ทนอีกหน่อย ได้ไหม ใจเจ้าเอย อย่าเพิ่งเลย ร้องให้ เก็บไว้ก่อน อีกไม่นาน จะหาย คลายอาทร เกือบถึงตอน สุดท้าย อย่าพ่ายแพ้ เขาเหยียดหยาม ข้ามเกียรติ อย่าเหยียดเขา ในวันเก่า เขาดี กว่านี้แน่ เก็บส่วนดี เขาไว้ ใช้ดูแล เค้าไม่แคร์ เราอย่าแคร์ ก็แค่นั้น เขาทำลายศักดิ์ศรี ที่เราหวง เค้าเดินควง ต่อหน้า อย่าไหวหวั่น ไม่ละอายใจบ้างช่างเขาแล้วกัน ทนอดกลั้น เถิดหนา อย่าร้อนรน ถ้าโทรไปไม่รับสาย อย่าได้ว่า ส่งข้อความ ไม่โทรมา อย่าไปสน มันบ่งบอกถึงความหมายคนบางคน มันมืดมน หมดไป เข้าใจยัง คงไม่ต้องสานต่อ หนอความรัก ขอหยุดพัก สักหน่อย ค่อยค่อยหวัง ยังมีคน มากมาย แหมอายจัง! มาปึงปัง สับสน เพราะคนคนเดียว
10 มิถุนายน 2550 00:16 น. - comment id 707930
อ่านข้อความแล้วถูกใจใช่เลยพี่ หญิงรพีเห็นด้วยตามความทีกล่าว แคร์ทำไมเมื่อเขาไม่ได้รักเรา อย่าโง่สับสนเพราะคนคนเดียว แวะมาทักทายค่ะ..กลอนโดยใจจังจัง..ใช่เลย ขออนุญาตคัดลอกส่งต่อเพื่อนะค้า......
10 มิถุนายน 2550 00:17 น. - comment id 707931
แก้ไขค่ะ..พิมพ์ตกไปนิดนึง อ่านข้อความแล้วถูกใจใช่เลยพี่ หญิงรพีเห็นด้วยตามความทีกล่าว แคร์ทำไมเมื่อเขาไม่ได้รักเรา อย่าโง่เขลาสับสนเพราะคนคนเดียว แวะมาทักทายค่ะ..กลอนโดยใจจังจัง..ใช่เลย ขออนุญาตคัดลอกส่งต่อเพื่อนะค้า......
13 มิถุนายน 2550 18:31 น. - comment id 709843
...ได้อ่านบทกลอนแล้วเขียนเหมือนกระแทกใคร
14 มิถุนายน 2550 11:48 น. - comment id 710168
โดนทั้งคนเขียน โดนทั้งคนอ่าน โดนใจหลายๆคน