และแล้วหัวใจก็เจ็บช้ำเหมือนเก่า และแล้วเขาก็หลีกลี้หนีหาย และแล้วรอยช้ำในใจไม่คราย โดนกระทำที่ใจกี่ทีกี่ทีไม่มีจำ และแล้วเขาก็จากไกลลับสุดตา และแล้วทิ้งเราถวิทให้โหยหา และแล้วเขาไม่รักษาสัญญา อนิจจาเราโง่อีกแล้วหรือไร และแล้วความหวังพังครืน และแล้วคลื่นความช้ำกระหน่ำหา และแล้วใจที่ไม่จำชอบนำรักมา ก็ถึงคราป่วยที่ใจไปอีกนาน และแล้วคงนอนน้ำตารินเปียกหมอน และแล้วคงได้แต่อ้อนวอนเพ้อหา และแล้วคงต้องอยู่คนเดียวจนชินชา พิมญดาช้ำหนักพักรักตลอดกาล
16 เมษายน 2550 00:32 น. - comment id 683230
ทำไมมันเศร้าอย่างนี้หละ
16 เมษายน 2550 08:25 น. - comment id 683284
ไม่ต้องตามหาความรักหรอกค่ะ.... ความรักจะมาหาเราเอง ถ้าคู่แล้วไม่แคล้วกันค่ะ..
16 เมษายน 2550 08:42 น. - comment id 683294
มันยิ่งกว่าเศร้าคะคุณicomขอบคุณคะที่แวะมาเยี่ยมเยือนคนหัวใจช้ำ
16 เมษายน 2550 08:44 น. - comment id 683295
คะคุณกุหลาบขาวตั้งใจตัดใจคราวนี้อยากหลีกหนีรักขอปิดตายประตูใจดีกว่าไหมคะไม่อยากเป็นคนดีของใครอีกแล้ว
26 เมษายน 2550 02:23 น. - comment id 687845
เพราะดีค่ะ ชอบๆๆ อย่าปวดร้าวมากนะคะ
8 พฤษภาคม 2550 19:30 น. - comment id 692652
ทามมายเป็นอย่างนี้นะ...เศร้าจังเลย
10 พฤษภาคม 2550 16:48 น. - comment id 693623
เจ้าคะคุณเฉาก๊วยยินดีคะพอจะเพลาๆๆแระคะสวัสดีคะคุณเงาสีจางเศร้าๆๆยังไม่ค่อยหายเลยคะขอบคุณนะคะที่แวะมา