายไปแล้วลูกน้อยเพิ่งจากไป แม่ไม่ได้ตั้งใจใคร่อยากทำ นอนพำนักรักษาตัวด้วยใจช้ำ โธ่เวรกรรมของเราเศร้าจริงหนอ สูญเสียเขาสูญเสียลูกยังไม่พอ เคราะห์กรรมหนอกระหน่ำซ้ำกรรมของเรา ฝนตกแล้วยิ่งหมองหม่นทนไม่ไหว ในหัวใจแทบแยกแตกสลาย สายฝนซัดตกกระหน่ำแทบขาดใจ น้ำตาไหลกลั้นใจตายดีไหมเรา พอเขาจากพรากไปใจติดเหล้า ดื่มแล้วเมาเช้าค่ำได้หลับใหล ไม่คิดมากฟุ้งซ่านคงหายไป ฟื้นวันใหม่ดื่มใหม่ใจคงชา แล้วเหตุการณ์ความเศร้าก้าวมาอีก ยากจะหลีกหนีพ้นจนใจหญิง ดื่มเหล้าหนักเพื่อลืมเขาเมาจริงๆ หกล้มกลิ้งไม่เป็นท่าคราเจ็บตัว ประคองตัวค่อยรู้สึกลุกไม่ไหว ปวดใจกายหน่วงที่ท้องร้องครวญคร่ำ สะดุดใจเลือดหว่างขาไหลสีแดงคล้ำ ร้องร่ำให้ใจแทบขาดอนาถจริง เกิดเป็นหญิงนี่เรื่องจริงอุทาหรณ์ หากบังอรใจง่ายกายแปดเปื้อน มีชีวิตที่ชอกช้ำยากลบเลือน มันฝังเตือนในจิตชั่วชีวิตมิวายลืม
11 มิถุนายน 2550 17:03 น. - comment id 708678
อย่างว่าอ่ะเนาะ..คนเราไม่โดนกับตัวไม่รู้หรอกต่อให้ใครๆๆเตือนนักเตือนหนา ก็เท่านั้น.....
11 มิถุนายน 2550 17:06 น. - comment id 708681
มันน่าจับตอนซะให้หมด ไอ้พวกนี้ เหมียววว
11 มิถุนายน 2550 17:07 น. - comment id 708682
น่าเห็นใจ ชีวิตที่มีอุบาตกรรม จงลุกขึ้นสู้ต่อไป ฟ้าหลังฝนยังรออยู่
11 มิถุนายน 2550 17:10 น. - comment id 708684
เม้นให้แล้วนะ....คงรู้ใช่มั้ยว่าใคร... ป.ล. ทุกอันชอบหมดเลย
11 มิถุนายน 2550 17:48 น. - comment id 708698
.1...หวัดดีคะคุงคนดี....ความรักทำให้คนเราตาบอดไงคะผู้หญิงมักเอารักเป็นที่ตั้งก่อนกามา อารมร์...แต่..ผู้ชายเอาการมอารารมณ์มาก่อน เวลาผู้หญิงรักมักจะยอมให้ทุ่มเทให้เขาหมดใจแระคะ..เลยเกิดโศกฏกรรมของความรัก ชีวิตที่บริสุทธิ์มากมายที่ต้องดับสูญเพราะการกระทำเหล่านี้....
11 มิถุนายน 2550 17:52 น. - comment id 708700
ตอนหมดเยยหรอแมวแต้ม..ง่า พอดีเยย..บ้านพี่พิมมีธรกิจตัวใหม่.. .งั้นเชิญชวนน้องมาร่วมหุ้นส่วนกะพี่มะคะ แหะๆๆจาเปิดร้านขายมีดกะเขียงอะคะ นี่จาลงทุนขายเป็ดกะเครื่องปั่นด้วย.5555555+สนใจมะแมวแต้ม เวรต้องระงับด้วยการไม่จองเวร
11 มิถุนายน 2550 17:56 น. - comment id 708703
สวัสดดีคะท่านดอกดินถิ่นภูหมิง ขอบคุณท่านมากที่มาให้กำลังใจผู้หญิง กาแฟนะคะ59%.............................
11 มิถุนายน 2550 18:11 น. - comment id 708715
คร๊าบ.สน ที่รักของพิม... จำได้สิคะที่เดิมๆที่เคยรักกัน.... ยินดีมากเลยที่มมาเยี่ยนเพื่อนเก่า.... พิมตัวแสบ.......
11 มิถุนายน 2550 18:40 น. - comment id 708721
เรื่องบางเรื่องใช้อารมณ์ตัดสินใจ มันก็อาจเกิดผลพวงต่อเราไปอีกครึ่งชีวิตค่ะ...
11 มิถุนายน 2550 22:22 น. - comment id 708790
ดึกแล้วคงไม่ให้กาแฟหรอกนะค่ะ อนุมูลอิสระมันเยอะ ทำให้เกิดริ้วรอยได้ง่าย แฮะๆ แวะมาบอกว่า คนเรา ไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตา ..ไม่เห็นปลาร้า ไม่หลั่งน้ำลาย
11 มิถุนายน 2550 22:50 น. - comment id 708802
กำลังใจย่อมมาเป็นที่หนึ่งของคนที่สิ้นหวัง พลังย่อมมาเป็นที่หนึ่งของการต่อสู้ เธอย่อมเป็นที่หนึ่งด้วยความที่ดีเธอสร้าง กำลังใจเป็นหนึ่งเสมอเมื่อเธอทำดี สู้ สู้ สู้......
12 มิถุนายน 2550 00:27 น. - comment id 708855
คนเรามักจะเสียใจในสองสิ่งต่อไปนี้ หนึ่ง...เสียใจในสิ่งที่ควรทำ..แต่ไม่ทำ สอง....เสียใจในสิ่งที่ไม่ควรทำ...แต่ก็ทำ ไม่มีใครกลับไปแก้อดีตที่ผ่านมาได้ เพียงแต่เราต้องเรียนรู้ที่จะอยู่ให้ได้กับอดีตที่ขมขื่น และเร่งหยัดยืนเพื่ออนาคตที่สดใส อ่านแล้วรู้สึกหดหู่ใจจริง ๆ ค่ะ .. มันเศร้ายิ่งกว่ามรสุมชีวิตเราอีก..
12 มิถุนายน 2550 00:45 น. - comment id 708861
สู้ สู้ น๊า อย่าท้อ..เป็นกำลังใจให้ค่ะ
12 มิถุนายน 2550 00:46 น. - comment id 708862
สู้ สู้ น๊า อย่าท้อ..เป็นกำลังใจให้ค่ะ
12 มิถุนายน 2550 08:31 น. - comment id 708998
ขอมอบแทนกำลังใจนะคะพี่พิม
12 มิถุนายน 2550 08:52 น. - comment id 709027
น่าเศร้าใจจังนะครับ พูดอะไรไม่ออก เลยล่ะครับ เฮ้อ...เวรกรรมจริงๆ
12 มิถุนายน 2550 09:11 น. - comment id 709051
ดื่มเหล้าพอเมาก็หายไม่คิดถึงเรื่องเหล่านั้น แต่พอหายแล้วก็ยังเป็นเหมือนเดิม อย่าดื่ม เล้าเลยดีกว่าค่ะ..มีแต่เสียสุขภาพไม่ได้ช่วย อะไรให้ดีขึ้นหรอกค่ะ..
12 มิถุนายน 2550 10:20 น. - comment id 709087
9..ดีเจ้าคะ..คุณwhitelily...ใช้คะครึ่งชีวิต ต้องมาสร้างรอยช้ำให้ตัวเอง..เจ็บและจำไม่เคยลืมคะ...สบายดีนะคะวันนี้...สู้ๆๆคะ 10...ดีเจ้าคะ..คุณดิออร่า แง้ว..ไอ้บรรทัดหลังนั่น..ไม่เห้นปลาร้าไม่เห้ฯน้ำลาย....ง่า....ไม่กินซะด้วยสิคะ ทำไงดี......แมวแต้มช่วยด้วยกินแทนที.... . 11...ดีเจ้าคะคุณดอกดินถิ่นภูหมิง คะ..ขอบคุณคะ..สู้ๆๆสู้โว้ยยยยย หรือป่าวคะ...อิอิ...สู้สู้..เปงนางเอกหนังเกาหลีเลยเวลาหมดกำลังใจ..ทุกเรื่องเลยนะคะ สู้สู้..เนี่ย 12...อะคะ..ดีเจ้าคะคุณปราณวี..ดอกไม้สวยมาก..เหมาะกะคนใจช้ำหรอคะ ขาวสะอาดปานนั้น.....ขอบคุณจ้าสำหรับกำลังใจ..สู้ๆๆ 15....ดีจ้าซาโยจัง...จุ๊บๆๆจุ๊บๆๆน้องร๊าก ขอบคุณที่ให้กำลังใจเช่นกันคะ...รักนะสู้สู้ 16...ดีเจ้าคะคุณเบรฟ..เวรกรรมคะ ชาตินี้ทั้งเขาทั้งเราคงเป้ฯเวรกรรมที่เคยร่วมสร้างกันมาแค่แปบเดียว...ที่เจ็บปวดเหลือ เกิน..แต่มันผ่านไปแล้วเหมือนลม...เหทือนน้องสาวบอกอะคะ......สู้สู้ 17...ดีเจ้าคะคุณกุหลาบขาว เลิกแล้วคะ...หนูเลิกกะเหล้าแล้วคะ ไม่ดื่มหนักหรอกคะ...จิบๆๆเอง..ขอนิดนะคะ อิอิ
12 มิถุนายน 2550 10:29 น. - comment id 709088
12..ดีเจ้าคะคุณbananaleaf .คะ..แก้อดีตไม่ได้แต่แก้ไจได้นะคะ เอาความผิดพลาดมาเป้นบทเรียน..จะได้เรียนรู้นิสัยคนบางคนไงคะ..ว่าเขาเลวยังไง กับการปล่อยให้เราต้องรับบาปอยู่คนเดียว ใช่ไหมคะ...อย่าไปพูดถึงคนเลวคนนั้นดีกว่าคะมันก็คือนิยายพล๊อคเรื่องของพิมเรื่องต่อไป สู้ๆๆจ้าาาาาาาาาาาาาา
12 มิถุนายน 2550 17:36 น. - comment id 709307
อีกไม่นานเขาคงกลับมาครับ
12 มิถุนายน 2550 21:21 น. - comment id 709360
สวัสดีคะคุงพี่นบ.. จะรอทำไมคะในเมื่อเขาได้ทิ้งตราบาปให้ผู้หญิงคนหนึ่งไว้แล้ว...เขาไม่กลับมาหรอกคะ ไม่อยากให้เขามาสงสาร......